1Então Agripa disse a Paulo: “Você tem permissão para falar em sua defesa”.
A seguir, Paulo fez sinal com a mão e começou a sua defesa: 2“Rei Agripa, considero-me feliz por poder estar hoje em tua presença, para fazer a minha defesa contra todas as acusações dos judeus, 3e especialmente porque estás bem familiarizado com todos os costumes e controvérsias deles. Portanto, peço que me ouças pacientemente.
4“Todos os judeus sabem como tenho vivido desde pequeno, tanto em minha terra natal como em Jerusalém. 5Eles me conhecem há muito tempo e podem testemunhar, se quiserem, que, como fariseu, vivi de acordo com a seita mais severa da nossa religião. 6Agora, estou sendo julgado por causa da minha esperança no que Deus prometeu aos nossos antepassados. 7Esta é a promessa que as nossas doze tribos esperam que se cumpra, cultuando a Deus com fervor, dia e noite. É por causa desta esperança, ó rei, que estou sendo acusado pelos judeus. 8Por que os senhores acham impossível que Deus ressuscite os mortos?
9“Eu também estava convencido de que deveria fazer todo o possível para me opor ao nome de Jesus, o Nazareno. 10E foi exatamente isso que fiz em Jerusalém. Com autorização dos chefes dos sacerdotes lancei muitos santos na prisão e, quando eles eram condenados à morte, eu dava o meu voto contra eles. 11Muitas vezes ia de uma sinagoga para outra a fim de castigá-los e tentava forçá-los a blasfemar. Em minha fúria contra eles, cheguei a ir a cidades estrangeiras para persegui-los.
12“Numa dessas viagens eu estava indo para Damasco, com autorização e permissão dos chefes dos sacerdotes. 13Por volta do meio-dia, ó rei, estando eu a caminho, vi uma luz do céu, mais resplandecente que o sol, brilhando ao meu redor e ao redor dos que iam comigo. 14Todos caímos por terra. Então ouvi uma voz que me dizia em aramaico: ‘Saulo, Saulo, por que você está me perseguindo? Resistir ao aguilhão só lhe trará dor!’
15“Então perguntei: Quem és tu, Senhor?
“Respondeu o Senhor: ‘Sou Jesus, a quem você está perseguindo. 16Agora, levante-se, fique em pé. Eu apareci para constituí-lo servo e testemunha do que você viu a meu respeito e do que lhe mostrarei. 17Eu o livrarei do seu próprio povo e dos gentios, aos quais eu o envio 18para abrir-lhes os olhos e convertê-los das trevas para a luz, e do poder de Satanás para Deus, a fim de que recebam o perdão dos pecados e herança entre os que são santificados pela fé em mim’.
19“Assim, rei Agripa, não fui desobediente à visão celestial. 20Preguei em primeiro lugar aos que estavam em Damasco, depois aos que estavam em Jerusalém e em toda a Judeia, e também aos gentios, dizendo que se arrependessem e se voltassem para Deus, praticando obras que mostrassem o seu arrependimento. 21Por isso os judeus me prenderam no pátio do templo e tentaram matar-me. 22Mas tenho contado com a ajuda de Deus até o dia de hoje, e, por este motivo, estou aqui e dou testemunho tanto a gente simples como a gente importante. Não estou dizendo nada além do que os profetas e Moisés disseram que haveria de acontecer: 23que o Cristo haveria de sofrer e, sendo o primeiro a ressuscitar dentre os mortos, proclamaria luz para o seu próprio povo e para os gentios”.
24A esta altura Festo interrompeu a defesa de Paulo e disse em alta voz: “Você está louco, Paulo! As muitas letras o estão levando à loucura!”
25Respondeu Paulo: “Não estou louco, excelentíssimo Festo. O que estou dizendo é verdadeiro e de bom senso. 26O rei está familiarizado com essas coisas, e lhe posso falar abertamente. Estou certo de que nada disso escapou do seu conhecimento, pois nada se passou num lugar qualquer. 27Rei Agripa, crês nos profetas? Eu sei que sim”.
28Então Agripa disse a Paulo: “Você acha que em tão pouco tempo pode convencer-me a tornar-me cristão?”26.28 Ou Por pouco você me convence a tornar-me cristão”.
29Paulo respondeu: “Em pouco ou em muito tempo, peço a Deus que não apenas tu, mas todos os que hoje me ouvem se tornem como eu, porém sem estas algemas”.
30O rei se levantou, e com ele o governador e Berenice, como também os que estavam assentados com eles. 31Saindo do salão, comentavam entre si: “Este homem não fez nada que mereça morte ou prisão”.
32Agripa disse a Festo: “Ele poderia ser posto em liberdade, se não tivesse apelado para César”.
Gin-apinan ni Pablo ang Iya Kaugalingon sa Atubangan ni Agripa
1Dayon nagsiling si Agripa kay Pablo, “Sige, ginatugutan ka nga maghambal sa pagdepensa sang imo kaugalingon.” Gani nagsinyas si Pablo nga mahambal na siya. Nagsiling siya,
2“Haring Agripa, maayo gid nga makahambal ako subong sa pagpangapin sang akon kaugalingon sa imo atubangan parte sa tanan nga akusasyon sang mga Judio kontra sa akon. 3Labi na gid nga nahibaluan mo sing maayo ang tanan nga kinabatasan sang mga Judio kag ang mga ginadibatihan nila. Gani nagapangabay ako nga kon mahimo pamatian mo ang akon ihambal.
4“Nahibaluan sang mga Judio kon ano ang akon pagkabuhi sa akon banwa kag sa Jerusalem, sugod sang bata pa ako. 5Kon magsugid lang sila sang matuod, sila mismo makapamatuod nga halin pa sang una, miyembro ako sang mga Pariseo nga amo ang pinakaistrikto nga sekta sa relihiyon sang mga Judio. 6Kag ari ako diri sa korte nga ginahukman tungod kay nagapaabot ako nga himuon sang Dios ang iya ginpromisa sa amon mga katigulangan. 7Kami nga dose ka tribo nagapaabot nga ini matabo gid. Gani adlaw-gab-i ginasimba namon ang Dios. Kag Haring Agripa, tungod sa akon pagtuo sa sini nga butang ginaakusar ako sang mga Judio. 8Kag kamo nga mga Judio, ngaa nga indi kamo makatuo nga ang Dios sarang makabanhaw sang mga patay?
9“Sang una ako mismo naghunahuna nga dapat ko himuon ang akon masarangan agod kontrahon ang ngalan ni Jesus nga taga-Nazaret. 10Amo ini ang akon ginhimo anay didto sa Jerusalem. Paagi sa awtoridad nga ginhatag sa akon sang manugdumala nga mga pari, madamo nga mga katawhan sang Dios ang akon ginpapriso. Kag pagkatapos nga sila ginsentensyahan nga patyon, nagkomporme man ako. 11Madamo nga beses nga ginlibot ko ang mga simbahan sang mga Judio agod pangitaon sila, kag silutan agod piliton nga magpasipala kay Jesus. Sa sobra ko nga kaakig sa ila, nakalambot ako sa malayo nga mga siyudad sa paghingabot sa ila.”
Ginsugid ni Pablo kon Paano Niya Nakilala ang Ginoo
(Bin. 9:1-19; 22:6-16)
12“Amo ini ang rason kon ngaa nagkadto ako sa Damascus nga may dala nga sulat halin sa manugdumala nga mga pari. Ato nga sulat naghatag sa akon sang awtoridad kag nagasiling kon ano ang akon pagahimuon didto. 13Udtong-adlaw sadto, Haring Agripa, kag sang nagalakat ako, may kasanag halin sa langit nga masilaw pa sa adlaw nga naglikop sa akon kag sa akon mga kaupod. 14Natumba kami tanan sa duta, kag may nabatian ako nga tingog nga naghambal sa akon sa Hebreo nga lingguahe: ‘Saulo, Saulo! Ngaa ginahingabot mo ako? Ginasilutan mo lang ang imo kaugalingon. Pareho lang nga nagasipa ka sa taliwis nga kahoy.’ 15Nagpamangkot ako, ‘Sir, sin-o ka?’ Nagsabat ang Ginoo, ‘Ako si Jesus nga imo ginahingabot. 16Bangon ka kag magtindog. Nagpakita ako sa imo kay ginpili ko ikaw nga mangin akon alagad. Isugid mo sa iban ang parte sa akon pagpakita sa imo subong, kag ang mga butang nga ipahayag ko sa imo sa palaabuton. 17Luwason ko ikaw sa mga Judio kag sa mga indi Judio. Suguon ko ikaw sa ila 18sa pagpamuklat sang ila mga mata agod magliso sila halin sa kadudulman pakadto sa kasanag, kag halin sa gahom ni Satanas pakadto sa Dios. Kag paagi sa ila pagtuo sa akon, patawaron sila sa ila mga sala, kag makaupod na sila sa mga ginpain sang Dios nga mangin iya.’
Ginsaysay ni Pablo ang Iya Buluhaton
19“Gani, Haring Agripa, gintuman ko ang palanan-awon nga ginpakita sa akon halin sa langit. 20Premiro nagwali ako sa Damascus kag dayon sa Jerusalem. Halin sa Jerusalem ginlibot ko ang bug-os nga Judea, kag ginkadtuan ko man ang mga indi Judio. Ginwalihan ko sila nga dapat sila maghinulsol sa ila mga sala kag magpalapit sa Dios, kag ipakita nila paagi sa ila mga binuhatan nga sila matuod gid nga naghinulsol. 21Amo ini ang rason nga gindakop ako sang mga Judio didto sa templo kag gintinguhaan gid nila nga patyon. 22Pero ginbuligan ako sang Dios hasta subong nga adlaw. Gani ari ako diri agod isugid sa tanan, sa mga kubos kag mga dungganon, ang ginsiling man anay sang mga propeta kag ni Moises nga magakalatabo: 23nga ang Cristo dapat mag-antos kag mapatay, kag mangin una nga mabanhaw halin sa kamatayon agod maghatag sing kasanag sa mga Judio kag sa mga indi Judio.”
24Sang nagahambal pa si Pablo, nagsinggit si Festus, “Pablo, nagbuang ka na! Ang imo sobra nga tinun-an amo ang nagapabuang sa imo!” 25Nagsabat si Pablo, “Halangdon nga Festus, wala ako nagbuang. Matuod ang akon mga ginahambal kag husto ang akon hunahuna. 26Ini nga mga butang nahibaluan ni Haring Agripa. Gani wala ako nagakahadlok maghambal sa iya. Nasiguro ko gid nga ini tanan nga butang nahibaluan na niya, tungod ini wala natabo sa tago lang. 27Haring Agripa, nagapati ka bala sa mga ginasiling sang mga propeta? Nahibaluan ko nga nagapati ka.” 28Nagsabat si Agripa, “Siguro ang pinsar mo madali-dali mo ako nga mahimo nga Kristohanon.” 29Nagsabat si Pablo, “Sa madali ukon sa madugay, ang akon pangamuyo sa Dios nga indi lang ikaw kundi ang tanan man nga nagapamati sa akon subong mangin Kristohanon pareho sa akon, luwas lang sa sining akon pagkapriso.”
30Dayon nagtindog ang hari, ang gobernador, si Bernice, kag ang tanan nga nagapungko didto. 31Sang nagguwa sila, nagsiling sila sa isa kag isa, “Wala sing may nahimo nga malain ang ini nga tawo nga dapat sentensyahan nga patyon ukon prisohon.” 32Nagsiling si Agripa kay Festus, “Kon wala lang siya magdangop sang iya kaso sa Emperador, puwede na siya kuntani buy-an.”
