1Deschide‑ți porțile, Libanule,
ca să‑ți mistuie focul cedrii!
2Gemi, chiparosule, căci cedrul a căzut,
cei măreți au fost distruși!
Gemeți, stejari din Bașan,
căci pădurea cea deasă a fost doborâtă!
3Se aude geamătul păstorilor,
căci le‑a fost distrusă gloria3 Cu referire la pășunile întinse.!
Se aude urletul puilor de lei,
căci a fost distrusă mândria3 Cu referire la desișurile de pe malul Iordanului. Iordanului.
Doi păstori
4Așa vorbește Domnul Dumnezeul meu: „Păstorește turma care este pentru tăiere! 5Cei ce le cumpără, le taie și nu se simt vinovați, iar cei ce le vând, zic: «Binecuvântat să fie Domnul căci ne‑am îmbogățit!» Nici chiar păstorii lor nu le cruță! 6Căci nu‑i voi mai cruța pe locuitorii țării, zice Domnul, ci iată, îl voi da pe fiecare om pe mâna semenului său și pe mâna regelui său! Ei vor devasta țara, iar Eu n‑o voi elibera din mâna lor.“
7Atunci am păstorit turma care era pentru tăiere, și anume, pe cele asuprite din turmă. Am luat două toiege – pe unul l‑am numit „Bunăvoință7, 10 Sau: Plăcere.“, iar pe celălalt l‑am numit „Unire“ – și am păstorit turma. 8Într‑o lună m‑am descotorosit de cei trei păstori.
Sufletul meu nu i‑a8 Cel mai probabil cu referire la turmă, la popor. mai răbdat, iar sufletul lor se scârbise și el de mine! 9Am zis: „Nu vă voi mai păstori! Cea care este pe moarte să moară, cea care‑i de pierit să piară, iar cele ce vor rămâne, să se mănânce unele pe altele!“
10Apoi mi‑am luat toiagul numit „Bunăvoință“ și l‑am rupt, ca să rup astfel legământul pe care l‑am încheiat cu toate popoarele. 11A fost rupt în ziua aceea, iar cele asuprite din turmă, care au luat seama la mine, au știut că acesta era Cuvântul Domnului.
12Atunci le‑am zis: „Dacă găsiți cu cale, dați‑mi plata, dacă nu, nu mi‑o dați!“ Mi‑au cântărit ca plată treizeci de arginți12 Prețul unui sclav, printre israeliți (vezi Ex. 21:32); un preț derizoriu..
13Dar Domnul mi‑a zis: „Aruncă olarului prețul aceasta «onorabil»13 Domnul este ironic aici., la care am fost prețuit de către ei!“ Am luat cei treizeci de arginți și i‑am aruncat olarului, în Casa Domnului.
14Apoi am rupt și cel de‑al doilea toiag, numit „Unire“, ca să rup astfel frăția dintre Iuda și Israel. 15Domnul mi‑a zis: „Ia din nou uneltele păstorului nebun! 16Căci iată, voi ridica în țară un păstor căruia nu‑i va păsa de oile care pier. Pe cea tânără n‑o va căuta, pe cea rănită n‑o va vindeca, iar de cea sănătoasă nu se va îngriji, ci va mânca din carnea celor grase și le va smulge copitele.
17Vai de păstorul de nimic,
care își părăsește turma!
Să cadă sabia peste brațul lui
și pe ochiul lui cel drept!
Să i se usuce brațul în întregime
și să‑i orbească de tot ochiul drept!“
Silotan sa Ginoo ang Lebanon ug ang Basan
1Kamong mga lumulupyo sa Lebanon, ablihi ninyo ang mga pultahan sa inyong mga siyudad aron lamyon sa kalayo ang inyong mga kahoyng sedro. 2Ug sa samang paagi nangapukan ang matahom ug labong nga mga kahoyng sedro, nangapukan usab ang mga kahoyng sipres ug ang mga kahoyng terebinto (tugas) sa Basan.11:2 Ang mga kahoy dinhi nagarepresentar sa gamhanang mga nasod o sa mga hari niini. 3Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero kay nangadaot ang ilang tambok nga mga sabsabanan.11:3 mga magbalantay sa karnero… sabsabanan: o, mga pangulo nga nawad-an ug gahom. Nagngulob ang mga liyon kay nangadaot ang kalasangan sa Jordan nga ilang gipuy-an.
Ang Duha ka Magbalantay sa Karnero
4Mao kini ang giingon sa Ginoo nga akong Dios:
“Atimana ang mga karnerong ihawonon.11:4 mga karnerong ihawonon: Ang buot ipasabot, mga Israelinhon. 5Ang mga nagapalit ug nagaihaw kanila dili silotan. Ang mga nagabaligya kanila nagaingon, ‘Dalaygon ang Ginoo! Adunahan na ako!’ Bisan ang ilang mga magbalantay wala malooy kanila.
6“Atimana ang akong katawhan kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga dili ko na kaloy-an ang mga tawo sa kalibotan. Ako mismo ang motugyan sa matag tawo nga masakop sa iyang isigka-tawo ug sa iyang hari. Ug kini sila ang magadala ug kalaglagan sa kalibotan, ug wala akoy luwason gikan sa ilang mga kamot.”
7Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagabaligya ug mga karnero.11:7 alang… karnero: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, labi na gayod ang huyang nga karnero. Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo11:7 Kaayo: o, Katahom. ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.
8Nawad-an akog pasensya sa tulo ka magbalantay sa karnero nga nasuko kanako. Busa gipapahawa ko silang tanan sulod lang sa usa ka bulan. 9Unya miingon ako sa mga karnero, “Dili na ako moatiman kaninyo. Pasagdi nga mamatay ang kamatyonon ug malaglag ang kalaglagon. Ug ang mahibilin pasagdi nga magkinan-anay sa unod sa usag usa.”
10Unya gikuha ko ang baston nga gitawag ug Kaayo, ug gibali ko kini isip simbolo nga gibawi na sa Ginoo ang iyang kasabotan sa tanang mga katawhan. 11Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagabaligya sa mga karnero11:11 mga nagabaligya sa mga karnero: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, huyang nga mga karnero. nga nagtan-aw kanako nahibalo nga may mensahe ang Ginoo pinaagi niining akong gihimo. 12Giingnan ko sila, “Kon sa inyong hunahuna angay akong suholan, ihatag kanako ang akong suhol. Apan kon dili, inyo na lang kana.” Busa gibayran nila ako ug 30 ka buok nga pilak isip akong suhol. 13Miingon ang Ginoo kanako, “Ihulog kanang kuwartaha sa tagoanan sa kuwarta11:13 tagoanan sa kuwarta: Mao kini sa Syriac; apan sa Hebreo, tighimo ug kolon. sa templo.” Busa gikuha ko ang 30 ka buok nga pilak, nga alang kanila dako na kaayo nga isuhol kanako, ug gihulog ko kini sa tagoanan sa kuwarta sa templo sa Ginoo. 14Unya gibali ko ang ikaduha nga baston nga gitawag ug Paghiusa isip simbolo nga naputol na ang maayong relasyon sa Juda ug Israel.
15Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Pagpakaaron-ingnon nga usa ikaw ka walay pulos nga magbalantay sa karnero. 16Kay magbutang ako ug pangulo sa Israel nga sama sa usa ka walay pulos nga magbalantay sa karnero nga dili moatiman sa mga himalatyon,11:16 himalatyon: o, nawala. ni mangita sa mga nangawala,11:16 nangawala: Mao kini sa Septuagint ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, batan-on. o motambal sa mga samdan, o mopasabsab sa mga niwang. Apan mokaon siya sa karne sa tambok nga karnero ug laksion pa gani niya ang mga kuko niini aron daginuton. 17Alaot kanang walay pulos nga magbalantay sa karnero nga mibiya sa akong mga karnero! Tigbason ug espada ang iyang kamot ug tuslokon ang iyang tuong mata. Dili na gayod mapuslan ang iyang kamot ug dili na makakita ang iyang tuong mata.”
