1Cântico dos Cânticos de Salomão.
A Amada1.2 Com base no gênero dos pronomes hebraicos empregados, indicam-se por meio dos títulos o Amado e a Amada, quando o interlocutor é o homem ou a mulher. As palavras dos outros interlocutores estão assinaladas com o título Amigas. Em alguns casos as divisões e seus títulos são discutíveis.
2Ah, se ele me beijasse,
se a sua boca me cobrisse de beijos…
Sim, as suas carícias são mais agradáveis
que o vinho.
3A fragrância dos seus perfumes é suave;
o seu nome é como perfume derramado.
Não é à toa que as jovens o amam!
4Leve-me com você! Vamos depressa!
Leve-me o rei para os seus aposentos!
Amigas (Mulheres de Jerusalém)
Estamos alegres e felizes por sua causa;
celebraremos o seu amor mais do que o vinho.
A Amada
Com toda a razão você é amado!
5Estou escura, mas sou bela,
ó mulheres de Jerusalém;
escura como as tendas de Quedar,
bela como as cortinas de Salomão.
6Não fiquem me olhando assim porque estou escura;
foi o sol que me queimou a pele.
Os filhos de minha mãe zangaram-se comigo
e fizeram-me tomar conta das vinhas;
da minha própria vinha, porém,
não pude cuidar.
7Conte-me, você, a quem amo,
onde faz pastar o seu rebanho
e onde faz as suas ovelhas
descansarem ao meio-dia?
Se eu não o souber,
serei como uma mulher coberta com véu
junto aos rebanhos dos seus amigos.
O Amado
8Se você, a mais linda das mulheres,
se você não o sabe,
siga a trilha das ovelhas
e faça as suas cabritas pastarem
junto às tendas dos pastores.
9Comparo você, minha querida,
a uma égua das carruagens do faraó.
10Como são belas as suas faces entre os brincos,
e o seu pescoço com os colares de joias!
Amigas (Mulheres de Jerusalém)
11Faremos para você brincos de ouro
com incrustações de prata.
A Amada
12Enquanto o rei estava em seus aposentos,
o meu nardo espalhou sua fragrância.
13O meu amado é para mim
como uma pequenina bolsa de mirra
que passa a noite entre os meus seios.
14O meu amado é para mim
um ramalhete de flores de hena1.14 Isto é, planta aromática.
das vinhas de En-Gedi.
O Amado
15Como você é linda, minha querida!
Ah, como é linda!
Seus olhos são pombas.
A Amada
16Como você é belo, meu amado!
Ah, como é encantador!
Verdejante é o nosso leito.
17De cedro são as vigas da nossa casa,
e de cipreste os caibros do nosso telhado.
1Orin àwọn orin tí í ṣe orin Solomoni.
Olólùfẹ́
2Fi ìfẹnukonu ìfẹ́ kò mí ní ẹnu,
nítorí ìfẹ́ rẹ dára ju ọtí wáìnì lọ.
3Òórùn ìkunra rẹ fanimọ́ra.
Orúkọ rẹ rí bí ìkunra tí a tú jáde
abájọ tí àwọn wúńdíá fi fẹ́ ọ.
4Fà mí lọ pẹ̀lú rẹ, kí a lọ kíákíá
ọba ti mú mi wá sínú yàrá rẹ̀.
Ọ̀rẹ́
Àwa yọ̀ inú wa sì dùn sí ọ;
a gbé ìfẹ́ rẹ ga ju ọtí wáìnì lọ.
Olólùfẹ́
Wọ́n fẹ́ ọ nítòótọ́!
5Èmi dúdú mo sì ní ẹwà.
Ẹ̀yin ọmọbìnrin Jerusalẹmu
dúdú bí àgọ́ Kedari,
bí aṣọ títa ti Solomoni
6Má ṣe wò mí nítorí wí pé mo dúdú,
nítorí oòrùn mú mi dúdú,
ọmọkùnrin ìyá mi bínú sí mi
ó sì fi mí ṣe olùtọ́jú ọgbà àjàrà;
ọgbà àjàrà tèmi ni èmi kò tọ́jú.
7Wí fún mi, ìwọ ẹni tí ọkàn mí fẹ́,
níbo ni ìwọ ń da agbo ẹran lọ.
Níbi tí ìwọ mú agbo ẹran rẹ sinmi ní ọ̀sán,
kí ni ìdí tí èmi yóò fi jẹ́ obìnrin asán
ní ẹ̀bá agbo ẹran àwọn ọ̀rẹ́ rẹ.
Ọ̀rẹ́
8Bí ìwọ kò bá mọ̀,
ìwọ arẹwà jùlọ nínú àwọn obìnrin.
Bá ọ̀nà tí agbo ẹran rìn lọ,
kí o sì bọ́ àwọn ọmọ ewúrẹ́ rẹ.
Ní ẹ̀bá àgọ́ àwọn olùṣọ́-àgùntàn.
Olùfẹ́
9Olùfẹ́ mi,
mo fi ọ́ wé ẹṣin mi nínú kẹ̀kẹ́ Farao.
10Ẹ̀rẹ̀kẹ́ rẹ dára ní ohun ọ̀ṣọ́,
ọrùn rẹ sì yẹ ọ̀ṣọ́ ìlẹ̀kẹ̀
11A ó fi wúrà ṣe òrùka etí fún ọ,
a ó fi fàdákà ṣe ìlẹ̀kẹ̀.
Olólùfẹ́
12Nígbà tí ọba wà ní orí ìjókòó rẹ̀,
òróró ìkunra mi tú òórùn jáde.
13Ìdì òjìá ni olùfẹ́ mi jẹ sí mi,
òun ó sinmi lé àárín ọmú mi.
14Bí ìdì ìtànná Henina ni olùfẹ́ mi rí sí mi
láti inú ọgbà àjàrà ti En-Gedi.
Olólùfẹ́
15Báwo ni o ti lẹ́wà tó, olólùfẹ́ mi!
Háà, Báwo ni o ṣe lẹ́wà tó!
Ìwọ ní ojú ẹyẹlé.
Olólùfẹ́
16Báwo ni o ṣe dára tó, olùfẹ́ mi!
Háà, Báwo ni o ṣe wu ni!
Ibùsùn wa ní ìtura.
Olùfẹ́
17Ìtànṣán ilé wa jẹ́ ti igi kedari
ẹkẹ́ ilé wa jẹ́ ti igi firi.