A Renovação da Aliança
1São estes os termos da aliança que o Senhor ordenou que Moisés fizesse com os israelitas em Moabe, além da aliança que tinha feito com eles em Horebe.
2Moisés convocou todos os israelitas e lhes disse:
“Os seus olhos viram tudo o que o Senhor fez no Egito ao faraó, a todos os seus oficiais e a toda a sua terra. 3Com os seus próprios olhos vocês viram aquelas grandes provas, aqueles sinais e grandes maravilhas. 4Mas até hoje o Senhor não deu a vocês mente que entenda, olhos que vejam, e ouvidos que ouçam. 5‘Durante os quarenta anos em que os conduzi pelo deserto’, disse ele, ‘nem as suas roupas, nem as sandálias dos seus pés se gastaram. 6Vocês não comeram pão, nem beberam vinho, nem qualquer outra bebida fermentada. Fiz isso para que vocês soubessem que eu sou o Senhor, o seu Deus.’
7“Quando vocês chegaram a este lugar, Seom, rei de Hesbom, e Ogue, rei de Basã, atacaram-nos, mas nós os derrotamos. 8Conquistamos a terra deles e a demos por herança às tribos de Rúben e de Gade e à metade da tribo de Manassés.
9“Sigam fielmente os termos desta aliança, para que vocês prosperem em tudo o que fizerem. 10Hoje todos vocês estão na presença do Senhor, o seu Deus: os seus chefes e homens destacados, os seus líderes e oficiais e todos os demais homens de Israel, 11juntamente com os seus filhos e as suas mulheres e os estrangeiros que vivem nos seus acampamentos cortando lenha e carregando água para vocês. 12Vocês estão aqui presentes para entrar em aliança com o Senhor, o seu Deus, aliança que ele está fazendo com vocês hoje, selando-a sob juramento, 13para hoje confirmá-los como seu povo, para que ele seja o seu Deus, conforme prometeu a vocês e jurou aos seus antepassados, Abraão, Isaque e Jacó. 14Não faço esta aliança, sob juramento, somente com vocês 15que estão aqui conosco na presença do Senhor, o nosso Deus, mas também com aqueles que não estão aqui hoje.
16“Vocês mesmos sabem como vivemos no Egito e como passamos por várias nações até chegarmos aqui. 17Vocês viram nelas as suas imagens e os seus ídolos detestáveis, feitos de madeira, de pedra, de prata e de ouro. 18Cuidem que não haja entre vocês nenhum homem ou mulher, clã ou tribo cujo coração se afaste do Senhor, o nosso Deus, para adorar os deuses daquelas nações e para que não haja no meio de vocês nenhuma raiz que produza esse veneno amargo.
19“Se alguém, cujo coração se afastou do Senhor para adorar outros deuses, ouvir as palavras deste juramento, invocar uma bênção sobre si mesmo e pensar: ‘Estarei em segurança, muito embora persista em seguir o meu próprio caminho’, trará desgraça tanto à terra irrigada quanto à terra seca. 20O Senhor jamais se disporá a perdoá-lo; a sua ira e o seu zelo se acenderão contra tal pessoa. Todas as maldições escritas neste livro cairão sobre ela, e o Senhor apagará o seu nome de debaixo do céu. 21O Senhor a separará de todas as tribos de Israel para que sofra desgraça, de acordo com todas as maldições da aliança escrita neste Livro da Lei.
22“Os seus filhos, os seus descendentes e os estrangeiros que vierem de terras distantes verão as desgraças que terão caído sobre a terra e as doenças com que o Senhor a terá afligido. 23A terra inteira será um deserto abrasador de sal e enxofre, no qual nada que for plantado brotará, onde nenhuma vegetação crescerá. Será como a destruição de Sodoma e Gomorra, de Admá e Zeboim, que o Senhor destruiu com ira e furor. 24Todas as nações perguntarão: ‘Por que o Senhor fez isto a esta terra? Por que tanta ira e tanto furor?’
25“E a resposta será: ‘Foi porque este povo abandonou a aliança do Senhor, o Deus dos seus antepassados, aliança feita com eles quando os tirou do Egito. 26Eles foram adorar outros deuses e se prostraram diante deles, deuses que eles não conheciam antes, deuses que o Senhor não lhes tinha dado. 27Por isso a ira do Senhor acendeu-se contra esta terra, e ele trouxe sobre ela todas as maldições escritas neste livro. 28Cheio de ira, indignação e grande furor, o Senhor os desarraigou da sua terra e os lançou numa outra terra, como hoje se vê’.
29“As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós e aos nossos filhos para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.
1Amo ini ang mga detalye sang pagtuman sa kasugtanan nga ginsugo sang Ginoo kay Moises nga ihatag sa mga Israelinhon sa Moab. Dugang ini sa kasugtanan nga iya ginhimo sa ila sa Horeb.
Ginpatuman Liwat sa mga Israelinhon ang Kasugtanan
2Ginpatawag ni Moises ang tanan nga Israelinhon kag ginsilingan, “Kamo mismo nakakita sang tanan nga ginhimo sang Ginoo sa hari sang Egipto29:2 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. kag sa tanan niya nga mga opisyal kag sa bug-os niya nga nasyon. 3Nakita ninyo atong puwerte nga mga pagtilaw, mga milagro, kag makatilingala nga mga buhat. 4Pero hasta subong wala pa ginpaintiendi sang Ginoo sa inyo ining inyo nakita kag nabatian. 5Sa sulod sang 40 ka tuig nga ginpangunahan ko kamo sa kamingawan, wala nagdaan ang inyo mga bayo kag mga sandalyas. 6Wala kamo sing tinapay didto ukon bino kag iban pa nga ilimnon, pero ginhatagan kamo sang Ginoo sang inyo mga kinahanglanon agod mahibaluan ninyo nga siya ang Ginoo nga inyo Dios.
7“Pag-abot naton sa sini nga lugar, nagpakig-away sa aton si Haring Sihon sang Heshbon kag si Haring Og sang Bashan, pero gindaog naton sila. 8Gin-agaw naton ang ila duta kag ginhatag ini sa mga tribo ni Reuben, Gad, kag sa katunga nga tribo ni Manase bilang ila palanublion.
9“Gani tumana ninyo sing maayo ang mga ginapatuman sa sini nga kasugtanan, agod magmauswagon kamo sa tanan ninyo nga ginahimo. 10Nagatindog kamo tanan subong nga adlaw sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios: ang mga pangulo sang inyo mga tribo, ang mga manugdumala, ang mga opisyal, ang tanan nga lalaki sang Israel, 11ang inyo mga asawa kag mga kabataan, kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo nga inyo manugkahoy kag manugsag-ob. 12Nagatindog kamo diri sa paghimo sang kasugtanan sa Ginoo nga inyo Dios. Ini nga kasugtanan nga ginahimo sang Ginoo sa inyo subong nga adlaw ginsumpaan niya, 13agod ipahibalo niya liwat sa inyo subong nga kamo iya katawhan kag siya inyo nga Dios suno sa iya ginpromisa sa inyo kag sa inyo mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob. 14-15Pero indi lang kamo nga nagatindog diri subong sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios ang iya ginahimuan sang sini nga kasugtanan, kundi pati ang tanan ninyo nga kaliwat sa palaabuton.
16“Nahibaluan ninyo kon paano anay kita nag-estar sa Egipto kag kon paano kita nagpanglat-as sa kadutaan sang iban nga mga nasyon pakadto sa sini nga lugar. 17Nakita ninyo ang ila makangilil-ad nga mga dios-dios nga hinimo halin sa kahoy, bato, pilak kag bulawan. 18Siguraduha ninyo nga wala sa inyo sing lalaki, babayi, panimalay, ukon tribo nga magbiya sa Ginoo nga aton Dios kag magsimba sa mga dios sang sadto nga mga nasyon agod wala sing bisan isa sa inyo nga mangin pareho sa gamot nga nagatubo nga mapait kag makahililo. 19Ang bisan sin-o nga nakabati sang mga paandam sang sini nga mga pagpakamalaot indi maghunahuna nga indi siya maano bisan magpadayon siya sa iya lang gusto. Ang matuod, magadala ini sang kalaglagan sa inyo tanan. 20Indi gid siya pagpatawaron sang Ginoo. Magadabdab nga daw sa kalayo ang puwerte nga kaakig sang Ginoo sa iya, kag matabo sa iya ang tanan nga pagpakamalaot nga nasulat sa sini nga libro, kag dulaon sang Ginoo ang iya ngalan sa kalibutan. 21Painon siya sang Ginoo sa tanan nga tribo sang Israel, kag paantuson siya suno sa mga pagpakamalaot sang kasugtanan nga nasulat sa sini nga Libro sang Kasuguan.
22“Sa ulihi nga mga henerasyon ang inyo mga kaliwat kag ang mga dumuluong nga naghalin sa malayo nga mga lugar makakita sang resulta sang mga kalamidad kag mga balatian nga ipadala sang Ginoo sa inyo duta. 23Ang inyo bug-os nga duta mangin pareho sa desierto nga natabunan sang asupre kag asin. Wala gid sing may magtanom sa sini nga duta kay ang tanom indi magtubo. Mangin pareho ini sang pagkalaglag sang Sodom kag Gomora, sang Adma kag Zeboyim nga ginlaglag sang Ginoo tungod sa puwerte niya nga kaakig. 24Dayon mamangkot ang tanan nga nasyon, ‘Ngaa bala ginhimo ina sang Ginoo sa ila nasyon? Ngaa bala nga puwerte gid ang iya kaakig?’
25“Kag ang sabat amo ini: ‘Tungod kay ginsikway sang sini nga mga tawo ang kasugtanan nga ginhimo sa ila sang Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan, sang ginpaguwa niya sila sa Egipto. 26Nagsimba sila kag nag-alagad sa iban nga mga dios nga wala nila nakilal-i, nga gindumili sang Ginoo nga simbahon nila. 27Gani puwerte ang kaakig sang Ginoo sa ila nasyon kag ginpaagom niya sa ila ang tanan nga pagpakamalaot nga nasulat sa sini nga libro. 28Sa puwerte nga kaakig sang Ginoo, ginpalayas niya sila sa ila nasyon kag ginpabihag sa iban nga nasyon nga sa diin nagaestar sila subong.’
29“May mga butang nga sekreto nga ang Ginoo lang nga aton Dios ang nakahibalo, pero ginpahayag niya sa aton ang iya kasuguan kag ini dapat sundon naton kag sang aton mga kaliwat hasta san-o.
