Davi Derrota os Amalequitas
1Quando Davi e seus soldados chegaram a Ziclague, no terceiro dia, os amalequitas tinham atacado o Neguebe e incendiado a cidade de Ziclague. 2Levaram como prisioneiros todos os que lá estavam: as mulheres, os jovens e os idosos. A ninguém mataram, mas os levaram consigo, quando prosseguiram seu caminho.
3Ao chegarem a Ziclague, Davi e seus soldados encontraram a cidade destruída pelo fogo e viram que suas mulheres, seus filhos e suas filhas tinham sido levados como prisioneiros. 4Então Davi e seus soldados choraram em alta voz até não terem mais forças. 5As duas mulheres de Davi também tinham sido levadas: Ainoã, de Jezreel, e Abigail, de Carmelo, a que fora mulher de Nabal. 6Davi ficou profundamente angustiado, pois os homens falavam em apedrejá-lo; todos estavam amargurados por causa de seus filhos e de suas filhas. Davi, porém, fortaleceu-se no Senhor, o seu Deus.
7Então Davi disse ao sacerdote Abiatar, filho de Aimeleque: “Traga-me o colete sacerdotal”. Abiatar o trouxe a Davi, 8e ele perguntou ao Senhor: “Devo perseguir esse bando de invasores? Irei alcançá-los?”
E o Senhor respondeu: “Persiga-os; é certo que você os alcançará e conseguirá libertar os prisioneiros”.
9Davi e os seiscentos homens que estavam com ele foram ao ribeiro de Besor, onde ficaram alguns, 10pois duzentos deles estavam exaustos demais para atravessar o ribeiro. Todavia, Davi e quatrocentos homens continuaram a perseguição.
11Encontraram um egípcio no campo e o trouxeram a Davi. Deram-lhe água e comida: 12um pedaço de bolo de figos prensados e dois bolos de uvas passas. Ele comeu e recobrou as forças, pois tinha ficado três dias e três noites sem comer e sem beber.
13Davi lhe perguntou: “A quem você pertence e de onde vem?”
Ele respondeu: “Sou um jovem egípcio, servo de um amalequita. Meu senhor me abandonou quando fiquei doente há três dias. 14Nós atacamos o Neguebe dos queretitas, o território que pertence a Judá e o Neguebe de Calebe. E incendiamos a cidade de Ziclague”.
15Davi lhe perguntou: “Você pode levar-me até esse bando de invasores?”
Ele respondeu: “Jura, diante de Deus, que não me matarás nem me entregarás nas mãos de meu senhor, e te levarei até eles”.
16Quando ele levou Davi até lá, os amalequitas estavam espalhados pela região, comendo, bebendo e festejando os muitos bens que haviam tomado da terra dos filisteus e de Judá. 17Davi os atacou no dia seguinte, desde o amanhecer até a tarde, e nenhum deles escapou, com exceção de quatrocentos jovens que montaram em camelos e fugiram. 18Davi recuperou tudo o que os amalequitas tinham levado, incluindo suas duas mulheres. 19Nada faltou: nem jovens, nem velhos, nem filhos, nem filhas, nem bens, nem qualquer outra coisa que fora levada. Davi recuperou tudo. 20E tomou também todos os rebanhos dos amalequitas, e seus soldados os conduziram à frente dos outros animais, dizendo: “Estes são os despojos de Davi”.
21Então Davi foi até os duzentos homens que estavam exaustos demais para segui-lo e tinham ficado no ribeiro de Besor. Eles saíram para receber Davi e os que estavam com ele. Ao se aproximar com seus soldados, Davi os saudou. 22Mas todos os elementos maus e vadios que tinham ido com Davi disseram: “Uma vez que não saíram conosco, não repartiremos com eles os bens que recuperamos. No entanto, cada um poderá pegar sua mulher e seus filhos e partir”.
23Davi respondeu: “Não, meus irmãos! Não façam isso com o que o Senhor nos deu. Ele nos protegeu e entregou em nossas mãos os bandidos que vieram contra nós. 24Quem concordará com o que vocês estão dizendo? A parte de quem ficou com a bagagem será a mesma de quem foi à batalha. Todos receberão partes iguais”. 25Davi fez disso um decreto e uma ordenança para Israel, desde aquele dia até hoje.
26Quando Davi chegou a Ziclague, enviou parte dos bens às autoridades de Judá, que eram seus amigos, dizendo: “Eis um presente para vocês, tirado dos bens dos inimigos do Senhor”.
27Ele enviou esse presente às autoridades de Betel, de Ramote do Neguebe, de Jatir, 28de Aroer, de Sifmote, de Estemoa, 29de Racal, das cidades dos jerameelitas e dos queneus, 30de Hormá, de Corasã, de Atace, 31de Hebrom e de todos os lugares onde Davi e seus soldados tinham passado.
Ginpanglaglag ni David ang mga Amaleknon
1Sang ikatlo nga adlaw, nakaabot si David kag ang iya mga tinawo sa Ziklag. Nasapwan nila nga ginsalakay sang mga Amaleknon ang Negev, lakip na ang Ziklag. Ginsunog nila ang Ziklag 2kag ginpangbihag ang mga babayi kag mga kabataan sa sini nga banwa. Wala nila sila pagpatya kundi ginbihag lang nila. 3Nakita ni David kag sang iya mga tinawo nga sunog na ang ila lugar, kag ang ila mga asawa kag mga kabataan wala na. 4Gani naghibi sila sing tudo gid hasta nagpalangluya sila. 5Ginbihag man ang duha ka asawa ni David nga si Ahinoam nga taga-Jezreel kag si Abigail nga asawa anay ni Nabal nga taga-Carmel. 6Nagdako na gid ang problema ni David tungod nga naglain ang buot sang iya mga tinawo sa pagkabihag sang ila mga kabataan, kag nagplano sila sa pagbato sa iya. Pero ginpabaskog si David sang Ginoo nga iya Dios.
7Dayon nagsiling si David kay Abiatar nga pari, nga anak ni Ahimelec, “Dal-a diri ang espesyal nga panapton30:7 espesyal nga panapton sang pari: sa Hebreo, efod. Sadto nga panahon ginagamit ini sa paghibalo sang kabubut-on sang Dios. sang pari.” Gani gindala ato ni Abiatar sa iya. 8Nagpamangkot dayon si David sa Ginoo, “Lagson bala namon ang nagsalakay sa amon? Mapierdi bala namon sila?” Nagsabat ang Ginoo, “Huo, lagsa ninyo sila kay mapierdi gid ninyo sila, kag maluwas ninyo ang mga ginpangbihag.” 9Gani naglakat si David kag ang iya 600 ka tinawo hasta nga nakaabot sila sa Besor nga ililigan sang tubig. Nagpabilin didto 10ang 200 niya ka tinawo tungod nga kapoy na gid sila sa pagtabok pa sa ililigan sang tubig. Pero nagpadayon sa paglagas si David kag ang 400 niya ka tinawo.
11Karon, may nakita ang mga tinawo ni David nga isa ka Egiptohanon sa uma, kag gindala nila siya kay David. Ginhatagan nila siya sang tubig kag tinapay, 12kag isa ka hakop sang binulad nga higos kag duha ka hakop sang pasas, tungod kay wala gid siya makakaon ukon makainom sa sulod sang tatlo ka adlaw. Pagkatapos niya kaon, nagbaskog siya. 13Ginpamangkot siya ni David, “Sin-o ang imo agalon? Kag taga-diin ka?” Nagsabat siya, “Isa ako ka Egiptohanon kag ulipon ako sang isa ka Amaleknon. Ginpabay-an ako sang akon agalon tatlo ka adlaw na ang nagligad, tungod kay nagmasakit ako. 14Ginsalakay namon ang parte sang Negev nga ginaestaran sang mga Keretnon, sa teritoryo sang Juda, kag pati man ang parte sang Negev nga ginaestaran sang mga kaliwat ni Caleb, kag ginsunog namon ang Ziklag.” 15Nagpamangkot si David sa iya, “Maupdan mo bala kami kon diin nagkampo ining mga nagpangsalakay?” Nagsabat siya, “Magsumpa ka anay sa akon sa presensya sang Dios nga indi mo ako pagpatyon ukon itugyan sa akon agalon, kag dayon updan ko kamo sa ila.”
16Gani nagsumpa si David, kag gin-updan dayon sila sang Egiptohanon sa ginkampuhan sang mga nagpangsalakay. Kag didto nakita nila ang mga Amaleknon nga nagalinapta nga nagakinaon, nagaininom kag nagakinalipay, tungod nga madamo ang ila naagaw sa mga Filistinhon kag sa duta sang Juda. 17Ginsalakay sila ni David kag sang iya mga tinawo, kag nag-inaway sila sa bilog nga gab-i hasta sang madason nga gab-i. Wala sing may nakapalagyo sa mga Amaleknon luwas lang sa 400 ka pamatan-on nga nagsakay sa mga kamelyo kag nagpalagyo. 18Nabawi ni David ang tanan nga ginpanguha sang mga Amaleknon pati na ang duha niya ka asawa. 19Wala gid sing may nadula, bata ukon tigulang, lalaki ukon babayi, ukon bisan ano nga ginpanguha sang mga Amaleknon. Nabawi ini tanan ni David. 20Ginkuha niya ang tanan nga karnero kag baka. Kag samtang ginatabog sang mga tinawo ni David ang tanan nga kasapatan sa pag-una sa ila, nagasiling sila, “Mga naagaw ini ni David.”
21Sang makabalik na sila ni David sa Besor nga ililigan sang tubig, ginsugata sila sang 200 niya ka tinawo nga nagpabilin didto tungod nga ginkapuyan sila sa pag-upod. Nagpalapit kanday David sa ila kag gintamyaw niya sila. 22Pero ang mga malain kag wala sing pulos nga mga tinawo ni David nagsiling, “Indi naton sila pagpartihan sang mga naagaw naton sa mga Amaleknon, tungod kay wala sila nag-upod sa aton. Ibalik lang sa ila ang ila mga asawa kag mga kabataan, kag palakta sila.” 23Nagsabat si David, “Mga utod, indi kamo magdinalok sa ginhatag sang Ginoo sa aton. Ginprotektaran niya kita kag ginpadaog sa mga nagsalakay sa aton. 24Wala gid sing may magsugot sa ginahambal ninyo nga ina. Dapat partihan ang tanan! Ang parte sang mga nagpabilin sa pagbantay sang aton mga gamit dapat pareho man sa mga nagkadto sa inaway.” 25Ginhimo ini ni David nga pagsulundan para sa mga Israelinhon halin sadto hasta subong.
26Sang pag-abot nila ni David sa Ziklag, ginpadala niya ang iban nila nga naagaw sa mga manugdumala sang Juda nga iya mga abyan, kaupod ang ini nga mensahi: “Ari ang regalo ko sa inyo halin sa mga naagaw namon sa mga kaaway sang Ginoo.” 27Ang ginpadal-an niya amo ang mga manugdumala sang masunod nga mga banwa: Betel, Ramot Negev, Jatir, 28Aroer, Sifmot, Eshtemoa, 29Racal, sa mga banwa sang mga Jerameelinhon kag mga Kenhanon, 30sa Horma, Borashan, Atac, 31Hebron, kag sa iban pa nga mga lugar nga nakadtuan ni David kag sang iya mga tinawo.
