O Decreto do Rei em Favor dos Judeus
1Naquele mesmo dia, o rei Xerxes deu à rainha Ester todos os bens de Hamã, o inimigo dos judeus. E Mardoqueu foi trazido à presença do rei, pois Ester lhe dissera que ele era seu parente. 2O rei tirou seu anel-selo, que havia tomado de Hamã, e o deu a Mardoqueu; e Ester o nomeou administrador dos bens de Hamã.
3Mas Ester tornou a implorar ao rei, chorando aos seus pés, que revogasse o plano maligno de Hamã, o agagita, contra os judeus. 4Então o rei estendeu o cetro de ouro para Ester, e ela se levantou diante dele e disse:
5“Se for do agrado do rei, se posso contar com o seu favor e se ele considerar justo, que se escreva uma ordem revogando as cartas que Hamã, filho do agagita Hamedata, escreveu para que os judeus fossem exterminados em todas as províncias do império. 6Pois, como suportarei ver a desgraça que cairá sobre o meu povo? Como suportarei a destruição da minha própria família?”
7O rei Xerxes respondeu à rainha Ester e ao judeu Mardoqueu: “Mandei enforcar Hamã e dei os seus bens a Ester porque ele atentou contra os judeus. 8Escrevam agora outro decreto em nome do rei, em favor dos judeus, como melhor lhes parecer, e selem-no com o anel-selo do rei, pois nenhum documento escrito em nome do rei e selado com o seu anel pode ser revogado”.
9Isso aconteceu no vigésimo terceiro dia do terceiro mês, o mês de sivã8.9 Aproximadamente maio/junho.. Os secretários do rei foram imediatamente convocados e escreveram todas as ordens de Mardoqueu aos judeus, aos sátrapas, aos governadores e aos nobres das cento e vinte e sete províncias que se estendiam da Índia até a Etiópia8.9 Hebraico: Cuxe.. Essas ordens foram redigidas na língua e na escrita de cada província e de cada povo e também na língua e na escrita dos judeus. 10Mardoqueu escreveu em nome do rei Xerxes, selou as cartas com o anel-selo do rei e as enviou por meio de mensageiros montados em cavalos velozes, das estrebarias do próprio rei.
11O decreto do rei concedia aos judeus de cada cidade o direito de se reunirem e de se protegerem, de destruir, matar e aniquilar qualquer força armada de qualquer povo ou província que os ameaçasse, a eles, suas mulheres e seus filhos8.11 Ou inclusive mulheres e crianças, e o direito de saquear os bens dos seus inimigos. 12O decreto entrou em vigor nas províncias do rei Xerxes no décimo terceiro dia do décimo segundo mês, o mês de adar8.12 Aproximadamente fevereiro/março.. 13Uma cópia do decreto foi publicada como lei em cada província e levada ao conhecimento do povo de cada nação, a fim de que naquele dia os judeus estivessem prontos para vingar-se dos seus inimigos.
14Os mensageiros, montando cavalos das estrebarias do rei, saíram a galope, por causa da ordem do rei. O decreto também foi publicado na cidadela de Susã.
15Mardoqueu saiu da presença do rei usando vestes reais em azul e branco, uma grande coroa de ouro e um manto púrpura de linho fino. E a cidadela de Susã exultava de alegria. 16Para os judeus foi uma ocasião de felicidade, alegria, júbilo e honra. 17Em cada província e em cada cidade, onde quer que chegasse o decreto do rei, havia alegria e júbilo entre os judeus, com banquetes e festas. Muitos que pertenciam a outros povos do reino tornaram-se judeus, porque o temor dos judeus tinha se apoderado deles.
فرمانی به نفع يهوديان صادر می‌شود
1در همان روز خشايارشا تمام املاک هامان، دشمن يهود را به ملكه استر بخشيد. سپس وقتی استر به پادشاه گفت كه چه نسبتی با مُردخای دارد، پادشاه مردخای را به حضور پذيرفت 2و انگشتر خود را كه از هامان پس گرفته بود، درآورد و به مردخای داد. استر نيز املاک هامان را به دست مردخای سپرد.
3استر بار ديگر نزد پادشاه رفت و خود را به پای او انداخته، با گريه درخواست نمود حكمی كه هامان در مورد كشتار يهوديان داده بود، لغو شود. 4پادشاه باز عصای سلطنتی خود را به سوی او دراز كرد. پس استر بلند شد و در حضور پادشاه ايستاد 5و گفت: «پادشاها، تمنا دارم اگر صلاح می‌دانيد و اگر مورد لطف شما قرار گرفته‌ام، فرمانی صادر كنيد تا حكم هامان دربارهٔ قتل عام يهوديان سراسر مملكت، لغو شود. 6من چگونه می‌توانم قتل عام و نابودی قومم را ببينم؟»
7آنگاه خشايارشا به ملكه استر و مردخای يهودی گفت: «من دستور دادم هامان را كه می‌خواست شما يهوديان را نابود كند، به دار بياويزند. همچنين املاک او را به ملكه استر بخشيدم. 8اما حكمی را كه به نام پادشاه صادر شده و با انگشتر او مهر شده باشد نمی‌توان لغو كرد. ولی شما می‌توانيد حكم ديگری مطابق ميل خود، به نام پادشاه برای يهوديان صادر كنيد و آن را با انگشتر پادشاه مهر كنيد.»
9آن روز، بيست و سوم ماه سوم يعنی ماه سيوان بود. کاتبان دربار فوری احضار شدند و فرمانی را كه مردخای صادر كرد، نوشتند. اين فرمان خطاب به يهوديان، حاكمان، مقامات مملكتی و استانداران ۱۲۷ استان، از هند تا حبشه، بود و به خطها و زبانهای رايج مملكت و نيز به خط و زبان يهوديان نوشته شد. 10مردخای فرمان را به نام خشايارشا نوشت و با انگشتر مخصوص پادشاه مهر كرد و به دست قاصدانی كه بر اسبان تندرو پادشاه سوار بودند به همه جا فرستاد. 11اين فرمان پادشاه به يهوديان تمام شهرها اجازه می‌داد كه برای دفاع از خود و خانواده‌هايشان متحد شوند و تمام بدخواهان خود را از هر قومی كه باشند، بكشند و دارايی آنها را به غنيمت بگيرند. 12روزی كه برای اين كار تعيين شد، همان روزی بود كه برای قتل عام يهوديان در نظر گرفته شده بود، يعنی سيزدهم ماه دوازدهم كه ماه ادار باشد. 13در ضمن، قرار شد اين فرمان در همه جا اعلام شود تا يهوديان، خود را برای گرفتن انتقام از دشمنان خود آماده كنند. 14پس اين فرمان در شوش اعلام شد و قاصدان به فرمان پادشاه سوار بر اسبان تندرو آن را به سرعت به سراسر مملكت رساندند.
15-16سپس مردخای لباس شاهانه‌ای را كه به رنگهای آبی و سفيد بود پوشيد و تاجی بزرگ از طلا بر سر گذاشت و ردايی ارغوانی از جنس كتان لطيف به دوش انداخت و از حضور پادشاه بيرون رفت. يهوديان به خاطر اين موفقيت و احترامی كه نصيب ايشان شده بود در تمام شوش به جشن و سرور پرداختند. 17فرمان پادشاه به هر شهر و استانی كه می‌رسيد، يهوديان آنجا غرق شادی می‌شدند و جشن می‌گرفتند. در ضمن بسياری از قومهای ديگر به دين يهود گرويدند، زيرا از ايشان می‌ترسيدند.
