1Chiar când vindec Israelul,
se descoperă nelegiuirea lui Efraim
și relele Samariei1 Un alt nume pentru Israel (Regatul de Nord) [peste tot în carte]..
Căci ei practică înșelătoria:
hoțul vine înăuntru,
iar ceata de tâlhari jefuiește afară.
2Nu‑și spun în inima lor
că Eu Îmi aduc aminte de tot răul lor.
Acum, faptele lor îi înconjoară;
ele sunt înaintea feței Mele.
3Ei îl înveselesc pe rege cu răutatea lor
și pe prinți – cu minciunile lor.
4Toți sunt adulteri,
sunt asemenea unui cuptor încins de brutar,
care a încetat să mai întețească focul,
de când a frământat aluatul și până la dospire.
5De ziua regelui nostru,
căpeteniile s‑au aprins din cauza vinului,
iar el dă mâna cu batjocoritorii.
6Le dogorește inima ca un cuptor,
atunci când uneltesc.
Toată noaptea mânia lor mocnește,
iar dimineața arde ca flacăra focului.
7Cu toții sunt fierbinți ca un cuptor
și își devorează judecătorii.
Toți regii lor se prăbușesc
și niciunul dintre ei nu Mă cheamă.
8Efraim, chiar el, se amestecă cu popoarele;
Efraim este o turtă care n‑a fost întoarsă.
9Străinii i‑au mistuit puterea,
dar el nu știe.
Începe să aibă păr cărunt,
dar el nu știe.
10Mândria lui Israel mărturisește împotriva lui,
dar el tot nu se întoarce la Domnul Dumnezeul lui,
și tot nu‑L caută, în pofida tuturor acestor lucruri.
11Efraim este ca un porumbel,
ușor de amăgit și fără minte:
mai întâi cheamă Egiptul în ajutor,
apoi se duce în Asiria.
12Când se vor duce, Îmi voi întinde lațul peste ei,
îi voi doborî ca pe păsările cerului.
Îi voi pedepsi
potrivit cu vestea adusă comunității lor.
13Vai de ei, căci s‑au depărtat de Mine!
La distrugere cu ei,
căci s‑au răzvrătit împotriva Mea!
Aș vrea să‑i răscumpăr,
dar ei spun minciuni împotriva Mea.
14Nu strigă către Mine din inima lor,
ci14 Sau: atunci când. gem în paturile lor.
Se însoțesc pentru strângerea grânelor și a mustului,
dar Mie Îmi întorc spatele.
15Eu i‑am instruit, le‑am întărit brațele,
dar ei gândesc rău împotriva Mea.
16Ei se întorc, dar nu la Cel Preaînalt16 Sensul acestui vers este nesigur. Sau Ei se întorc, dar nu în sus.;
sunt ca un arc înșelător16 În sensul de neîntins, slăbit, defectuos..
Căpeteniile lor vor cădea ucise de sabie
din cauza vorbirii lor îndrăznețe;
aceasta îi va face de râs
în țara Egiptului.
Israël weigert Gods hulp
1‘Ik wilde Israël vergeven, maar haar zonden bleken reusachtig groot te zijn. In Samaria lijkt iedereen wel een leugenaar, dief of bandiet te zijn! 2Haar inwoners schijnen er nooit aan te denken dat Ik hun zonden in gedachten houd. Zij zijn omringd door hun misdaden, Ik zie ze voortdurend.
3De koning geniet van hun slechtheid en de vorsten stemmen in met hun leugens. 4Het zijn allemaal echtbrekers. Zoals een bakkersoven voortdurend heet is, vanaf het kneden van het deeg totdat het deeg gerezen is, zo branden zij ook voortdurend van verlangen naar wellust. 5Op de verjaardag van de koning bedrinken de vorsten zich tot zij er doodziek van zijn. En de koning drinkt mee met hen die hem belachelijk maken.
6Hun harten gloeien als een oven van hun listen. Hun complot smeult ʼs nachts als een oven, maar laait ʼs ochtends hoog op. 7Zij vermoorden hun koningen, de een na de ander, en niemand van hen roept Mij te hulp.
8Israël vermengt zich met de heidenen en neemt hun zondige levenswijze over. Zo wordt zij zo waardeloos als een halfgare cake! 9Het vereren van vreemde goden heeft Israël van haar kracht beroofd, maar zij is zich dat niet bewust. Israëls haar wordt grijs, maar zij ziet niet in hoe oud en zwak zij wordt. 10Israël wordt openlijk aangeklaagd door haar eigen hoogmoed en toch keert zij niet terug naar de Here, haar God, en probeert zelfs niet Hem te vinden.
11Zij gedraagt zich als een onnozele duif, zonder verstand, want zij roept Egypte te hulp of trekt naar Assyrië. 12Maar terwijl zij vliegt, werp Ik mijn vangnet over haar en haal haar neer als een vogel uit de lucht. Ik zal haar straffen voor haar slechte gedrag.
13Mijn volk gaat ten onder, want het is van Mij weggevlogen! Laten de mensen maar omkomen, want zij hebben tegen Mij gezondigd. Ik wilde hen wel verlossen, maar zij vertelden leugens over Mij. 14Zij brengen slapeloze nachten door vanwege hun zorgen, maar willen mijn hulp niet inroepen. In plaats daarvan aanbidden zij heidense goden en vragen die om graan en jonge wijn, maar van Mij keren zij zich af. 15Ofschoon Ik het was die hen heb geoefend en sterk gemaakt, komen zij tegen Mij in opstand. 16Zij kijken overal om zich heen, behalve naar omhoog, naar Mij. Zij zijn als een kromme boog die altijd zijn doel mist. Hun leiders zullen sneuvelen door het zwaard van de vijand vanwege hun onbeschaamde gedrag tegen Mij. En heel Egypte zal hen hierom uitlachen.’
