1“Agora, filho do homem, apanhe uma espada afiada e use-a como navalha de barbeiro para rapar a cabeça e a barba. Depois tome uma balança de pesos e reparta o cabelo. 2Quando os dias do cerco da cidade chegarem ao fim, queime no fogo um terço do cabelo dentro da cidade. Pegue um terço e corte-o com a espada ao redor de toda a cidade. E espalhe um terço ao vento. Porque eu os perseguirei com espada desembainhada. 3Mas apanhe umas poucas mechas de cabelo e esconda-as nas dobras de sua roupa. 4E, destas ainda, pegue algumas e atire-as ao fogo, para que se queimem. Dali um fogo se espalhará por toda a nação de Israel.
5“Assim diz o Soberano, o Senhor: ‘Esta é Jerusalém, que pus no meio dos povos, com nações ao seu redor. 6Contudo, em sua maldade, ela se revoltou contra as minhas leis e contra os meus decretos mais do que os povos e as nações ao seu redor. Ela rejeitou as minhas leis e não agiu segundo os meus decretos’.
7“Portanto assim diz o Soberano, o Senhor: Você tem sido mais rebelde do que as nações ao seu redor e não agiu segundo os meus decretos nem obedeceu às minhas leis. Você nem mesmo alcançou os padrões das nações ao seu redor.
8“Por isso diz o Soberano, o Senhor: Eu estou contra você, Jerusalém, e lhe infligirei castigo à vista das nações. 9Por causa de todos os seus ídolos detestáveis, farei com você o que nunca fiz nem jamais voltarei a fazer. 10Por isso, entre vocês sucederá que os pais comerão os seus próprios filhos, e os filhos comerão os seus pais. Castigarei você e dispersarei aos ventos os seus sobreviventes. 11Por isso, juro pela minha vida, palavra do Soberano, o Senhor, que, por ter contaminado meu santuário com suas imagens detestáveis e com suas práticas repugnantes, eu retirarei a minha bênção. Não olharei com piedade para você e não a pouparei. 12Um terço de seu povo morrerá de peste ou perecerá de fome dentro de seus muros; um terço cairá à espada fora da cidade; e um terço dispersarei aos ventos e perseguirei com a espada em punho.
13“Então a minha ira cessará, diminuirá a minha indignação contra eles, e serei vingado. E, quando tiver esgotado a minha ira sobre eles, saberão que eu, o Senhor, falei segundo o meu zelo.
14“Farei de você uma ruína e a tornarei desprezível entre as nações ao seu redor, à vista de todos quantos passarem por você. 15Você será objeto de desprezo e de escárnio, e servirá de advertência e de causa de pavor às nações ao redor, quando eu castigar você com ira, indignação e violência. Eu, o Senhor, falei. 16Quando eu atirar em você minhas flechas mortais e destruidoras, minhas flechas de fome, atirarei para destruí-la. Aumentarei a sua fome e cortarei o seu sustento. 17Enviarei contra você a fome e animais selvagens, que acabarão com os seus filhos. A peste e o derramamento de sangue a alcançarão, e trarei a espada contra você. Eu, o Senhor, falei”.
Мач против Јерусалима
1А ти, сине човечији, узми један оштар мач. Употреби га као бријачку бритву и избриј своју главу и браду. Онда узми вагу за мерење и раздели косу. 2Када се окончају дани опсаде, једну трећину спали огњем усред града, једну трећину посеци мачем око града, једну трећину развеј у ветар, а ја ћу им с исуканим мачем бити за петама. 3Узми оданде нешто власи и завежи их на крај свога плашта. 4Од ових узми неколико, баци их у огањ и спали их; одатле ће планути огањ на сав дом Израиљев.
5Говори Господ Бог: то је Јерусалим! Поставио сам га усред народа, са земљама око њега. 6Али он се успротивио мојим прописима и уредбама, чинећи горе безакоње од народа и земаља, јер су одбацили моје прописе и нису следили моје уредбе.
7Стога говори Господ Бог: зато што се буните против мојих уредби више од народа око вас, и не следите их, и не вршите моје прописе, а ни прописе народа који су око вас, 8стога говори Господ: ево ме лично против тебе; извршићу суд усред тебе на очи народа.
9Због свих твојих гадости учинићу с тобом што још нисам учинио, нити ћу икада учинити. 10Зато ће очеви јести своје синове усред тебе, а синови јести своје очеве. Извршићу на теби суд и расејати твоје преживеле на све стране. 11Зато говори Господ Бог: живота ми мога! Зато што си оскрнавио моје Светилиште свим вашим одвратним идолима и свим вашим гадостима, зато ћу се повући од вас: моје се око неће сажалити на тебе и нећу те поштедети. 12Трећина ће помрети од заразе и од глади, трећина ће пасти од мача изван тебе; трећину ћу расејати на све стране, па ћу им с исуканим мачем бити за петама.
13А кад се доврши мој гнев, и кад дам одушка својој јарости на њима, и задовољим се; кад на њима дам одушка својој јарости, тада ће знати да сам ја, Господ Бог, говорио у својој љубомори.
14Претворићу те у рушевину и учинити те предметом поруге међу народима који те окружују, на очи сваком пролазнику. 15Бићеш предмет ругања и подсмеха, опомена и ужас народима који те окружују, кад извршим суд гневом, јарошћу и жестоким опоменама. То сам ја, Господ, рекао. 16Кад одапнем кобне стреле глади на оне који су одређени за пропаст, одапећу их да вас затру. Довешћу на вас још и већу глад и укинути вам снабдевање хлебом. 17Послаћу на вас глад и дивље звери које ће вас оставити без деце. И проћи ће кроз тебе зараза и крв, и довешћу на тебе мач. То сам ја, Господ, рекао.“
