2 Coríntios 6 – NVI-PT & SZ-PL

Nova Versão Internacional

2 Coríntios 6:1-18

1Como cooperadores de Deus, insistimos com vocês para não receberem em vão a graça de Deus. 2Pois ele diz:

“Eu o ouvi no tempo favorável

e o socorri no dia da salvação”6.2 Is 49.8.

Digo que agora é o tempo favorável, agora é o dia da salvação!

Os Sofrimentos de Paulo

3Não damos motivo de escândalo a ninguém, em circunstância alguma, para que o nosso ministério não caia em descrédito. 4Ao contrário, como servos de Deus, recomendamo-nos de todas as formas: em muita perseverança; em sofrimentos, privações e tristezas; 5em açoites, prisões e tumultos; em trabalhos árduos, noites sem dormir e jejuns; 6em pureza, conhecimento, paciência e bondade; no Espírito Santo e no amor sincero; 7na palavra da verdade e no poder de Deus; com as armas da justiça, quer de ataque quer de defesa6.7 Grego: à direita e à esquerda.; 8por honra e por desonra; por difamação e por boa fama; tidos por enganadores, sendo verdadeiros; 9como desconhecidos, apesar de bem conhecidos; como se estivéssemos morrendo, mas eis que vivemos; espancados, mas não mortos; 10entristecidos, mas sempre alegres; pobres, mas enriquecendo muitos outros; nada tendo, mas possuindo tudo.

11Falamos abertamente a vocês, coríntios, e abrimos todo o nosso coração! 12Não estamos limitando nosso afeto, mas vocês estão limitando o afeto que têm por nós. 13Numa justa compensação, falo como a meus filhos, abram também o coração para nós!

O Problema da Associação com os Descrentes

14Não se ponham em jugo desigual com descrentes. Pois o que têm em comum a justiça e a maldade? Ou que comunhão pode ter a luz com as trevas? 15Que harmonia entre Cristo e Belial? Que há de comum entre o crente e o descrente? 16Que acordo há entre o templo de Deus e os ídolos? Pois somos santuário do Deus vivo. Como disse Deus:

“Habitarei com eles

e entre eles andarei;

serei o seu Deus,

e eles serão o meu povo”6.16 Lv 26.12; Jr 32.38; Ez 37.27.

17Portanto,

“saiam do meio deles e separem-se”,

diz o Senhor.

“Não toquem em coisas impuras,

e eu os receberei”6.17 Is 52.11; Ez 20.34,41

18e

“serei o seu Pai,

e vocês serão meus filhos e minhas filhas”,

diz o Senhor todo-poderoso6.18 2Sm 7.8,14.

Słowo Życia

2 Koryntian 6:1-18

1Przyjaciele, jako współpracownicy Boga wzywamy was, abyście nie marnowali Jego łaski. 2On przecież powiedział w Piśmie:

„We właściwej chwili cię usłyszałem,

a w dniu zbawienia pomogłem ci”.

Właśnie teraz jest ta właściwa chwila i właśnie teraz jest dzień zbawienia!

Trudności Pawła

3Pełniąc naszą służbę, nie dajemy nikomu powodu do upadku lub podejrzeń. 4Przez wszystko, co robimy, staramy się bowiem udowadniać ludziom, że naprawdę jesteśmy sługami Boga. Okazujemy wytrwałość w spotykających nas trudnościach, przeciwnościach i kłopotach. 5Byliśmy biczowani, aresztowani i odnieśliśmy obrażenia podczas zamieszek. Ciężko pracowaliśmy i często byliśmy pozbawieni snu i jedzenia. 6Mimo to zachowaliśmy jednak czystość, byliśmy wyrozumiali dla innych, cierpliwi i uprzejmi. Duch Święty był z nami, mieliśmy więc szczerą miłość do ludzi 7i—dzięki mocy od Boga—mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń—zarówno do ataku, jak i do obrony. 8Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni—że mówimy prawdę. 9Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem. 10Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!

11Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy. 12Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość. 13Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!

Święte życie

14Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością? 15Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym? 16Czy może istnieć jedność między świątynią Boga a bożkami? Bóg powiedział, że to my jesteśmy Jego świątynią:

„Zamieszkam w nich

i będę wśród nich obecny.

Będę ich Bogiem,

a oni—moim ludem”.

17Czytamy również:

„Odejdźcie od nich

i odłączcie się od nich

—mówi Pan.

Nie dotykajcie tego,

co jest nieczyste,

a wtedy przyjmę was

18i będę waszym Ojcem,

a wy będziecie moimi synami i córkami

—mówi wszechmocny Pan”.