As Duas Testemunhas
1Deram-me um caniço semelhante a uma vara de medir e me disseram: “Vá e meça o templo de Deus e o altar, e conte os adoradores que lá estiverem. 2Exclua, porém, o pátio exterior; não o meça, pois ele foi dado aos gentios11.2 Isto é, os que não são judeus.. Eles pisarão a cidade santa durante quarenta e dois meses. 3Darei poder às minhas duas testemunhas, e elas profetizarão durante mil duzentos e sessenta dias, vestidas de pano de saco”. 4Estas são as duas oliveiras e os dois candelabros que permanecem diante do Senhor da terra. 5Se alguém quiser causar-lhes dano, da boca deles sairá fogo que devorará os seus inimigos. É assim que deve morrer qualquer pessoa que quiser causar-lhes dano. 6Estes homens têm poder para fechar o céu, de modo que não chova durante o tempo em que estiverem profetizando, e têm poder para transformar a água em sangue e ferir a terra com toda sorte de pragas, quantas vezes desejarem.
7Quando eles tiverem terminado o seu testemunho, a besta que vem do Abismo os atacará. E irá vencê-los e matá-los. 8Os seus cadáveres ficarão expostos na rua principal da grande cidade, que figuradamente é chamada Sodoma e Egito, onde também foi crucificado o seu Senhor. 9Durante três dias e meio, gente de todos os povos, tribos, línguas e nações contemplarão os seus cadáveres e não permitirão que sejam sepultados. 10Os habitantes da terra se alegrarão por causa deles e festejarão, enviando presentes uns aos outros, pois esses dois profetas haviam atormentado os que habitam na terra.
11Mas, depois dos três dias e meio, entrou neles um sopro de vida da parte de Deus, e eles ficaram em pé, e um grande terror tomou conta daqueles que os viram. 12Então eles ouviram uma forte voz dos céus, que lhes disse: “Subam para cá”. E eles subiram para os céus numa nuvem, enquanto os seus inimigos olhavam.
13Naquela mesma hora houve um forte terremoto, e um décimo da cidade ruiu. Sete mil pessoas foram mortas no terremoto; os sobreviventes ficaram aterrorizados e deram glória ao Deus dos céus.
14O segundo ai passou; o terceiro ai virá em breve.
A Sétima Trombeta
15O sétimo anjo tocou a sua trombeta, e houve fortes vozes nos céus, que diziam:
“O reino do mundo
se tornou de nosso Senhor e do seu Cristo,
e ele reinará para todo o sempre”.
16Os vinte e quatro anciãos que estavam assentados em seus tronos diante de Deus prostraram-se sobre seus rostos e adoraram a Deus, 17dizendo:
“Graças te damos, Senhor Deus todo-poderoso,
que és e que eras,
porque assumiste o teu grande poder
e começaste a reinar.
18As nações se iraram;
e chegou a tua ira.
Chegou o tempo de julgares os mortos
e de recompensares os teus servos, os profetas,
os teus santos e os que temem o teu nome,
tanto pequenos como grandes,
e de destruir os que destroem a terra”.
19Então foi aberto o santuário de Deus nos céus, e ali foi vista a arca da sua aliança. Houve relâmpagos, vozes, trovões, um terremoto e um grande temporal de granizo.
Два сведока
1Затим ми је дата трска слична штапу, те ми је речено: „Устани и измери храм Божији и жртвеник, те изброј оне што се клањају у њему.“ 2А спољашње двориште храма изостави, не мери га, јер је дато многобошцима, који ће газити светим градом четрдесет два месеца. 3А ја ћу послати двојицу својих сведока, да у кострети пророкују хиљаду две стотине шездесет дана. 4Они су две маслине и два свећњака који стоје пред Господарем земље. 5А ако ко покуша да им науди, огањ излази из њихових уста и прождире њихове непријатеље. Ако неко хоће да им науди, мора овако да погине. 6Они имају моћ да затворе небо да не пада киша док пророкују, као и моћ да воду претворе у крв и да ударе земљу свакојаким пошастима, кад год то зажеле.
7А кад заврше своје сведочанство, Звер која излази из бездана заратиће против њих, па ће их победити и убити. 8Њихова телеса лежаће на тргу великог града, који се у духовном смислу зове „Содома“ и „Египат“, где је и њихов Господ био разапет. 9Људи из разних народа, племена, језика, и народности гледаће њихова телеса три и по дана, и неће дозволити да се њихова телеса сахране у гроб. 10А становници земље ликоваће над њима и славити, те слати дарове једни другима, јер су та два пророка намучила становнике земље.
11Али након три и по дана, Бог удахну дух живота у њих, те они стадоше на своје ноге, па велики страх обузе оне који су ово гледали. 12Тада зачуше снажан глас са неба како им говори: „Узнесите се овамо!“ Они се узнеше на облаку у небо, док су их њихови непријатељи гледали.
13У тај час настаде велики земљотрес, те сруши десети део града и усмрти седам хиљада људи. Остали се уплашише, па прославише Бога небеског. 14Друга невоља прође, ево, убрзо долази трећа.
15Кад је седми анђео затрубио, одјекнуше снажни гласови на небу, који су говорили:
„Царство света постаде Царство нашег Господа
и његовог Христа.
Он ће владати од сад и довека.“
16А двадесет четири старешине које седе на својим престолима пред Богом, падоше ничице на земљу и поклонише се Богу, 17говорећи:
„Захваљујемо ти, Господе,
Боже, Сведржитељу,
који јеси и који си био,
што си узео своју велику силу и зацарио се.
18Побеснеше народи,
али твој гнев дође,
и време да судиш мртвима.
Дође време да наградиш твоје слуге, пророке,
твој народ, и оне што ти се клањају,
мале и велике,
а да уништиш оне што упропашћују земљу.“
19Затим се отворио Божији храм на небу, и у њему се показао Ковчег његовог савеза. Тада ударише муње, тутњава, громови, потрес и велики град.
