A Fuga de Elias para Horebe
1Ora, Acabe contou a Jezabel tudo o que Elias tinha feito e como havia matado todos aqueles profetas à espada. 2Por isso Jezabel mandou um mensageiro a Elias para dizer-lhe: “Que os deuses me castiguem com todo o rigor, se amanhã nesta hora eu não fizer com a sua vida o que você fez com a deles”.
3Elias teve medo e fugiu para salvar a vida. Em Berseba de Judá ele deixou o seu servo 4e entrou no deserto, caminhando um dia. Chegou a um pé de giesta, sentou-se debaixo dele e orou, pedindo a morte: “Já tive o bastante, Senhor. Tira a minha vida; não sou melhor do que os meus antepassados”. 5Depois se deitou debaixo da árvore e dormiu.
De repente um anjo tocou nele e disse: “Levante-se e coma”. 6Elias olhou ao redor e ali, junto à sua cabeça, havia um pão assado sobre brasas quentes e um jarro de água. Ele comeu, bebeu e deitou-se de novo.
7O anjo do Senhor voltou, tocou nele e disse: “Levante-se e coma, pois a sua viagem será muito longa”. 8Então ele se levantou, comeu e bebeu. Fortalecido com aquela comida, viajou quarenta dias e quarenta noites, até chegar a Horebe, o monte de Deus. 9Ali entrou numa caverna e passou a noite.
O Senhor Aparece a Elias
E a palavra do Senhor veio a ele: “O que você está fazendo aqui, Elias?”
10Ele respondeu: “Tenho sido muito zeloso pelo Senhor, o Deus dos Exércitos. Os israelitas rejeitaram a tua aliança, quebraram os teus altares, e mataram os teus profetas à espada. Sou o único que sobrou, e agora também estão procurando matar-me”.
11O Senhor lhe disse: “Saia e fique no monte, na presença do Senhor, pois o Senhor vai passar”.
Então veio um vento fortíssimo que separou os montes e esmigalhou as rochas diante do Senhor, mas o Senhor não estava no vento. Depois do vento houve um terremoto, mas o Senhor não estava no terremoto. 12Depois do terremoto houve um fogo, mas o Senhor não estava nele. E depois do fogo houve o murmúrio de uma brisa suave. 13Quando Elias ouviu, puxou a capa para cobrir o rosto, saiu e ficou à entrada da caverna.
E uma voz lhe perguntou: “O que você está fazendo aqui, Elias?”
14Ele respondeu: “Tenho sido muito zeloso pelo Senhor, o Deus dos Exércitos. Os israelitas rejeitaram a tua aliança, quebraram os teus altares e mataram os teus profetas à espada. Sou o único que sobrou, e agora também estão procurando matar-me”.
15O Senhor lhe disse: “Volte pelo caminho por onde veio e vá para o deserto de Damasco. Chegando lá, unja Hazael como rei da Síria. 16Unja também Jeú, filho de Ninsi, como rei de Israel, e unja Eliseu, filho de Safate, de Abel-Meolá, para suceder a você como profeta. 17Jeú matará todo aquele que escapar da espada de Hazael, e Eliseu matará todo aquele que escapar da espada de Jeú. 18No entanto, fiz sobrar sete mil em Israel, todos aqueles cujos joelhos não se inclinaram diante de Baal e todos aqueles cujas bocas não o beijaram”.
O Chamado de Eliseu
19Então Elias saiu de lá e encontrou Eliseu, filho de Safate. Ele estava arando com doze parelhas de bois e conduzindo a décima segunda parelha. Elias o alcançou e lançou sua capa sobre ele. 20Eliseu deixou os bois e correu atrás de Elias. “Deixa-me dar um beijo de despedida em meu pai e minha mãe”, disse, “e então irei contigo.”
“Vá e volte”, respondeu Elias; “lembre-se do que fiz a você.”
21E Eliseu voltou, apanhou a sua parelha de bois e os matou. Queimou o equipamento de arar para cozinhar a carne e a deu ao povo, e eles comeram. Depois partiu com Elias, tornando-se o seu auxiliar.
Miikyas si Elias sa Horeb
1Gisuginlan ni Ahab ang iyang asawa nga si Jezebel sa tanang gihimo ni Elias, apil na ang pagpamatay niini sa tanang propeta ni Baal. 2Busa gipadad-an ni Jezebel ug mensahe si Elias nga nagaingon, “Hinaut pa nga silotan ako sa mga dios sa hilabihan gayod kon ugma sa sama niini nga oras dili ko ikaw mapatay, sama sa gihimo mo sa mga propeta.”
3Nahadlok si Elias, busa miikyas siya ngadto sa Beersheba nga sakop sa Juda, ug gibilin niya didto ang iyang sulugoon. 4Unya mibaklay siya ug mga usa ka adlaw paingon sa kamingawan. Mihunong siya ug milingkod ilalom sa kahoy, ug nagaampo nga mamatay na lang unta siya. Miingon siya, “Husto na, Ginoo! Kuhaa na lang ang akong kinabuhi; wala akoy kalainan sa akong mga katigulangan.” 5Unya mihigda siya ilalom sa kahoy ug nakatulog.
Sa kalit lang may anghel nga mikuhit kaniya ug miingon, “Bangon ug kaon.” 6Pagtan-aw niya, may nakita siya sa iyang ulohan nga pan nga giluto sa gipainit nga bato, ug tubig nga gisulod sa tibod. Mikaon siya ug miinom, ug mihigda pag-usab. 7Mibalik ang anghel sa Ginoo ug gikuhit pag-usab si Elias ug miingon, “Bangon ug kaon, kay layo pa ang imong lakwon.” 8Busa mibangon si Elias ug mikaon ug miinom. Nabaskog siya tungod sa iyang gikaon, ug mibaklay siya sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii, hangtod nga nakaabot siya sa Horeb,19:8 Horeb: o, Sinai. ang bukid sa Dios. 9Misulod siya sa usa ka langub ug didto natulog pagkagabii.
Nakigsulti ang Ginoo kang Elias
Unya, miingon ang Ginoo kaniya, “Gaunsa ka dinhi, Elias?” 10Mitubag siya, “Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad gayod ako nga matinud-anon kanimo. Apan gisalikway sa mga Israelinhon ang ilang kasabotan kanimo. Giguba nila ang imong mga halaran ug gipamatay ang imong mga propeta. Ako na lang ang nahibilin, ug nagtinguha usab sila sa pagpatay kanako.” 11Miingon ang Ginoo, “Gawas ug tindog sa akong presensya ibabaw sa bukid, kay moagi ako.” Unya may miagi nga makusog nga hangin nga mitumpag sa mga bukid ug midugmok sa mga bato, apan wala ang Ginoo sa hangin. Pagkahuman sa hangin, naglinog, apan wala gihapon ang Ginoo sa linog. 12Pagkahuman sa linog, may kalayo nga miabot, apan wala gihapon ang Ginoo sa kalayo. Pagkahuman sa kalayo, may mihunghong. 13Pagkadungog niini ni Elias, gitabonan niya ang iyang nawong sa iyang kupo ug migawas siya ug mitindog sa baba sa langub. Unya may tingog nga miingon kaniya, “Gaunsa ka dinhi, Elias?” 14Mitubag siya, “Ginoong Dios nga Makagagahom, nagaalagad ako nga matinud-anon kanimo, apan gisalikway sa mga Israelinhon ang ilang kasabotan kanimo. Giguba nila ang imong mga halaran, ug gipamatay ang imong mga propeta. Ako na lang ang nahibilin, ug nagtinguha usab sila sa pagpatay kanako.”
15Miingon ang Ginoo kaniya, “Balik sa imong giagian, ug adto sa kamingawan sa Damascus. Pag-abot mo didto, dihogi ug lana si Hazael sa pagpaila nga siya na ang hari sa Aram.19:15 Aram: o, Syria. 16Dihogi usab si Jehu nga anak ni Nimshi ingon nga hari sa Israel, ug si Eliseo nga anak ni Shafat, nga taga-Abel Mehola, nga mopuli kanimo ingon nga propeta. Pamatyon ni Hazael ang mga nagasimba kang Baal. Ang makaikyas gikan kaniya, 17pamatyon ni Jehu, ug ang makaikyas gikan kang Jehu, pamatyon ni Eliseo. 18Apan ibilin ko ang 7,000 ka mga Israelinhon nga wala moluhod ug mohalok sa imahen ni Baal.”
Ang Pagtawag kang Eliseo
19Mibiya didto si Elias ug nakita niya si Eliseo nga anak ni Shafat nga nagdaro. May 11 ka parisan sa mga baka nga gigamit sa pagdaro, ug siya ang migamit sa ika-12 nga parisan. Milabay si Elias kang Eliseo, ug gibutang ang iyang kupo kaniya. 20Gibiyaan ni Eliseo ang mga baka ug gigukod si Elias. Miingon si Eliseo, “Mohalok una ako sa akong amahan ug inahan sa pagpanamilit kanila, unya mouban ako kanimo.” Mitubag si Elias, “Sige, apan ayaw kalimti ang gihimo ko kanimo.”
21Mibalik si Eliseo, ug gikuha niya ang iyang mga baka ug giihaw. Gigamit niyang sugnod ang mga yugo ug mga daro sa pagluto sa karne sa mga baka. Pagkaluto niini, gihatagan niya ang iyang kauban nga mga magdadaro, ug nangaon silang tanan. Unya misunod siya kang Elias ug nahimo siyang katabang niini.
