Davi Recebe a Notícia da Morte de Saul
1Depois da morte de Saul, Davi retornou de sua vitória sobre os amalequitas. Fazia dois dias que ele estava em Ziclague 2quando, no terceiro dia, chegou um homem que vinha do acampamento de Saul, com as roupas rasgadas e terra na cabeça. Ao aproximar-se de Davi, prostrou-se com o rosto em terra, em sinal de respeito.
3Davi então lhe perguntou: “De onde você vem?”
Ele respondeu: “Fugi do acampamento israelita”.
4Disse Davi: “Conte-me o que aconteceu”.
E o homem contou: “O nosso exército fugiu da batalha, e muitos morreram. Saul e Jônatas também estão mortos”.
5Então Davi perguntou ao jovem que lhe trouxera as notícias: “Como você sabe que Saul e Jônatas estão mortos?”
6O jovem respondeu: “Cheguei por acaso ao monte Gilboa, e lá estava Saul, apoiado em sua lança. Os carros de guerra e os oficiais da cavalaria estavam a ponto de alcançá-lo. 7Quando ele se virou e me viu, chamou-me gritando, e eu disse: Aqui estou.
8“Ele me perguntou: ‘Quem é você?’
“Sou amalequita, respondi.
9“Então ele me ordenou: ‘Venha aqui e mate-me! Estou na angústia da morte!’.
10“Por isso aproximei-me dele e o matei, pois sabia que ele não sobreviveria ao ferimento. Peguei a coroa e o bracelete dele e trouxe-os a ti, meu senhor”.
11Então Davi rasgou suas vestes; e os homens que estavam com ele fizeram o mesmo. 12E se lamentaram, chorando e jejuando até o fim da tarde, por Saul e por seu filho Jônatas, pelo exército do Senhor e pelo povo de Israel, porque muitos haviam sido mortos à espada.
13E Davi perguntou ao jovem que lhe trouxera as notícias: “De onde você é?”
E ele respondeu: “Sou filho de um estrangeiro, sou amalequita”.
14Davi lhe perguntou: “Como você não temeu levantar a mão para matar o ungido do Senhor?”
15Então Davi chamou um dos seus soldados e lhe disse: “Venha aqui e mate-o!” O servo o feriu, e o homem morreu. 16Davi tinha dito ao jovem: “Você é responsável por sua própria morte. Sua boca testemunhou contra você, quando disse: ‘Matei o ungido do Senhor’ ”.
Davi Lamenta-se por Saul e Jônatas
17Davi cantou este lamento sobre Saul e seu filho Jônatas, 18e ordenou que se ensinasse aos homens de Judá; é o Lamento do Arco, que foi registrado no Livro de Jasar:
19“O seu esplendor, ó Israel, está morto sobre os seus montes.
Como caíram os guerreiros!
20“Não conte isso em Gate,
não o proclame nas ruas de Ascalom,
para que não se alegrem as filhas dos filisteus
nem exultem as filhas dos incircuncisos.
21“Ó colinas de Gilboa,
nunca mais haja orvalho
nem chuva sobre vocês,
nem campos que produzam trigo para as ofertas.
Porque ali foi profanado o escudo dos guerreiros,
o escudo de Saul, que nunca mais será polido com óleo.
22“Do sangue dos mortos,
da carne1.22 Hebraico: gordura. dos guerreiros,
o arco de Jônatas nunca recuou,
a espada de Saul sempre cumpriu a sua tarefa.
23“Saul e Jônatas, mui amados,
nem na vida nem na morte foram separados.
Eram mais ágeis que as águias,
mais fortes que os leões.
24“Chorem por Saul,
ó filhas de Israel!
Chorem aquele que as vestia de rubros ornamentos
e que suas roupas enfeitava com adornos de ouro.
25“Como caíram os guerreiros no meio da batalha!
Jônatas está morto sobre os montes de Israel.
26Como estou triste por você, Jônatas, meu irmão!
Como eu lhe queria bem!
Sua amizade era, para mim, mais preciosa
que o amor das mulheres!
27“Caíram os guerreiros!
As armas de guerra foram destruídas!”
Ginbalita kay David nga Patay na si Saul
1Nagbalik sila ni David sa Ziklag pagkatapos nga napierdi nila ang mga Amaleknon. Patay na sadto si Saul. Nagtiner sila sa Ziklag sang duha ka adlaw. 2Sang ikatlo nga adlaw, may nag-abot nga tawo sa Ziklag halin sa kampo ni Saul, nga gisi ang iya bayo kag may mga yab-ok ang iya ulo sa pagpakita nga nagapangasubo siya. Nagkadto siya kay David kag nagluhod bilang pagtahod sa iya. 3Ginpamangkot siya ni David, “Diin ka naghalin?” Nagsabat siya, “Nakapalagyo ako halin sa kampo sang mga Israelinhon.” 4Nagpamangkot si David, “Ngaa, ano ang natabo? Sugiri ako.” Nagsiling siya, “Nagpalagyo ang mga soldado sang Israel sa inaway. Madamo sa ila ang nagkalamatay, pati na si Saul kag ang iya anak nga si Jonatan.” 5Nagpamangkot si David sa pamatan-on, “Paano mo nahibaluan nga patay na si Saul kag si Jonatan?” 6Nagsabat ang pamatan-on, “Natabuan nga didto ako sa Bukid sang Gilboa, kag nakita ko didto si Saul nga nagasandig sa iya bangkaw. Ang mga kaaway nagapalapit sa iya nga nagasakay sa mga karwahe kag mga kabayo. 7Sang magliso siya, nakita niya ako kag iya ako gintawag. Nagsabat ako, ‘Ano ang mabulig ko?’ 8Ginpamangkot niya ako kon sin-o ako. Nagsabat ako nga isa ako ka Amaleknon. 9Dayon nagsiling siya sa akon, ‘Palapit diri kag patya ako, kay nabudlayan na gid ako sa akon kahimtangan.’ 10Gani ginpalapitan ko siya kag ginpatay tungod nahibaluan ko nga indi na siya mabuhi sa iya grabe nga pilas. Dayon ginkuha ko ang korona sa iya ulo kag ang pulseras sa iya butkon, kag gindala diri sa imo, sir.”
11Dayon gin-gisi ni David kag sang tanan niya nga tinawo ang ila mga bayo sa pagpakita sang ila pagpangasubo. 12Naghinibi sila kag nagpuasa hasta maggab-i para kay Saul, sa iya anak nga si Jonatan, kag para sa nasyon sang Israel, ang katawhan sang Ginoo, kay madamo sa ila ang nagkalamatay sa inaway. 13Nagpamangkot pa gid si David sa pamatan-on nga nagbalita sa iya, “Taga-diin ka?” Nagsabat siya, “Indi ako Israelinhon kundi Amaleknon nga nagaestar sa inyo duta.” 14Nagpamangkot si David, “Ngaa wala ka mahadlok magpatay sa pinili sang Ginoo nga hari?” 15Dayon gintawag ni David ang isa sa iya mga tinawo kag ginsugo, “Dali, patya siya!” Gani ginpatay niya siya. 16Nagsiling pa si David sa Amaleknon, “Ikaw ang responsable sa imo kamatayon. Ikaw mismo ang nagpamatuod kontra sa imo kaugalingon sang magsiling ka nga ginpatay mo ang pinili sang Ginoo nga hari.”
Ang Panalambiton ni David para kay Saul kag kay Jonatan
17Naghimo si David sang panalambiton para kay Saul kag sa iya anak nga si Jonatan, 18kag nagsugo siya nga itudlo ini sa katawhan sang Juda. Gintawag ini nga Kanta Parte sa Pana,1:18 Kanta Parte sa Pana: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag nasulat sa libro ni Jashar. Amo ini ang iya panalambiton:
19“Mga Israelinhon, nagkalamatay ang inyo dungganon nga mga pangulo sa mga bukid mismo sang Israel.
Nagkalamatay man ang inyo maisog nga mga soldado!
20Indi ini pag-isugid sa Gat, ukon sa mga dalan sang Ashkelon,
kay basi kon magkinasadya ang mga kababayihan sang mga Filistinhon nga wala nagatuo sa Dios.1:20 wala nagatuo sa Dios: sa literal, wala matuli.
21Kabay pa nga wala sing ulan ukon tun-og sa mga bukid sang Gilboa,
kag kabay pa nga wala sing may magtubo nga mga tanom sa iya mga uma para ihalad sa Dios. 1:21 para ihalad sa Dios: ukon, sa mataas nga mga lugar.
Kay dira nahigkuan sang mga kaaway ang taming sang maisog nga hari nga si Saul.
Kag wala na sing may naganusnos sang lana sa sina nga taming agod maghining ini.
22Paagi sa espada ni Saul kag paagi sa pana ni Jonatan, madamo ang ila napamatay nga maisog nga mga kaaway.
23Palangga gid sang mga Israelinhon si Saul kag si Jonatan kag nanamian gid sila sa ila.
Nag-updanay sila sa kabuhi kag sa kamatayon.
Sa pagpakig-away, daw mas madasig pa sila sa mga agila kag mas makusog pa sa mga leon.
24Mga kababayihan sang Israel, magpangasubo kamo para kay Saul.
Tungod sa iya nakasuksok kamo sing malahalon nga mga bayo kag mga alahas nga bulawan.
25Nagkalamatay ang maisog nga mga soldado sang Israel sa inaway.
Napatay man si Jonatan sa inyo kabukiran.
26Nagapangasubo gid ako tungod sa imo, Jonatan, nga utod ko!
Palangga ko gid ikaw, kag ang imo gugma sa akon labaw pa sa paghigugma sang mga babayi.
27Nagkalamatay ang maisog nga mga soldado sang Israel.
Ang ila mga armas nagkaladula.”
