A Destruição de Israel
1Ai de vocês que vivem tranquilos em Sião
e que se sentem seguros no monte de Samaria;
vocês, homens notáveis da primeira entre as nações,
aos quais o povo de Israel recorre!
2Vão a Calné e olhem para ela;
depois prossigam até a grande Hamate
e, em seguida, desçam até Gate, na Filístia.
São elas melhores do que os seus dois reinos?
O território delas é maior do que o de vocês?
3Vocês acham que estão afastando o dia mau,
mas na verdade estão atraindo o reinado do terror.
4Vocês se deitam em camas de marfim
e se espreguiçam em seus sofás.
Comem os melhores cordeiros
e os novilhos mais gordos.
5Dedilham suas liras como Davi
e improvisam em instrumentos musicais.
6Vocês bebem vinho em grandes taças
e se ungem com os mais finos óleos,
mas não se entristecem com a ruína de José.
7Por isso vocês estarão entre os primeiros a ir para o exílio;
cessarão os banquetes dos que vivem no ócio.
Condenação do Orgulho de Israel
8O Senhor, o Soberano, jurou por si mesmo! Assim declara o Senhor, o Deus dos Exércitos:
“Eu detesto o orgulho de Jacó
e odeio os seus palácios;
entregarei a cidade
e tudo o que nela existe”.
9Se dez homens forem deixados numa casa, também eles morrerão. 10E, se um parente que tiver que queimar os corpos vier para tirá-los da casa e perguntar a alguém que ainda estiver escondido ali: “Há mais alguém com você?”, e a resposta for: “Não”, ele dirá: “Calado! Não devemos sequer mencionar o nome do Senhor”.
11Pois o Senhor deu a ordem,
e ele despedaçará a casa grande
e fará em pedacinhos a casa pequena.
12Acaso correm os cavalos sobre os rochedos?
Poderá alguém ará-los com bois?
Mas vocês transformaram o direito em veneno,
e o fruto da justiça em amargura;
13vocês que se regozijam pela conquista de Lo-Debar6.13 Lo-Debar significa nada. e dizem:
“Acaso não conquistamos Carnaim6.13 Carnaim significa chifres. Chifre simboliza força. com a nossa própria força?”
14Palavra do Senhor, o Deus dos Exércitos:
“Farei vir uma nação contra você, ó nação de Israel,
e ela a oprimirá desde Lebo-Hamate
até o vale da Arabá”.
Mahuman na ang Pagpahayahay sa mga Pangulo sa Israel
1Alaot kamong mga pangulo sa Zion ug sa Samaria, nga nagapuyo nga hayahay ug walay gikabalak-an. Ginaisip ninyo ang inyong kaugalingon nga mga dungganong tawo sa nagaunang nasod, ug dalangpanan kamo sa inyong mga lumulupyo. 2Tan-awa ang siyudad sa Calneh, ang dakong siyudad sa Hamath, ug ang siyudad sa Gat nga sakop sa Filistia. Mas gamhanan pa ba kamo kaysa nianang mga gingharian? Mas halapad pa ba ang inyong yuta kaysa kanila?
3Alaot kamong nagahunahuna nga layo pa ang adlaw sa kalaglagan. Sa inyong mga daotang binuhatan ginapadali ninyo ang pag-abot sa adlaw sa pagsilot.
4Alaot kamong nagahigda-higda lang sa inyong mahalong mga katre,6:4 mahalong mga katre: sa literal, mga katre nga may mga bahin nga hinimo gikan sa bangkil sa elepante. ug nagapatuyang ug kaon sa karne sa nating karnero ug pinatambok nga nating baka.
5Alaot kamong nagahimo ug mga awit samtang nagatukar sa harpa ug mahilig maghimo ug mga instrumento sa musika sama kang David.
6Alaot kamong kusog moinom ug bino ug naggamit ug mahalong mga pahumot, apan walay kahangawa bahin sa umaabot nga kalaglagan sa inyong nasod.6:6 kalaglagan sa inyong nasod: sa literal, kalaglagan ni Jose, nga ang buot ipasabot ang mga kaliwat ni Jose o ang nasod sa Israel. 7Kamo nga mga pangulo mao ang unang pagabihagon, ug maundang ang inyong mga pista ug pagpahayahay.
Gikapungtan sa Ginoo ang Pagkamapahitas-on sa Israel
8Nanumpa ang Ginoong Dios, ang Dios nga Makagagahom. Miingon siya, “Gikapungtan ko ang pagkamapahitas-on sa mga kaliwat ni Jacob, ug gikasilagan ko ang lig-ong mga bahin sa ilang lungsod. Busa itugyan ko sa kaaway ang ilang lungsod ug ang tanang anaa niini.”
9Kon may napulo ka tawong mahibilin sa usa ka balay, mamatay silang tanan. 10Sa dihang kuhaon sa paryente ang lawas sa usa sa namatay aron sunogon, mangutana siya ni bisan kinsa nga atua sa kinasuloran nga bahin sa balay, “May lain ka pa bang kauban diha?” Motubag ang tawo, “Wala.” Unya moingon ang paryente, “Paghilom na! Kay kinahanglan dili nato malitok ang ngalan sa Ginoo.”
11Kay sa pagkatinuod, kon ang Ginoo na ang magmando, madugmok gayod ang tanang mga balay, gagmay man o dagko.
12Modagan ba ang mga kabayo sa batoon nga bakilid? Madaro ba sa baka ang dagat? Dili! Apan gituis ninyo ang hustisya ug katarong.6:12 Apan gituis ninyo… katarong: sa literal, Gihimo ninyong hilo ang hustisya, ug gihimo ninyong pait nga tanom ang katarong. 13Naglipay kamo sa inyong kadaogan batok sa mga lungsod sa Lo Debar ug Karnaim, ug nagaingon kamo, “Dili ba nga napildi nato sila pinaagi sa atong kaugalingong kusog?” 14Sa pagkatinuod nagaingon ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Ipasulong ko kamong mga Israelinhon sa usa ka nasod. Lisod-lisoron nila kamo sa inyong mga dapit—gikan sa Lebo Hamat paingon sa sapa sa Araba.”
