Psalmul 144
Al lui David.
1Binecuvântat să fie Domnul, Stânca mea,
Cel Ce‑mi deprinde mâinile pentru luptă
și degetele pentru război,
2Binefăcătorul2 Vezi nota de la 5:7. meu, Fortăreața mea,
Întăritura mea, Izbăvitorul meu,
Scutul meu și Cel în Care mă adăpostesc,
Cel Care‑mi supune poporul!
3Doamne, ce este omul, ca să iei cunoștiință de el,
și fiul omului, ca să te gândești la el?
4Omul este ca o suflare,
iar zilele lui sunt ca umbra care trece.
5Doamne, pleacă‑Ți cerurile și coboară;
atinge munții, ca să fumege!
6Aprinde fulgerul și împrăștie‑i pe dușmanii mei;
aruncă săgețile Tale și pune‑i pe fugă!
7Întinde‑Ți mâna din înălțime!
Scapă‑mă și izbăvește‑mă
din apele cele mari,
din mâna fiilor celui străin,
8a căror gură vorbește nimicuri8, 11 Sau: minciuni.
și a căror dreaptă este înșelătoare!
9Dumnezeule, Îți voi cânta o cântare nouă!
Voi cânta spre lauda Ta cu lira cu zece coarde,
10Ție, Care le dai regilor victoria,
Care îl scapi pe David, robul Tău, de o sabie distrugătoare!
11Numai scapă‑mă, izbăvește‑mă
din mâna fiilor celui străin,
a căror gură vorbește nimicuri
și a căror dreaptă este înșelătoare!
12Atunci fiii noștri, în tinerețea lor,
vor fi ca niște plante bine crescute.
Fiicele noastre vor fi ca niște stâlpi sculptați
pentru structura unui palat.
13Grânarele noastre vor fi pline,
gemând de tot felul de roade.
Turmele noastre ni se vor înmulți cu miile
și cu zecile de mii pe pășunile noastre.
14Vitele noastre vor fi bine hrănite;14 Sensul versului ebraic este nesigur.
nu vom avea parte nici de spărturi de ziduri,
nici de înrobire,
nici de țipăt pe ulițele noastre.
15Ferice de poporul care are parte de acestea!
Ferice de poporul al cărui Dumnezeu este Domnul!
สดุดี 144
(บทประพันธ์ของดาวิด)
1ขอถวายสรรเสริญแด่พระยาห์เวห์ พระศิลาของข้าพเจ้า
ผู้ทรงฝึกมือของข้าพเจ้าให้ทำศึก
ฝึกนิ้วของข้าพเจ้าให้สู้รบ
2พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักและเป็นป้อมปราการของข้าพเจ้า
เป็นที่มั่นและเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพเจ้า
เป็นโล่ของข้าพเจ้า ผู้ซึ่งข้าพเจ้าเข้าไปลี้ภัย
ผู้ทรงสยบชนชาติต่างๆ144:2 สำเนา MT. บางฉบับว่าสยบชนชาติของข้าพเจ้าไว้ใต้อำนาจของข้าพเจ้า
3ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มนุษย์เป็นใครเล่า พระองค์จึงทรงห่วงใยเขา?
บุตรของมนุษย์เป็นใครหนอ พระองค์จึงทรงคิดถึงเขา?
4มนุษย์เป็นเพียงลมหายใจเฮือกเดียว
วันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
5ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงโน้มฟ้าสวรรค์ และเสด็จมา
ขอทรงแตะภูเขาเพื่อให้ควันพวยพุ่งขึ้น
6ขอให้สายฟ้าและลูกธนูของพระองค์พุ่งเข้าใส่ศัตรูทั้งหลาย
ทำให้พวกเขาแตกกระเจิงไป
7ขอทรงยื่นพระหัตถ์จากเบื้องสูงลงมาช่วยข้าพระองค์
ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์และช่วยกู้ข้าพระองค์จากกระแสน้ำหลาก
จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว
8ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา
ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง
9ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่พระองค์
ข้าพระองค์จะบรรเลงพิณสิบสายถวายแด่พระองค์
10แด่เอกองค์ผู้ประทานชัยชนะแก่กษัตริย์ทั้งหลาย
ผู้ทรงช่วยกู้ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ให้รอดจากคมดาบ
11ขอทรงปลดปล่อยและช่วยกู้ข้าพระองค์
จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว
ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา
ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง
12แล้วบุตรชายของเราซึ่งอยู่ในวัยฉกรรจ์
จะเป็นเหมือนต้นไม้ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงอย่างดี
เหล่าบุตรสาวเป็นดั่งเสาสลัก
เพื่อตกแต่งพระราชวัง
13ยุ้งฉางของเราจะมีธัญญาหารทุกชนิด
เต็มบริบูรณ์
ฝูงแกะของเราจะเพิ่มขึ้น
นับพันนับหมื่นในทุ่งหญ้าของเรา
14ฝูงวัวของเราจะมีลูกดก144:14 หรือพวกหัวหน้าของเราได้รับการสถาปนาไว้อย่างมั่นคง
จะไม่มีการทำลายกำแพง
ไม่มีการตกเป็นเชลย
ไม่มีเสียงคร่ำครวญตามถนนหนทางของเรา
15ความสุขมีแก่ชนชาติที่ได้รับพระพรเช่นนี้
ชนชาติที่มีพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของ เขาก็เป็นสุข
