Samuel Unge Davi
1O Senhor disse a Samuel: “Até quando você irá se entristecer por causa de Saul? Eu o rejeitei como rei de Israel. Encha um chifre com óleo e vá a Belém; eu o enviarei a Jessé. Escolhi um de seus filhos para fazê-lo rei”.
2Samuel, porém, disse: “Como poderei ir? Saul saberá disto e me matará”.
O Senhor disse: “Leve um novilho com você e diga que foi sacrificar ao Senhor. 3Convide Jessé para o sacrifício, e eu mostrarei a você o que fazer. Você irá ungir para mim aquele que eu indicar”.
4Samuel fez o que o Senhor disse. Quando chegou a Belém, as autoridades da cidade foram encontrar-se com ele, tremendo de medo, e perguntaram: “Vens em paz?”
5Respondeu Samuel: “Sim, venho em paz; vim sacrificar ao Senhor. Consagrem-se e venham ao sacrifício comigo”. Então ele consagrou Jessé e os filhos dele e os convidou para o sacrifício.
6Quando chegaram, Samuel viu Eliabe e pensou: “Com certeza é este que o Senhor quer ungir”.
7O Senhor, contudo, disse a Samuel: “Não considere sua aparência nem sua altura, pois eu o rejeitei. O Senhor não vê como o homem: o homem vê a aparência, mas o Senhor vê o coração”.
8Então Jessé chamou Abinadabe e o levou a Samuel. Ele, porém, disse: “O Senhor também não escolheu este”. 9Em seguida Jessé levou Samá a Samuel, mas este disse: “Também não foi este que o Senhor escolheu”. 10Jessé levou a Samuel sete de seus filhos, mas Samuel lhe disse: “O Senhor não escolheu nenhum destes”. 11Então perguntou a Jessé: “Estes são todos os filhos que você tem?”
Jessé respondeu: “Ainda tenho o caçula, mas ele está cuidando das ovelhas”.
Samuel disse: “Traga-o aqui; não nos sentaremos para comer enquanto ele não chegar”.
12Jessé mandou chamá-lo, e ele veio. Ele era ruivo16.12 Ou moreno, de belos olhos e boa aparência.
Então o Senhor disse a Samuel: “É este! Levante-se e unja-o”.
13Samuel apanhou o chifre cheio de óleo e o ungiu na presença de seus irmãos, e, a partir daquele dia, o Espírito do Senhor apoderou-se de Davi. E Samuel voltou para Ramá.
Davi a Serviço de Saul
14O Espírito do Senhor se retirou de Saul, e um espírito maligno, vindo da parte do Senhor, o atormentava.
15Os oficiais de Saul lhe disseram: “Há um espírito maligno16.15 Ou arruinador, mandado por Deus, te atormentando. 16Que o nosso soberano mande estes seus servos procurar um homem que saiba tocar harpa. Quando o espírito maligno, vindo da parte de Deus, se apoderar de ti, o homem tocará harpa e tu te sentirás melhor”.
17E Saul respondeu aos que o serviam: “Encontrem alguém que toque bem e tragam-no até aqui”.
18Um dos oficiais respondeu: “Conheço um filho de Jessé, de Belém, que sabe tocar harpa. É um guerreiro valente, sabe falar bem, tem boa aparência e o Senhor está com ele”.
19Então Saul mandou mensageiros a Jessé com a seguinte mensagem: “Envie-me seu filho Davi, que cuida das ovelhas”. 20Jessé apanhou um jumento e o carregou de pães, uma vasilha de couro cheia de vinho e um cabrito e os enviou a Saul por meio de Davi, seu filho.
21Davi apresentou-se a Saul e passou a trabalhar para ele. Saul gostou muito dele, e Davi tornou-se seu escudeiro. 22Então Saul enviou a seguinte mensagem a Jessé: “Deixe que Davi continue trabalhando para mim, pois estou satisfeito com ele”.
23Sempre que o espírito mandado por Deus se apoderava de Saul, Davi apanhava sua harpa e tocava. Então Saul sentia alívio e melhorava, e o espírito maligno o deixava.
Ginpili si David nga Mangin Hari
1Isa sadto ka tion, nagsiling ang Ginoo kay Samuel, “Hasta san-o pa bala ang imo pagpangasubo kay Saul? Ginsikway ko na siya bilang hari sang Israel. Karon pun-a sang lana ang imo suludlan nga sungay sang sapat, kay pakadtuon ko ikaw kay Jesse sa Betlehem. Ginpili ko na ang isa sang iya mga anak nga mangin hari.” 2Pero nagsiling si Samuel, “Paano ako makakadto didto? Kon mahibaluan ini ni Saul, patyon niya ako.” Nagsiling ang Ginoo, “Magdala ka sang bakiya nga baka sa Betlehem, kag silingon mo ang mga tawo didto nga nagkadto ka sa paghalad sa Ginoo. 3Agdaha si Jesse sa imo paghalad, kag tudluan ko ikaw kon ano ang imo himuon. Itudlo ko sa imo ang tawo nga ginpili ko nga mangin hari. Dayon haplasan mo ang iya ulo sang lana.”
4Gintuman ni Samuel ang ginsiling sang Ginoo. Pag-abot niya sa Betlehem, ginsugata siya sang mga manugdumala sang banwa nga nagakurog sa kahadlok. Nagpamangkot sila, “Maayo bala ang tuyo mo sa pagkadto diri?” 5Nagsabat si Samuel, “Huo, nagkadto ako diri sa paghalad sa Ginoo. Magpakatinlo kamo kag mag-upod sa akon sa paghalad.” Dayon ginhimo ni Samuel ang seremonya nga para mangin matinlo si Jesse kag ang iya mga anak, kag gin-agda niya sila sa paghalad.
6Sang pag-abot nila sa ginahalaran, nakita ni Samuel ang isa sa mga anak ni Jesse nga si Eliab, kag nagsiling siya sa iya kaugalingon, “Sigurado nga amo ini siya ang ginpili sang Ginoo nga mangin hari.” 7Pero nagsiling ang Ginoo kay Samuel, “Indi pagbasihi ang iya hitsura ukon ang iya kataason. Ang matuod, wala ko siya ginpili. Kay ang akon pagtan-aw indi pareho sa pagtan-aw sang tawo. Ang tawo nagatan-aw lang sa hitsura, pero ako iya nagatan-aw sa tagipusuon.” 8Dayon gintawag ni Jesse ang iya anak nga si Abinadab kag ginpakadto kay Samuel. Pero nagsiling si Samuel, “Indi siya ang ginpili sang Ginoo.” 9Dayon ginpakadto ni Jesse si Shama kay Samuel, pero nagsiling si Samuel, “Indi man siya ang ginpili sang Ginoo.” 10Sang napakadto na ni Jesse ang iya pito ka anak kay Samuel, nagsiling si Samuel sa iya, “Wala gid sing isa sa ila nga ginpili sang Ginoo.” 11Dayon nagpamangkot si Samuel kay Jesse, “Sila lang bala ang imo mga anak?” Nagsabat si Jesse, “May ara pa, ang kamanghuran, pero nagabantay siya sang mga karnero.” Nagsiling si Samuel, “Pakadtua siya diri, kay indi kita magpadayon sa aton buluhaton hasta indi siya mag-abot.” 12Gani ginpatawag ni Jesse si David, kag ginpakadto didto sa ila. Guwapo siya, manami ang iya mata, kag mapula-pula ang iya guya. Dayon nagsiling ang Ginoo kay Samuel, “Haplasi siya sang lana kay siya ang akon napilian.” 13Gani ginkuha ni Samuel ang lana kag ginhaplasan niya si David sa atubangan sang iya mga utod. Kag halin sadto nga adlaw gin-gamhan si David sang Espiritu sang Ginoo. Nagpauli dayon si Samuel sa Rama.
Nag-alagad si David kay Saul
14Karon naghalin ang Espiritu sang Ginoo kay Saul, kag ginpaantos siya sang malaot nga espiritu nga ginpadala sang Ginoo. 15Nagsiling ang mga alagad ni Saul sa iya, “Ginapaantos ka sang malaot nga espiritu nga ginpadala sang Dios. 16Gani, Mahal nga Hari, tuguti kami nga magpangita sang makahibalo magtukar sang arpa, kay kon paantuson ka na gani sang malaot nga espiritu nga ginpadala sang Dios, tukaron niya ang arpa kag magatawhay ang imo pamatyag.” 17Gani nagsiling si Saul sa iya mga alagad, “Sige, pangita kamo sang tawo nga maayo magtukar sang arpa kag dal-a siya diri sa akon.” 18Nagsabat ang isa sa iya mga alagad, “Nakita ko nga ang isa sa mga anak ni Jesse nga taga-Betlehem kahibalo magtukar sang arpa. Wala labot sina, maisog pa siya kag maayo magpakig-away. Guwapo siya kag maayo maghambal, kag ginabuligan siya sang Ginoo.”
19Gani nagpadala si Saul sang mga mensahero kay Jesse sa pagsiling sa iya nga pakadtuon niya didto ang iya anak nga si David nga manugbantay sang mga karnero. 20Gani ginpadala ni Jesse si David kay Saul nga may dala nga mga regalo— isa ka asno nga kargado sang tinapay, isa ka suludlan nga panit nga puno sang bino, kag isa ka bataon nga kanding.
21Sang didto na si David kay Saul, nag-alagad siya sa iya. Nagustuhan gid siya ni Saul, kag ginhimo siya ni Saul nga manugdala sang iya armas. 22Dayon nagpadala sang mensahi si Saul kay Jesse nga nagasiling, “Tuguti si David nga magpabilin sa pag-alagad sa akon, kay nagustuhan ko siya.”
23Kada mag-abot kay Saul ang malaot nga espiritu nga ginapadala sang Dios, ginakuha dayon ni David ang iya arpa kag ginatukar. Nagakaumpawan dayon si Saul kag nagahalin sa iya ang malaot nga espiritu.
