1Vejam como é grande o amor que o Pai nos concedeu: sermos chamados filhos de Deus, o que de fato somos! Por isso o mundo não nos conhece, porque não o conheceu. 2Amados, agora somos filhos de Deus, e ainda não se manifestou o que havemos de ser, mas sabemos que, quando ele se manifestar3.2 Ou quando isto for revelado, seremos semelhantes a ele, pois o veremos como ele é. 3Todo aquele que nele tem esta esperança purifica-se a si mesmo, assim como ele é puro.
4Todo aquele que pratica o pecado transgride a Lei; de fato, o pecado é a transgressão da Lei. 5Vocês sabem que ele se manifestou para tirar os nossos pecados, e nele não há pecado. 6Todo aquele que nele permanece não está no pecado3.6 Grego: não peca; também no final do mesmo versículo.. Todo aquele que está no pecado não o viu nem o conheceu.
7Filhinhos, não deixem que ninguém os engane. Aquele que pratica a justiça é justo, assim como ele é justo. 8Aquele que pratica o pecado é do Diabo, porque o Diabo vem pecando desde o princípio. Para isso o Filho de Deus se manifestou: para destruir as obras do Diabo. 9Todo aquele que é nascido de Deus não pratica o pecado, porque a semente de Deus permanece nele; ele não pode estar no pecado3.9 Grego: não pode pecar., porque é nascido de Deus. 10Desta forma sabemos quem são os filhos de Deus e quem são os filhos do Diabo: quem não pratica a justiça não procede de Deus, tampouco quem não ama seu irmão.
O Amor Fraternal
11Esta é a mensagem que vocês ouviram desde o princípio: que nos amemos uns aos outros. 12Não sejamos como Caim, que pertencia ao Maligno e matou seu irmão. E por que o matou? Porque suas obras eram más e as de seu irmão eram justas. 13Meus irmãos, não se admirem se o mundo os odeia. 14Sabemos que já passamos da morte para a vida porque amamos nossos irmãos. Quem não ama permanece na morte. 15Quem odeia seu irmão é assassino, e vocês sabem que nenhum assassino tem a vida eterna em si mesmo.
16Nisto conhecemos o que é o amor: Jesus Cristo deu a sua vida por nós, e devemos dar a nossa vida por nossos irmãos. 17Se alguém tiver recursos materiais e, vendo seu irmão em necessidade, não se compadecer dele, como pode permanecer nele o amor de Deus? 18Filhinhos, não amemos de palavra nem de boca, mas em ação e em verdade. 19Assim saberemos que somos da verdade; e tranquilizaremos o nosso coração diante dele 20quando o nosso coração nos condenar. Porque Deus é3.19,20 Ou dele, 20 pois se o nosso coração nos condenar, Deus é maior do que o nosso coração e sabe todas as coisas.
21Amados, se o nosso coração não nos condenar, temos confiança diante de Deus 22e recebemos dele tudo o que pedimos, porque obedecemos aos seus mandamentos e fazemos o que lhe agrada. 23E este é o seu mandamento: Que creiamos no nome de seu Filho Jesus Cristo e que nos amemos uns aos outros, como ele nos ordenou. 24Os que obedecem aos seus mandamentos nele permanecem, e ele neles. Do seguinte modo sabemos que ele permanece em nós: pelo Espírito que nos deu.
परमेसर के संतान
1देखव, परमेसर ददा ह हमन ला कतेक मया करे हवय कि हमन परमेसर के संतान कहाथन, अऊ सही म हमन परमेसर के संतान अन। संसार ह एकरसेति हमन ला नइं जानय, काबरकि ओह परमेसर ला नइं जानिस। 2हे संगवारीमन हो, अब हमन परमेसर के संतान अन अऊ अभी तक ले, ए पता नइं चले हवय कि हमन का बनबो। पर हमन ए जानथन कि जब मसीह ह परगट होही, त हमन घलो ओकर सहीं बन जाबो, काबरकि हमन ओला वइसनेच देखबो, जइसने ओह हवय। 3हर एक मनखे, जऊन ह मसीह ऊपर ए आसा रखथे, ओह अपन-आप ला वइसने सुध करथे, जइसने मसीह ह सुध हवय।
4हर एक मनखे, जऊन ह पाप करथे, ओह परमेसर के कानून ला टोरथे; काबरकि पाप करे के मतलब परमेसर के कानून टोरना अय। 5पर तुमन जानथव कि मसीह ह एकरसेति परगट होईस, ताकि ओह हमर पापमन ला ले जावय। अऊ ओम कोनो पाप नइं ए। 6जऊन मनखे मसीह म जीयथे, ओह पाप करते नइं रहय, पर जऊन मनखे ह पाप करथे, ओह न तो ओला देखे हवय, अऊ न ही ओला जानथे।
7हे लइकामन हो, काकरो बहकावा म झन आवव। जऊन ह परमेसर के नजर म सही काम करथे, ओह धरमी अय, जइसने कि मसीह ह धरमी अय। 8जऊन ह पाप करते रहिथे, ओह सैतान कोति ले अय, काबरकि सैतान ह सुरूच ले पाप करत आय हवय। परमेसर के बेटा ह एकरसेति परगट होईस कि ओह सैतान के काम ला नास करय। 9जऊन ह परमेसर ले जनमथे, ओह पाप करते नइं रहय, काबरकि परमेसर के सुभाव ओम बने रहिथे। ओह पाप नइं कर सकय, काबरकि ओह परमेसर ले जनमे हवय। 10ए किसम ले, हमन जानथन कि कोन ह परमेसर के संतान अय अऊ कोन ह सैतान के संतान अय। जऊन ह सही काम नइं करय, ओह परमेसर के संतान नो हय; अऊ ओह घलो परमेसर के संतान नो हय, जऊन ह अपन भाई ले मया नइं करय।
एक-दूसर ला मया करव
11ओ संदेस, जऊन ला तुमन सुरूच ले सुने हवव, ओह ए अय कि हमन एक-दूसर ले मया करन। 12हमन कैन के सहीं झन बनन, जऊन ह दुस्ट जन के तरफ ले रिहिस अऊ अपन भाई ला मार डारिस। अऊ ओह ओला काबर मार डारिस? काबरकि ओकर अपन के काममन खराप रिहिन, अऊ ओकर भाई के काममन परमेसर के नजर म सही रिहिन। 13हे भाईमन हो, कहूं संसार के मनखेमन तुम्हर ले बईरता रखथें, त अचरज झन करव। 14हमन जानथन कि हमन मिरतू ले पार होके जिनगी म आ गे हवन, काबरकि हमन अपन भाईमन ला मया करथन। जऊन ह मया नइं करय, ओह मिरतू म बने रहिथे। 15जऊन ह अपन भाई ले बईरता रखथे, ओह हतियारा अय, अऊ तुमन जानथव कि कोनो हतियारा करा परमेसर के संग सदाकाल के जिनगी नइं रहय।
16मया के मतलब ला हमन अइसने जानथन: यीसू मसीह ह हमर खातिर अपन जिनगी ला दे दीस। अऊ हमन ला घलो अपन भाईमन खातिर अपन जिनगी ला देना चाही। 17यदि काकरो करा संसार के संपत्ति हवय अऊ ओह देखथे कि ओकर भाई ला कोनो चीज के जरूरत हवय, पर ओकर ऊपर दया नइं करय, त परमेसर के मया ओम नइं रह सकय। 18हे लइकामन हो, आवव, हमन सिरिप अपन गोठ अऊ मुहूं ले ही मया नइं करन, पर अपन काम अऊ सत के दुवारा घलो मया करन। 19एकर दुवारा हमन जानबो कि हमन सत म हवन अऊ परमेसर के आघू म हमर हिरदय ला भरोसा होही, 20चाहे जब भी हमर हिरदय ह हमन ला दोसी ठहिराय। काबरकि परमेसर ह हमर हिरदय ले बड़े अय अऊ ओह हर एक बात ला जानथे।
21हे संगवारीमन हो, यदि हमर हिरदय ह हमन ला दोसी नइं ठहिराय, त हमन ला परमेसर के आघू म भरोसा होथे, 22अऊ जऊन कुछू घलो हमन ओकर ले मांगथन, ओह हमन ला देथे, काबरकि हमन ओकर हुकूम ला मानथन अऊ ओहीच काम करथन, जेकर ले ओला खुसी होथे। 23अऊ परमेसर के हुकूम ए अय कि हमन ओकर बेटा यीसू मसीह के नांव म बिसवास करन, अऊ एक-दूसर ला मया करन, जइसने कि ओह हमन ला हुकूम दे हवय। 24जऊन मन परमेसर के हुकूम ला मानथें, ओमन परमेसर म अऊ परमेसर ह ओमन म बने रहिथें अऊ ए किसम ले, हमन जानथन कि ओह हमन म रहिथे। हमन एला ओ पबितर आतमा के दुवारा जानथन, जऊन ला ओह हमन ला दे हवय।
