Psalmul 119
11 Este un psalm acrostih (în textul ebraic toate versetele unei strofe încep cu aceeași literă, fiecare strofă având drept caracteristică o literă a alfabetului ebraic, în ordinea literelor).Ferice de cei fără pată pe cale,
care umblă potrivit Legii Domnului.
2Ferice de cei ce păzesc mărturiile Lui
și‑L caută din toată inima.
3Ei nu săvârșesc nicio nedreptate;
umblă pe căile Lui.
4Tu ai poruncit orânduirile Tale,
ca să fie păzite bine.
5O, de‑ar ținti căile mele
să păzească hotărârile Tale!
6Atunci nu mă voi rușina,
când mă voi uita la poruncile Tale.
7Îți voi mulțumi în curăție de inimă,
când voi învăța judecățile dreptății Tale.
8Voi păzi hotărârile Tale:
nu mă părăsi de tot!
9Cum își va păstra tânărul curată cărarea?
Veghind pe ea după Cuvântul Tău.
10Te caut din toată inima mea:
nu mă lăsa să mă abat de la poruncile Tale!
11Strâng11 Sau: Tăinuiesc. Cuvântul Tău în inima mea,
ca să nu păcătuiesc împotriva Ta.
12Binecuvântat să fii Tu, Doamne!
Învață‑mă hotărârile Tale!
13Buzele mele vestesc
toate judecățile rostite de gura Ta.
14Mă bucur pe calea mărturiilor Tale
de parcă aș avea toate bogățiile.
15Cuget la orânduirile Tale
și dau atenție căilor Tale.
16Îmi găsesc plăcerea în hotărârile Tale;
nu voi uita Cuvântul Tău!
17Fă bine robului Tău, ca să trăiesc
și să păzesc Cuvântul Tău!
18Deschide‑mi ochii, ca să văd
minunile din Legea Ta!
19Eu sunt un străin pe pământ:
nu‑mi ascunde poruncile Tale!
20Întotdeauna mi se topește sufletul de dor
după judecățile Tale, tot timpul.
21Tu‑i mustri pe cei îngâmfați, pe cei blestemați,
pe cei ce se rătăcesc de la poruncile Tale.
22Îndepărtează de la mine insulta și disprețul,
căci păzesc mărturiile Tale!
23Prinții stau și vorbesc împotriva mea,
dar robul Tău cugetă la hotărârile Tale.
24Mărturiile Tale sunt desfătarea mea,
sunt sfetnicii mei.
25Sufletul meu este lipit de țărână:
înviorează‑mă potrivit Cuvântului Tău!
26Mi‑am istorisit căile, și Tu mi‑ai răspuns:
învață‑mă hotărârile Tale!
27Fă‑mă să înțeleg calea orânduirilor Tale
și voi cugeta la minunile Tale!
28Sufletul îmi plânge de întristare:
ridică‑mă, după Cuvântul Tău!
29Ține‑mă departe de calea minciunii;
binevoiește să mă înveți Legea Ta!
30Aleg calea credincioșiei;
accept judecățile tale.
31Mă alipesc de mărturiile Tale:
Doamne, nu mă lăsa să fiu dat de rușine!
32Alerg pe calea poruncilor Tale,
căci Tu îmi lărgești inima de bucurie.
33Învață‑mă, Doamne, calea hotărârilor Tale,
și o voi păzi până la sfârșit!
34Fă‑mă să înțeleg și voi respecta Legea Ta,
o voi păzi din toată inima mea!
35Condu‑mă pe cărarea poruncilor Tale,
căci în ea îmi găsesc plăcerea!
36Apleacă‑mi inima spre mărturiile Tale
și nu spre câștig nedrept!
37Abate‑mi ochii de la vederea deșertăciunii.
Înviorează‑mă pe căile Tale!
38Împlinește‑Ți Cuvântul față de robul Tău,
care este pentru cel ce se teme de Tine!
39Depărtează de la mine disprețul care mă înspăimântă,
căci judecățile Tale sunt bune!
40Iată! Tânjesc după orânduirile Tale.
În dreptatea Ta, înviorează‑mă!
41Să vină la mine îndurarea Ta, Doamne,
mântuirea Ta, potrivit promisiunii Tale!
42Atunci îi voi răspunde celui ce mă batjocorește,
căci mă încred în Cuvântul Tău.
43Nu mă lăsa fără Cuvântul cel adevărat în gura mea,
căci nădăjduiesc în judecățile Tale!
44Voi păzi Legea Ta
întotdeauna și pentru veci de veci!
45Voi umbla în loc larg,
căci caut hotărârile Tale.
46Voi vesti mărturiile Tale înaintea regilor
și nu mă voi rușina.
47Mă voi desfăta cu poruncile Tale,
pe care le iubesc.
48Îmi ridic mâinile spre poruncile Tale, pe care le iubesc,
și cuget la hotărârile Tale.
49Amintește‑Ți de Cuvântul spus robului Tău,
în care m‑ai făcut să sper!
50Aceasta îmi este mângâierea în suferința mea,
căci promisiunea Ta mă înviorează.
51Mult mă mai batjocoresc cei mândri,
dar eu nu mă abat de la Legea Ta.
52Îmi amintesc de judecățile Tale din vechime, Doamne,
și sunt mângâiat.
53Sunt cuprins de furie la vederea celor răi,
a celor ce au părăsit Legea Ta.
54În casa pribegiei mele,
hotărârile Tale mi‑au fost cântări.
55Noaptea îmi amintesc Numele Tău, Doamne!
Voi păzi Legea Ta!
56Așa‑mi doresc să fie,
căci păzesc orânduirile Tale.
57Doamne, Tu ești moștenirea mea:
am promis că voi păzi cuvintele Tale!
58Caut fața Ta din toată inima.
Arată‑Ți bunăvoința față de mine, potrivit promisiunii Tale.
59Mă gândesc la căile mele
și îmi îndrept pașii spre mărturiile Tale.
60Mă grăbesc și nu întârzii
să păzesc poruncile Tale.
61Funiile celor răi m‑au înconjurat,
dar eu nu uit Legea Ta.
62La miezul nopții mă trezesc ca să‑Ți mulțumesc
datorită judecăților Tale cele drepte.
63Sunt prieten cu toți cei ce se tem de Tine
și păzesc orânduirile Tale.
64Doamne, îndurarea Ta umple pământul:
învață‑mă hotărârile Tale!
65Tu faci bine robului Tău,
Doamne, după Cuvântul Tău.
66Învață‑mă să am un discernământ clar și pricepere,
căci cred în poruncile Tale!
67Înainte de a fi smerit, eu rătăceam,
însă acum păzesc Cuvântul Tău.
68Tu ești bun și faci bine:
învață‑mă hotărârile Tale!
69Niște îngâmfați m‑au tencuit cu minciuni,
dar eu păzesc orânduirile Tale din toată inima.
70Inima lor este fără simțire, precum grăsimea,
dar eu îmi găsesc desfătarea în Legea Ta.
71Este bine pentru mine că am fost smerit,
pentru că astfel am putut învăța hotărârile Tale.
72Mai bună pentru mine este Legea gurii Tale,
decât mii de șecheli72 Sau: sicli, greutate de bază, comună la toate popoarele semite antice. Existau mai multe tipuri de șechel: regal (2 Sam. 14:26; aproximativ 13 gr), obișnuit (aproximativ 12 gr) și cel al Lăcașului (aproximativ 10 gr). Greutatea șechelului a variat în diferite vremuri și în diferite zone. de aur și de argint.
73Mâinile Tale m‑au făcut și m‑au întocmit.
De aceea, dă‑mi pricepere ca să pot învăța poruncile Tale!
74Cei ce se tem de Tine mă privesc și se bucură,
căci am nădăjduit în Cuvântul Tău.
75Doamne, știu că judecățile Tale sunt drepte
și că, din credincioșie, m‑ai smerit.
76Fă ca îndurarea Ta să‑mi fie mângâiere,
potrivit promisiunii Tale față de robul Tău.
77Să vină peste mine mila Ta și voi trăi,
căci îmi găsesc desfătarea în Legea Ta!
78Să fie făcuți de râs cei îngâmfați, căci m‑au defăimat prin minciuni!
Cât despre mine, eu voi cugeta la orânduirile Tale!
79Să se întoarcă spre mine cei ce se tem de Tine
și cei ce cunosc mărturiile Tale!
80Fie‑mi inima fără pată în hotărârile Tale,
și atunci nu voi fi dat de rușine!
81Sufletul îmi este mistuit de dor după mântuirea Ta;
eu nădăjduiesc în Cuvântul Tău.
82Mi se topesc ochii după promisiunea Ta,
zicând: „Când mă vei mângâia?“
83Deși am ajuns ca un burduf de vin în fum,
eu tot nu uit hotărârile Tale.
84Câte zile să mai aștepte robul Tău
până îmi vei judeca prigonitorii?
85Cei îngâmfați mi‑au săpat gropi;
ei nu lucrează după Legea Ta.
86Toate poruncile Tale sunt credincioșie!
Ei mă urmăresc cu minciuni. Ajută‑mă!
87Aproape că m‑au prăpădit de pe pământ,
dar eu nu părăsesc orânduirile Tale!
88Înviorează‑mă după îndurarea Ta,
și voi păzi mărturia gurii Tale!
89Cuvântul Tău, Doamne,
rămâne pe vecie în ceruri.
90Credincioșia Ta dăinuie din generație în generație;
Tu ai întemeiat pământul, și el așa rămâne.
91Astăzi totul dăinuie prin judecățile Tale,
căci toate lucrurile sunt slujitorii Tăi.
92Dacă Legea Ta nu ar fi desfătarea mea,
aș pieri în suferința mea.
93Niciodată nu voi uita orânduirile Tale,
căci prin ele mă înviorezi.
94Sunt al Tău: izbăvește‑mă,
căci caut orânduirile Tale!
95Cei răi mă așteaptă ca să mă nimicească;
eu însă iau aminte la mărturiile Tale.
96Am văzut o limită în tot ce este perfect;
porunca Ta însă este de necuprins.
97Ce mult iubesc eu Legea Ta!
Toată ziua cuget la ea!
98Poruncile Tale mă fac mai înțelept decât dușmanii mei,
căci ele sunt întotdeauna cu mine.
99Sunt mai înțelept decât toți învățătorii mei,
căci cuget la mărturiile Tale.
100Sunt mai priceput decât bătrânii,
căci păzesc orânduirile Tale.
101Îmi feresc picioarele de orice cale rea,
ca să păzesc Cuvântul Tău.
102Nu mă îndepărtez de judecățile Tale,
căci Tu m‑ai învățat.
103Ce dulci sunt cuvintele Tale pentru cerul gurii mele,
mai dulci decât mierea pentru gura mea.
104Sunt priceput datorită orânduirilor Tale.
De aceea urăsc toate cărările minciunii.
105Cuvântul Tău este o candelă pentru picioarele mele
și o lumină pe cărarea mea.
106Am jurat, și voi împlini întocmai,
că voi păzi judecățile Tale cele drepte.
107Sunt atât de nenorocit:
Doamne, înviorează‑mă după Cuvântul Tău!
108Doamne, primește, Te rog, ofranda gurii mele
și învață‑mă judecățile Tale!
109Mi‑am pus neîncetat viața în pericol,
dar nu uit Legea Ta!
110Cei răi mi‑au întins curse,
dar eu nu mă voi rătăci de la orânduirile Tale.
111Am moștenit mărturiile Tale pe vecie,
pentru că ele sunt bucuria inimii mele.
112Îmi plec inima ca să înfăptuiesc hotărârile Tale
pentru totdeauna, până la sfârșit.
113Îi urăsc pe cei nestatornici,
dar iubesc Legea Ta.
114Tu ești adăpostul și scutul meu;
eu nădăjduiesc în Cuvântul Tău.
115Depărtați‑vă de mine, răufăcătorilor,
ca să păzesc poruncile Dumnezeului meu!
116Sprijină‑mă, potrivit Cuvântului Tău, și voi trăi.
Nu mă lăsa să fiu dat de rușine în speranța mea!
117Întărește‑mă ca să fiu izbăvit,
și să privesc neîncetat la hotărârile Tale!
118Tu‑i îndepărtezi pe cei ce se rătăcesc de la hotărârile Tale,
căci înșelătoria lor este zadarnică.
119Tu‑i îndepărtezi pe cei răi de pe pământ, ca pe zgură.
De aceea iubesc eu mărturiile Tale.
120Mi se înfioară carnea de groaza Ta
și mă tem din cauza judecăților Tale.
121Am făcut judecată și dreptate:
nu mă da pe mâna asupritorilor mei!
122Ia apărarea robului Tău,
ca să nu mă mai asuprească cei îngâmfați!
123Mi se topesc ochii după izbăvirea Ta
și după promisiunea dreptății Tale.
124Poartă‑te cu robul Tău după îndurarea Ta
și învață‑mă hotărârile Tale!
125Eu sunt robul Tău: învață‑mă,
și voi cunoaște mărturiile Tale!
126Doamne, este vremea să lucrezi,
căci au încălcat Legea Ta.
127De aceea iubesc poruncile Tale
mai mult decât aurul, mai mult decât aurul pur.
128De aceea consider pe deplin drepte toate orânduirile Tale.
Urăsc orice cărare a minciunii.
129Minunate sunt mărturiile Tale,
de aceea sufletul meu le păzește.
130Dezvăluirea cuvintelor Tale aduce lumină,
dă pricepere celor neștiutori130 Vezi nota de la 19:7..
131Îmi deschid gura și oftez,
căci tânjesc după poruncile Tale.
132Întoarce‑Te spre mine și arată‑Ți bunăvoința față de mine,
după obiceiul Tău față de cei ce iubesc Numele Tău.
133Întărește‑mi pașii prin Cuvântul Tău
și nu mă lăsa în stăpânirea vreunei nelegiuiri.
134Răscumpără‑mă de sub asuprirea omului
și‑Ți voi păzi orânduirile!
135Fă să strălucească fața Ta peste robul Tău
și învață‑mă hotărârile Tale.
136Ochii îmi varsă șiroaie de lacrimi,
fiindcă oamenii nu păzesc Legea Ta.
137Doamne, Tu ești drept,
iar judecățile Tale sunt drepte!
138Tu poruncești, iar mărturiile Tale sunt drepte
și pline de credincioșie!
139Sunt mistuit de râvnă,
pentru că vrăjmașii mei uită cuvintele Tale.
140Cuvântul Tău este testat bine140 Lit.: este foarte rafinat.,
și robul Tău îl iubește.
141Eu sunt mic și disprețuit,
dar nu uit orânduirile Tale.
142Dreptatea Ta rămâne dreptate pe vecie,
și Legea Ta rămâne adevărată.
143Necazul și strâmtorarea m‑au ajuns,
însă poruncile Tale sunt desfătarea mea.
144Mărturiile Tale rămân drepte pe vecie.
Dă‑mi pricepere, ca să trăiesc!
145Strig din toată inima: răspunde‑mi, Doamne!
Voi împlini hotărârile Tale.
146Te chem; izbăvește‑mă,
iar eu voi păzi mărturiile Tale.
147Mă trezesc înaintea zorilor ca să strig către Tine după ajutor;
eu nădăjduiesc în Cuvântul Tău.
148Ochii mei o iau înaintea străjilor nopții,
ca să cuget la Cuvântul Tău.
149Ascultă‑mi glasul, potrivit îndurării Tale!
Doamne, înviorează‑mă potrivit judecăților Tale!
150Se apropie cei ce urmăresc desfrânarea;
ei s‑au îndepărtat de Legea Ta.
151Doamne, Tu ești aproape,
iar toate poruncile Tale sunt adevărate.
152Cu mult timp în urmă am aflat din mărturiile Tale,
că Tu le‑ai statornicit pe vecie.
153Ia aminte la necazul meu și salvează‑mă,
căci nu am uitat Legea Ta!
154Apără‑mi cauza și răscumpără‑mă!
Înviorează‑mă potrivit promisiunii Tale!
155Mântuirea este departe de cei răi,
deoarece ei nu caută să împlinească hotărârile Tale.
156Doamne, mare este mila Ta!
Înviorează‑mă potrivit judecăților Tale!
157Mulți sunt prigonitorii și vrăjmașii mei,
dar eu nu mă abat de la mărturiile Tale!
158Mă uit cu scârbă la cei necredincioși,
la cei ce nu păzesc Cuvântul Tău.
159Ia aminte, căci iubesc orânduirile Tale!
Doamne, înviorează‑mă potrivit îndurării Tale!
160Temelia160 Lit.: capul. Cuvântului Tău este adevărul,
și fiecare judecată a Ta este dreaptă pe vecie!
161Niște demnitari mă prigonesc fără motiv,
dar inima mea se teme doar de cuvintele Tale!
162Mă bucur de Cuvântul Tău
precum cel care a găsit multă pradă.
163Urăsc minciuna, n‑o pot suferi,
dar iubesc Legea Ta!
164Te laud de șapte ori pe zi,
datorită judecăților Tale celor drepte.
165Cei ce iubesc Legea Ta au parte de multă pace
și nimic nu îi poate face să se împiedice.
166Doamne, nădăjduiesc în izbăvirea Ta,
împlinind poruncile Tale.
167Sufletul meu păzește mărturiile Tale
și le iubește mult.
168Păzesc orânduirile și mărturiile Tale,
căci toate căile mele sunt înaintea Ta.
169Doamne, fie ca strigătul meu să ajungă până la Tine.
Dă‑mi pricepere, potrivit Cuvântului Tău!
170Să ajungă cererea mea înaintea Ta.
Scapă‑mă potrivit promisiunii Tale!
171Buzele mele Te vor lăuda,
căci m‑ai învățat hotărârile Tale!
172Să cânte limba mea despre Cuvântul Tău,
căci toate poruncile Tale sunt drepte.
173Mâna Ta să‑mi vină în ajutor,
căci aleg orânduirile Tale.
174Doamne, tânjesc după mântuirea Ta,
și Legea Ta este desfătarea mea.
175Să‑mi trăiască sufletul și să Te laude,
iar judecățile Tale să mă sprijine.
176Rătăcesc ca o oaie pierdută! Caută‑l pe robul Tău,
căci eu nu am uitat poruncile Tale!
Salmo 119
Ang Kasuguan sang Dios
1Bulahan ang mga tawo nga wala kasawayan ang ila kabuhi, nga nagakabuhi suno sa kasuguan sang Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga pagpanudlo sang Dios, nga nagatuman sa iya sa ila bug-os nga tagipusuon.
3Wala sila nagahimo sang malain kundi nagasunod sila sa mga pamaagi sang Dios.
4Ginoo, ginhatag mo sa amon ang imo mga pagsulundan agod tumanon namon ini nga may katutom.
5Dako gid ang akon handom nga ang akon pagkabuhi permi matutom sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
6Kon tumanon ko ang tanan mo nga mga sugo, indi ako mahuy-an.
7Dayawon ko ikaw nga may matinlo nga tagipusuon samtang nagatuon ako sang imo matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imo mga pagsulundan, gani indi gid ako pagpabay-i.
9Ano bala ang himuon sang isa ka pamatan-on agod mangin matinlo ang iya kabuhi?
Ang iya himuon amo ang pagsunod sa imo pulong.
10Nagadangop ako sa imo sa bug-os ko nga tagipusuon,
gani indi pag-itugot nga talikdan ko ang imo mga sugo.
11Ginatipigan ko ang imo pulong sa akon tagipusuon agod indi ako makasala sa imo.
12Dalayawon ikaw, Ginoo!
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
13Ginasulit-sulit ko hambal ang tanan nga sugo nga imo ginhatag.
14Nagakalipay ako sa pagsunod sang imo mga pagpanudlo, labaw pa sa kalipay nga ginahatag sang manggad.
15Nagapamalandong ako sa imo mga pagsulundan
kag ginahunahuna ko sing maayo ang imo mga pamaagi.
16Nagakalipay ako sa imo mga pagsulundan
kag indi ko pagkalimtan ang imo pulong.
17Magmaayo ka sa akon nga imo alagad
agod padayon ako nga magkabuhi kag magtuman sang imo pulong.
18Buksi ang akon hunahuna
agod nga maintiendihan ko ang matahom nga mga kamatuoran sa imo kasuguan.
19Umalagi lang ako sa sining kalibutan,
gani ipahayag sa akon ang imo mga sugo.
20Sa tanan nga tion nagahandom gid ako sa paghibalo sang imo mga sugo.
21Ginasabdong mo ang mga bugalon, nga imo ginapakamalaot.
Ini sila nagatalikod sa imo mga sugo.
22Ilikaw ako sa ila nga pagpakahuya kag pagyaguta,
kay ginatuman ko ang imo mga pagpanudlo.
23Bisan pa magtipon ang mga manugdumala sa paglibak sa akon,
ako nga imo alagad magapamalandong sa imo mga pagsulundan.
24Ang imo mga pagpanudlo nagahatag sa akon sang kalipay;
amo ini ang akon manuglaygay.
25Daw mapatay na ako, gani padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
26Ginsugid ko sa imo ang parte sa akon kabuhi kag ginpamatian mo ako.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
27Paintiendiha ako sang imo mga pagsulundan
agod mapamalandungan ko ang imo makatilingala nga mga binuhatan.
28Daw malumos ako sa kasubo, gani pabaskuga ako suno sa imo promisa.
29Buligi ako nga indi magkabuhi nga madaya;
kag kaluoyi ako nga matuman ko ang imo kasuguan.119:29 nga matuman ko ang imo kasuguan: ukon, paagi sa imo kasuguan.
30Ginpili ko ang husto nga dalan;
gusto ko gid nga magsunod sa imo mga sugo.
31Ginasunod ko, Ginoo, ang imo mga pagpanudlo,
gani indi pag-itugot nga mahuy-an ako.
32Ginatinguhaan ko gid ang pagkabuhi nga matinumanon sa imo mga sugo tungod kay ginadugangan mo ang akon pag-intiendi.119:32 ginadugangan… pag-intiendi: ukon, ginapalipay mo ako.
33Tudlui ako, Ginoo, sang imo mga pagsulundan,
kag pagatumanon ko ini hasta san-o.
34Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo kasuguan,
kag sundon ko ini kag tipigan sa bug-os ko nga tagipusuon.
35Tuytuyi ako sa pagsunod sang imo mga sugo,
kay sa sini may kalipay ako.
36Hatagi ako sang handom sa pagtuman sang imo mga pagpanudlo sang sa paghandom nga magmanggaranon.
37Ilikaw ako sa paghandom sang mga butang nga wala sing pulos.
Padayuna119:37 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
38Tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad, nga ginapromisa mo sa mga nagatahod sa imo.
39Kuhaa ang mga pagpakahuya sa akon nga akon ginakahadlukan
kay ginakabig ko nga maayo ang imo mga sugo.
40Luyag ko nga magtuman sang imo mga pagsulundan.
Tungod nga ikaw matarong, padayuna119:40 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imo paghigugma kag pagluwas sa akon, suno sa imo promisa.
42Dayon masabat ko ang mga nagapakahuya sa akon,
kay nagasalig ako sa imo mga pulong.
43Pahambala ako sang imo matuod nga mga pulong sa tanan nga tion,
kay ang akon paglaom ara lamang sa imo mga sugo.
44Permi ko tumanon ang imo kasuguan hasta san-o.
45Magakabuhi ako nga may kahilwayan,
kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo nga pagsulundan.
46Indi ako magkahuya sa pagsugid sang imo mga pagpanudlo sa atubangan sang mga hari.
47Nagakalipay gid ako sa pagsunod sa imo mga sugo nga akon ginahigugma.
48Ginatahod ko ang imo mga sugo nga akon ginahigugma,
kag ginapamalandungan ko ang imo mga pagsulundan.
49Dumduma ang imo promisa sa akon nga imo alagad,
kay sa sina ginahatagan mo ako sang paglaom.
50Ang imo promisa nagapabuhi sa akon kag nagahatag sa akon sang kalipay sa akon mga pag-antos.
51Puwerte gid ang paghikay sa akon sang mga bugalon,
pero wala ako nagabiya sa imo kasuguan.
52Ginoo, ginadumdom ko ang imo mga sugo nga dugay na nimo nga ginhatag,
kay nagahatag ini sa akon sang kalipay.
53Akig gid ako katama tungod sa mga malaot, nga nagasikway sang imo kasuguan.
54Nagakanta ako parte sa imo mga pagsulundan bisan diin ako mag-estar.119:54 bisan… mag-estar: ukon, diri sa kalibutan nga sa diin umalagi lang ako.
55Ginoo, sa kagab-ihon ginadumdom ko ikaw kag ang imo kasuguan, kon paano ko ini matuman.
56Amo ini ang akon kalipay: ang pagsunod sa imo mga pagsulundan.
57Ikaw lang gid Ginoo ang akon kinahanglan.
Nagapromisa ako sa pagtuman sang imo mga pulong.
58Ginapangabay ko ikaw sa bug-os ko nga tagipusuon nga kaluoyan mo ako suno sa imo promisa.
59Ginhunahuna ko kon paano ako nagkabuhi,
kag nagdesisyon ako nga magsunod sa imo mga pagpanudlo.
60Ginatuman ko gilayon ang imo mga sugo.
61Bisan pa ginagapos ako sang mga malaot, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
62Bisan pa sa tungang gab-i nagamata ako sa pagpasalamat sa imo tungod sang imo matarong nga mga sugo.
63Abyan ako sang tanan nga nagatahod sa imo kag nagatuman sang imo mga pagsulundan.
64Ginoo, ginahigugma mo ang tanan nga tawo sa kalibutan.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
65Ginoo, magmaayo ka sa akon nga imo alagad, suno sa imo promisa.
66Hatagi ako sang kaalam kag ihibalo
kay nagasalig ako sa imo mga sugo.
67Sang una, sang wala mo pa ako pagdisiplinaha, nagbiya ako sa imo,
pero subong ginatuman ko na ang imo pulong.
68Maayo ka gid kag maayo ang imo mga ginahimo.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
69Bisan ginabutang-butangan ako sang mga bugalon, ginatuman ko gihapon ang imo mga pagsulundan sa bug-os ko nga tagipusuon.
70Ina nga mga bugalon wala sing pag-intiendi sa imo kasuguan,
pero ako iya nagakalipay sa pagsunod sini.
71Maayo nga ginsilutan mo ako,
kay paagi sini nakatuon ako sang imo mga pagsulundan.
72Para sa akon, ang kasuguan nga imo ginhatag mas bilidhon pa sang sa madamo gid nga manggad.
73Gintuga mo ako kag ginporma;
hatagi ako sang pag-intiendi agod makatuon ako sang imo mga sugo.
74Nagakalipay ang mga nagatahod sa imo kon makita nila ako,
kay nagasalig ako sa imo pulong.
75Nakahibalo ako, Ginoo, nga matarong ang imo mga sugo.
Kag tungod nga matutom ka, gindisiplina mo ako.
76Kabay pa nga lipayon mo ako sang imo gugma suno sa imo promisa sa akon nga imo alagad.
77Kaluoyi ako agod padayon ako nga magakabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imo kasuguan.
78Kabay pa nga mahuy-an ang mga bugalon tungod kay ginabutang-butangan nila ako.
Kon sa akon, magapamalandong ako sa imo mga pagsulundan.
79Kabay pa nga magpalapit sa akon ang mga nagatahod sa imo kag nakahibalo sang imo mga pagpanudlo.
80Kabay pa nga tumanon ko sa bug-os ko nga tagipusuon ang imo mga pagsulundan agod indi ako mahuy-an.
81Ginakapoy na ako sa paghulat sang imo pagluwas sa akon,
pero nagasalig ako sa imo pulong.
82Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa.
Nagapamangkot ako, “San-o mo pa bala ako pabaskugon kag lipayon?”
83Bisan pa pareho na ako sa indi na mapuslan nga panit nga suludlan sang bino, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
84Hasta san-o pa bala ang akon paghulat?
San-o mo pa bala silutan ang mga nagahingabot sa akon nga imo alagad?
85Nagkutkot sang mga buho sa pagsiod sa akon ang mga bugalon nga wala nagasunod sa imo kasuguan.
86Masaligan gid ang tanan mo nga mga sugo.
Buligi ako, kay ginahingabot ako sang mga tawo bisan wala sing kabangdanan.
87Diutayan na lang ako nila mapatay,
pero wala ko ginsikway ang imo mga pagsulundan.
88Tipigi ang akon kabuhi suno sa imo gugma;
tumanon ko ang pagpanudlo nga ginhatag mo.
89Ginoo, ang imo pulong magapadayon sa wala sing katapusan;
malig-on ini pareho sa langit.
90Ang imo katutom nagapadayon hasta san-o.
Ginpahamtang mo sing malig-on ang kalibutan, gani nagapabilin ini.
91Ang tanan nga butang nagapabilin hasta subong tungod sa imo pagbuot.
Kay ini sila nagaalagad sa imo.
92Kon ang imo kasuguan wala nagalipay sa akon, kuntani napatay na ako tungod sang akon pag-antos.
93Indi ko gid pagkalimtan ang imo mga pagsulundan,
kay paagi sini ginapadayon119:93 ginapadayon: ukon, ginabag-o. mo ang akon kabuhi.
94Imo ako, gani luwasa ako!
Kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
95Nagahulat ang mga malaot sa pagpatay sa akon,
pero pamalandungan ko ang imo mga pagpanudlo.
96Nakita ko nga ang tanan nga butang may limitasyon,
pero ang imo mga sugo wala.
97Daw ano ang paghigugma ko sang imo kasuguan.
Ginapamalandungan ko gid ini permi.
98Kag tungod nga ari sa akon permi ang imo mga sugo,
mas maalam ako sang sa akon mga kaaway.
99Madamo pa ang akon naintiendihan sang sa akon mga manunudlo,
kay ang imo pagpanudlo amo ang akon ginapamalandungan.
100Labaw pa ang akon pag-intiendi sang sa mga tigulang,
kay ginatuman ko ang imo mga pagsulundan.
101Ginalikawan ko ang tanan nga malain nga pagginawi agod matuman ko ang imo pulong.
102Wala ako nagbiya sa imo mga sugo,
kay ikaw ang nagatudlo sa akon.
103Daw ano katam-is sang imo mga promisa, mas matam-is pa ini sang sa dugos.
104Nagakuha ako sing pag-intiendi halin sa imo mga pagsulundan,
gani ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
105Ang imo pulong pareho sa suga nga nagahatag kasanag sa akon alagyan.
106Tumanon ko gid ang akon ginsumpa nga magsunod sa imo matarong nga mga sugo.
107Puwerte gid ang akon pag-antos;
padayuna ang akon kabuhi, Ginoo, suno sa imo promisa.
108Batuna, Ginoo, ang akon kinabubut-on nga pagdayaw sa imo,
kag tudlui ako sang imo mga sugo.
109Bisan pa ara ako permi sa peligro sang kamatayon, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
110Nagbutang sang siod para sa akon ang mga malaot,
pero wala ako magbiya sa imo mga pagsulundan.
111Ang imo mga pagpanudlo amo ang akon bilidhon nga pagkabutang sa wala sing katapusan,
kay amo ini ang akon kalipay.
112Nagdesisyon ako nga tumanon ko gid ang imo mga pagsulundan hasta san-o.
113Ginakaugtan ko ang mga tawo nga indi mainunungon sa imo,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
114Ikaw ang akon palanaguan kag manugprotektar;
nagasalig ako sa imo pulong.
115Palayo kamo sa akon, kamo nga mga nagahimo sing malain,
agod matuman ko ang mga sugo sang akon Dios.
116Hatagi ako sang kusog suno sa imo promisa
agod padayon ako nga magakabuhi;
kag indi pag-itugot nga mapaslawan ako sa akon paglaom sa imo.
117Buligi ako agod maluwas ako;
kag isentro ko permi ang akon hunahuna sa imo mga pagsulundan.
118Ginasikway mo ang tanan nga nagabiya sa imo mga pagsulundan.
Sa pagkamatuod, ang ila pagpanunto wala sing pulos.
119Ginakabig mo nga pareho sa basura ang tanan nga malaot nga mga tawo diri sa kalibutan.
Tungod sini ginahigugma ko ang imo pagpanudlo.
120Nagakurog ako sa kahadlok sa imo;
nahadlok gid ako sa imo paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: ukon, nagatahod ako sa imo mga sugo.
121Ginhimo ko ang matarong kag husto,
gani indi ako pagpabay-i sa akon mga kaaway.
122Magpromisa ka nga buligan mo ako nga imo alagad;
indi pag-itugot nga piguson ako sang mga bugalon.
123Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa nga luwason mo ako.
124Himua sa akon nga imo alagad ang suno sa imo paghigugma,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
125Alagad mo ako, gani hatagi ako sing pag-intiendi
agod maintiendihan ko ang imo mga pagpanudlo.
126Ginoo, tion na ini nga maghulag ka,
kay wala na nagasunod ang mga tawo sa imo kasuguan.
127Tungod nga ginahigugma ko ang imo mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa pinakapuraw nga bulawan,
128kag tungod nga ginasunod ko ang tanan mo nga pagsulundan,
ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
129Maayo gid ang imo mga pagpanudlo,
gani ginasunod ko ini sa bug-os ko nga tagipusuon.
130Ang pagpahayag sang imo mga pulong nagahatag sang kasanag sa hunahuna sang mga tawo kag kaalam sa mga wala sing alam.
131Puwerte gid ang akon handom sa imo mga sugo.
132Talupangda ako kag kaluoyi, pareho sang imo ginahimo permi sa mga nagahigugma sa imo.
133Tuytuyi ako paagi sa imo pulong;
indi pag-itugot nga gamhan ako sang kalautan.
134Luwasa ako sa mga nagapigos sa akon
agod matuman ko ang imo mga pagsulundan.
135Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
136Puwerte gid ang akon hilibion tungod kay wala nagtuman ang mga tawo sa imo kasuguan.
137Matarong ka, Ginoo, kag husto ang imo mga sugo.
138Matarong kag masaligan gid ang mga pagpanudlo nga ginhatag mo.
139Puwerte gid ang akon kaakig kay ginasikway sang akon mga kaaway ang imo mga pulong.
140Napamatud-an nga masaligan gid ang imo promisa,
kag ini ginahigugma ko nga imo alagad.
141Bisan kubos ako kag ginahikayan, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
142Wala sing katapusan ang imo pagkamatarong
kag matuod ang imo kasuguan.
143Nag-abot sa akon ang kalisod kag kasakit, pero ang imo mga sugo naghatag sa akon sang kalipay.
144Matarong ang imo mga pagpanudlo sa wala sing katapusan.
Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo mga pagpanudlo agod padayon ako nga magakabuhi.
145Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, sa bug-os ko nga tagipusuon;
sabta ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagsulundan.
146Nagapanawag ako sa imo;
luwasa ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagpanudlo.
147Nagabugtaw ako sa wala pa magbutlak ang adlaw
kag nagapangayo ako sang bulig sa imo.
Nagasalig ako sa imo promisa.
148Nagapulaw ako sa bilog nga gab-i sa pagpamalandong sang imo mga promisa.
149Pamatii ako, Ginoo, suno sa imo gugma;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:149 paghukom: ukon, mga sugo.
150Nagapalapit sa akon ang mga malaot nga nagahingabot sa akon, nga nagasikway sang imo kasuguan.
151Pero malapit ka sa akon, Ginoo; kag masaligan119:151 masaligan: ukon, matuod. ang tanan mo nga mga sugo.
152Sa akon nga pagtuon sang imo mga pagpanudlo, dugay na nga nahibaluan ko nga ang ining imo mga pagpanudlo ginhimo mo nga magpadayon sa wala sing katapusan.
153Tan-awa bala ang akon pag-antos kag luwasa ako,
kay wala ko ginkalimtan ang imo kasuguan.
154Depensahi ako sa mga nagaakusar sa akon kag luwasa ako;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
155Indi maluwas ang mga malaot, kay wala sila nagatinguha sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
156Dako ang imo kaluoy, Ginoo;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:156 paghukom: ukon, mga sugo.
157Madamo nga mga kaaway ang nagahingabot sa akon,
pero wala gid ako magbiya sa imo mga pagpanudlo.
158Ginakangil-aran ko ang mga indi matutom sa imo,
kay wala nila ginatuman ang imo pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon paghigugma sa imo mga pagsulundan.
Padayuna ang akon kabuhi suno sa imo gugma.
160Matuod ang tanan mo nga pulong,
kag wala sing katapusan ang tanan mo nga matarong nga mga sugo.
161Ginahingabot ako sang mga manugdumala bisan wala sing kabangdanan,
pero ang akon tagipusuon nagatahod gid sa imo pulong.
162Nagakalipay ako sa imo promisa pareho sa isa ka tawo nga nakakita sang dako nga manggad.
163Ginakaugtan ko kag ginakangil-aran ang kabutigan,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
164Makapila119:164 Makapila: sa literal, Pito ka beses. ako magdayaw sa imo sa isa ka adlaw, tungod sang imo matarong nga mga sugo.
165Makaangkon sang maayo gid nga kahimtangan ang mga nagahigugma sang imo kasuguan,
kag wala sing may makalaglag sa ila.
166Nagalaom ako nga imo ako luwason, Ginoo,
kag nagasunod ako sa imo mga sugo.
167Dako gid ang akon paghigugma sa imo mga pagpanudlo,
gani ginatuman ko gid ini.
168Nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahimo,
gani ginatuman ko ang imo mga pagsulundan kag mga pagpanudlo.
169Ginoo, kabay pa nga pamatian mo ang akon pagpanawag sa imo.
Hatagi ako sang pag-intiendi suno sa imo promisa.
170Kabay pa nga pamatian mo ang akon pangamuyo.
Luwasa ako suno sa imo promisa.
171Magadayaw ako permi sa imo,
kay gintudluan mo ako sang imo mga pagsulundan.
172Magakanta ako parte sa imo pulong,
kay matarong ang tanan mo nga mga sugo.
173Kabay pa nga handa ka permi sa pagbulig sa akon,
kay ginpili ko ang pagtuman sang imo mga pagsulundan.
174Nagahandom ako nga luwason mo ako, Ginoo.
Ang imo kasuguan nagahatag sa akon sang kalipay.
175Padayuna ang akon kabuhi agod madayaw ko ikaw,
kag kabay pa nga magbulig sa akon ang imo mga sugo.
176Nagtalang ako pareho sa nadula nga karnero,
gani pangitaa ako nga imo alagad
kay wala ko ginkalimtan ang imo mga sugo.
