A Quinta Praga: Morte dos Rebanhos
1Depois o Senhor disse a Moisés: “Vá ao faraó e diga-lhe que assim diz o Senhor, o Deus dos hebreus: Deixe o meu povo ir para que me preste culto. 2Se você ainda não quiser deixá-lo ir e continuar a impedi-lo, 3saiba que a mão do Senhor trará uma praga terrível sobre os rebanhos do faraó que estão nos campos: os cavalos, os jumentos, os camelos, os bois e as ovelhas. 4Mas o Senhor fará distinção entre os rebanhos de Israel e os do Egito. Nenhum animal dos israelitas morrerá”.
5O Senhor estabeleceu um prazo: “Amanhã o Senhor fará o que prometeu nesta terra”. 6No dia seguinte o Senhor o fez. Todos os rebanhos dos egípcios morreram, mas nenhum rebanho dos israelitas morreu. 7O faraó mandou verificar e constatou que nenhum animal dos israelitas havia morrido. Mesmo assim, seu coração continuou obstinado e não deixou o povo ir.
A Sexta Praga: Feridas Purulentas
8Disse mais o Senhor a Moisés e a Arão: “Tirem um punhado de cinza de uma fornalha, e Moisés a espalhará no ar, diante do faraó. 9Ela se tornará como um pó fino sobre toda a terra do Egito, e feridas purulentas surgirão nos homens e nos animais em todo o Egito”.
10Eles tiraram cinza duma fornalha e se puseram diante do faraó. Moisés a espalhou pelo ar, e feridas purulentas começaram a estourar nos homens e nos animais. 11Nem os magos podiam manter-se diante de Moisés, porque ficaram cobertos de feridas, como os demais egípcios. 12Mas o Senhor endureceu o coração do faraó, e ele se recusou a atender Moisés e Arão, conforme o Senhor tinha dito a Moisés.
A Sétima Praga: Granizo
13Disse o Senhor a Moisés: “Levante-se logo cedo, apresente-se ao faraó e diga-lhe que assim diz o Senhor, o Deus dos hebreus: Deixe o meu povo ir para que me preste culto. 14Caso contrário, mandarei desta vez todas as minhas pragas contra você, contra os seus conselheiros e contra o seu povo, para que você saiba que em toda a terra não há ninguém como eu. 15Porque eu já poderia ter estendido a mão, ferindo você e o seu povo com uma praga que teria eliminado você da terra. 16Mas eu o mantive em pé exatamente com este propósito: mostrar a você o meu poder e fazer que o meu nome seja proclamado em toda a terra. 17Contudo você ainda insiste em colocar-se contra o meu povo e não o deixa ir. 18Amanhã, a esta hora, enviarei a pior tempestade de granizo que já caiu sobre o Egito, desde o dia da sua fundação até hoje. 19Agora, mande recolher os seus rebanhos e tudo o que você tem nos campos. Todos os homens e animais que estiverem nos campos, que não tiverem sido abrigados, serão atingidos pelo granizo e morrerão”.
20Os conselheiros do faraó que temiam a palavra do Senhor apressaram-se em recolher aos abrigos os seus rebanhos e os seus escravos. 21Mas os que não se importaram com a palavra do Senhor deixaram os seus escravos e os seus rebanhos no campo.
22Então o Senhor disse a Moisés: “Estenda a mão para o céu, e cairá granizo sobre toda a terra do Egito: sobre homens, sobre animais e sobre toda a vegetação do Egito”. 23Quando Moisés estendeu a vara para o céu, o Senhor fez vir trovões e granizo, e raios caíam sobre a terra. Assim o Senhor fez chover granizo sobre a terra do Egito. 24Caiu granizo, e raios cortavam o céu em todas as direções. Nunca houve uma tempestade de granizo como aquela em todo o Egito, desde que este se tornou uma nação. 25Em todo o Egito o granizo atingiu tudo o que havia nos campos, tanto homens como animais; destruiu toda a vegetação, além de quebrar todas as árvores. 26Somente na terra de Gósen, onde estavam os israelitas, não caiu granizo.
27Então o faraó mandou chamar Moisés e Arão e disse-lhes: “Desta vez eu pequei. O Senhor é justo; eu e o meu povo é que somos culpados. 28Orem ao Senhor! Os trovões de Deus e o granizo já são demais. Eu os deixarei ir; não precisam mais ficar aqui”.
29Moisés respondeu: “Assim que eu tiver saído da cidade, erguerei as mãos em oração ao Senhor. Os trovões cessarão e não cairá mais granizo, para que saibas que a terra pertence ao Senhor. 30Mas eu bem sei que tu e os teus conselheiros ainda não sabem o que é tremer diante do Senhor Deus!”
31(O linho e a cevada foram destruídos, pois a cevada já havia amadurecido e o linho estava em flor. 32Todavia, o trigo e o centeio nada sofreram, pois só amadurecem mais tarde.)
33Assim Moisés deixou o faraó, saiu da cidade, e ergueu as mãos ao Senhor. Os trovões e o granizo cessaram, e a chuva parou. 34Quando o faraó viu que a chuva, o granizo e os trovões haviam cessado, pecou novamente e obstinou-se em seu coração, ele e os seus conselheiros. 35O coração do faraó continuou endurecido, e ele não deixou que os israelitas saíssem, como o Senhor tinha dito por meio de Moisés.
Ang Balatian sa mga Kasapatan
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Kadtui ang hari sang Egipto9:1 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa masunod nga mga bersikulo. kag silinga siya, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 2Kon indi mo pa gid gani sila pagpalakton, 3padal-an ko sang makamamatay nga balatian ang imo mga kasapatan nga ara sa uma—mga kabayo, mga asno, mga kamelyo, mga baka, mga karnero, kag mga kanding. 4Pero lainon ko ang akon pagtratar sa kasapatan sang mga Israelinhon sa kasapatan sang mga Egiptohanon, agod wala sing may mapatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon.’ ” 5Ginpahibalo sang Ginoo nga himuon niya ini pagkasunod nga adlaw, 6kag ginhimo niya matuod ini. Nagkalamatay ang tanan nga kasapatan sang mga Egiptohanon nga ara sa uma, pero wala gid sing may napatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon. 7Nagpadala ang hari sang mga tawo sa pag-usisa kon matuod nga wala sing may napatay sa mga kasapatan sang mga Israelinhon. Pero bisan nahibaluan niya nga matuod ini, matig-a gihapon ang iya tagipusuon kag wala niya pagpalakta ang mga Israelinhon.
Ang mga Hubag
8Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, “Magkuha kamo sang tag-isa ka hakop nga abo sa hurnohan kag isabwag ini ni Moises sa hangin sa atubangan sang hari. 9Magalapta ini nga yab-ok sa bug-os nga Egipto, kag tungod sini magatubo ang mga hubag sa lawas sang mga tawo kag sang mga sapat.” 10Gani nagkuha si Moises kag si Aaron sang abo sa hurnohan kag nagtindog sa atubangan sang hari. Ginsabwag ini ni Moises sa hangin, kag gintubuan sang mga hubag ang mga tawo kag mga sapat. 11Bisan ang mga madyikero indi makaatubang kay Moises, kay pati sila gintubuan man sang mga hubag pareho sa tanan nga Egiptohanon. 12Pero ginpatig-a pa gid sang Ginoo ang tagipusuon sang hari, kag wala gid siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo kay Moises.
Ang Ulan nga Yelo
13Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Aga ka pa magbangon buwas kag kadtui ang hari, kag silinga, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 14Kay kon indi gani, magapadala ako sang grabe gid nga kalalat-an nga magahalit sa imo, sa imo mga opisyal, kag sa imo katawhan agod mahibaluan mo nga wala na sang pareho sa akon sa bug-os nga kalibutan. 15Bisan sadto pa, puwede ko ikaw laglagon kag ang imo katawhan paagi sa balatian, kag wala ka na kuntani subong. 16Pero gintugutan ko ikaw nga mabuhi para sa sini nga katuyuan: agod mapakita ko sa imo ang akon gahom kag agod mangin bantog ang akon ngalan sa bug-os nga kalibutan. 17Pero nagapabugal ka gihapon sa akon katawhan, kag wala mo sila gintugutan nga maglakat. 18Gani buwas, sa amo man sini nga oras, paulanon ko sang yelo nga puwerte kabaskog, nga wala pa gid matabo sa Egipto halin sang pagtukod sini. 19Gani magsugo ka gilayon nga pasilungan ang tanan mo nga kasapatan kag ang tanan mo nga ulipon nga ara sa uma, kay ang tanan nga ara sa guwa, tawo man ukon sapat, magakalamatay kon matup-an sang ulan nga yelo.’ ” 20Ang iban nga mga opisyal sang hari hinadlukan sa ginsiling sang Ginoo, gani dali-dali nila nga ginpapasilong ang ila mga ulipon kag mga kasapatan. 21Pero may iban nga wala nagsapak sa ginsiling sang Ginoo; ginpabay-an nila sa guwa ang ila mga ulipon kag mga kasapatan.
22Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Ibayaw ang imo baston9:22 baston: sa Hebreo, kamot. Pero tan-awa sa bersikulo 23. sa langit agod magaulan sang yelo sa bug-os nga Egipto—sa mga tawo, sa mga sapat kag sa tanan nga tanom.” 23Gani sang ginbayaw ni Moises ang iya baston sa langit, ginpadaguob sang Ginoo, ginpaulan sang yelo kag ginpakilat. Ang mga yelo nga ginpaulan sang Ginoo sa duta sang Egipto 24amo ang pinakagrabe halin sang nangin isa ka nasyon ang Egipto. Samtang nagaulan sang mga yelo, sige ang pangilat. 25Ang tanan nga tawo kag sapat nga ara sa guwa nahalitan, pati ang tanan nga tanom kag kahoy. 26Ang wala lang maulanan sang yelo amo ang Goshen nga sa diin nagaestar ang mga Israelinhon.
27Ginpatawag dayon sang hari si Moises kag si Aaron. Nagsiling siya sa ila, “Sini nga tion ginaako ko nga nakasala ako. Husto ang Ginoo; kag ako kag ang akon katawhan amo ang sayop. 28Pangabaya ang Ginoo nga untatan na niya ining puwerte nga daguob kag ulan nga yelo. Palakton ko na kamo; indi na kamo dapat magpabilin pa diri.”
29Nagsabat si Moises, “Kon makaguwa na ako sa siyudad, bayawon ko ang akon mga kamot sa pagpangamuyo sa Ginoo. Dayon magauntat ang daguob kag indi na mag-ulan sang yelo, agod mahibaluan mo nga ang kalibutan iya sang Ginoo. 30Pero nahibaluan ko nga ikaw kag ang imo mga opisyal wala gihapon nagakahadlok sa Ginoong Dios.”
31(Nagkalapierdi ang mga tanom nga flax9:31 flax: Tanom nga ginahimo nga linen. kag barley9:31 barley: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. kay alanihon na sadto ang mga barley kag nagapamulak na ang mga flax. 32Pero wala nagkalapierdi ang mga trigo kag espelta9:32 espelta: Ang Hebreo sini nagatumod sa isa ka klase sang uyas. kay indi pa ini alanihon.)
33Naghalin si Moises sa hari kag nagguwa sa siyudad. Ginbayaw niya ang iya mga kamot sa pagpangamuyo sa Ginoo; kag nag-untat ang daguob, ang pagtupa sang mga yelo, kag ang ulan. 34Pagkakita sang hari nga nag-untat na ang ulan, ang mga yelo, kag ang daguob, nagpakasala siya liwat. Ginpatig-a niya kag sang iya mga opisyal ang ila tagipusuon. 35Sa katig-a sang iya tagipusuon wala niya pagpalakta ang mga Israelinhon, subong sang ginsiling sang Ginoo paagi kay Moises.
