Psalmul 79
Un psalm al lui Asaf.
1Dumnezeule, au intrat neamurile pe proprietatea Ta,
au întinat Templul Tău cel sfânt
și au prefăcut Ierusalimul în ruine!
2Au dat cadavrele robilor Tăi
ca hrană păsărilor cerului,
și carnea credincioșilor Tăi vietăților pământului.
3Le‑au vărsat sângele
așa cum se varsă apa împrejurul Ierusalimului
și nu s‑a găsit nimeni care să‑i îngroape.
4Am fost de disprețul vecinilor noștri,
de batjocura și de râsul celor ce ne înconjoară.
5Până când vei mai fi mânios, Doamne? Pentru totdeauna?
Până când va mai arde gelozia Ta ca focul?
6Varsă‑Ți mânia peste neamurile care nu Te cunosc
și peste regatele care nu cheamă Numele Tău,
7căci l‑au devorat pe Iacov
și i‑au nimicit locuința.
8Nu‑Ți aminti de nelegiuirile noastre dintâi8 Sau: de păcatele înaintașilor noștri.!
Grăbește‑Te să ne ieși înainte cu mila Ta,
căci suntem foarte nenorociți.
9Ajută‑ne, Dumnezeul mântuirii noastre,
pentru slava Numelui Tău!
Scapă‑ne și fă ispășire pentru păcatele noastre
datorită Numelui Tău!
10De ce să zică neamurile:
„Unde este Dumnezeul lor?“
Să se facă cunoscut printre neamuri, înaintea ochilor noștri,
răzbunarea pentru sângele vărsat al robilor Tăi!
11Fie să ajungă la Tine strigătul prizonierilor;
prin tăria brațului Tău, scapă‑i pe cei condamnați la moarte!
12Răsplătește‑le vecinilor noștri înșeptit în sânul lor
insulta cu care Te‑au insultat, Stăpâne!
13Atunci noi, poporul Tău, turma pășunii Tale,
Îți vom mulțumi mereu,
vom vesti laudele Tale din generație în generație!
Salmo 7979:0 Salmo 79 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.
Pag-ampo alang sa Kagawasan sa Nasod
1O Dios, gisulong sa mga taga-laing nasod ang yuta nga imong gipanag-iyahan.
Gipasipad-an nila ang imong balaan nga templo ug giguba ang Jerusalem.
2Gipakaon nila sa mga langgam ug sa mabangis nga mga mananap ang mga patayng lawas sa imong matinumanon nga mga alagad.
3Gipaagas nila nga daw tubig sa tibuok Jerusalem ang dugo sa imong katawhan,
ug walay bisan usa nga nahibilin aron sa paglubong sa mga patay.
4Gipakaulawan kami ug gibiaybiay sa mga nasod sa among palibot.
5Hangtod kanus-a, Ginoo, ang imong kasuko kanamo?
Hangtod ba sa kahangtoran?
Hangtod kanus-a mosilaob nga daw kalayo ang imong pagpangabugho?
6Ipakita ang imong kasuko sa mga nasod ug mga gingharian nga wala moila ug mosimba kanimo.
7Kay gipamatay nila ang imong katawhan79:7 ang imong katawhan: sa literal, si Jacob. ug gilaglag ang ilang nasod.
8Ayaw kami siloti tungod sa mga sala sa among mga katigulangan.
Kaloy-i hinuon kami kay wala na gayod kamiy mahimo.
9Tabangi kami, O Dios nga among manluluwas, aron madayeg ang imong ngalan.
Luwasa kami ug pasayloa sa among mga sala aron ikaw mapasidunggan.
10Nganong moingon man kanamo ang ubang mga nasod, “Hain na man ang inyong Dios?”
Samtang gatan-aw kami, ipakita sa mga nasod nga ipanimalos mo ang ilang pagpamatay sa imong mga alagad.
11Pamatia ang mga pag-agulo sa imong mga katawhan nga binilanggo.
Gihukman sila nga patyon, busa luwasa sila pinaagi sa imong gahom.
12Ginoo, balosi ug pito ka pilo ang mga nasod sa ilang pagpakaulaw kanimo.
13Ug kaming imong katawhan, nga gibantayan mo nga daw mga karnero, magpasalamat kanimo sa walay kataposan.
Dayegon ka namo kanunay hangtod sa kahangtoran.
