Nazireatul
1Domnul i‑a vorbit lui Moise, zicând: 2„Vorbește‑le fiilor lui Israel și spune‑le: «Când un bărbat sau o femeie face un jurământ deosebit, un jurământ de nazireat, pentru a se dedica Domnului, 3trebuie să se abțină de la vin și băutură tare. Să nu bea nici oțet făcut din vin, nici oțet făcut din băutură tare, să nu bea nicio băutură făcută din struguri, nici să nu mănânce struguri proaspeți sau uscați. 4În toate zilele sale de nazireat să nu mănânce nimic care vine din viță, de la sâmburi până la pielița strugurelui. 5În toate zilele jurământului său de nazireat să nu treacă briciul pe capul lui. El va fi sfânt până se termină perioada pentru care s‑a consacrat Domnului. Să‑și lase părul să crească în voie. 6În toate zilele nazireatului său pentru Domnul să nu se apropie de vreun mort. 7Să nu se pângărească nici pentru tatăl său, nici pentru mama sa, nici pentru fratele său, nici pentru sora sa, când aceștia vor muri, pentru că semnul dedicării sale pentru Dumnezeu este pe capul lui. 8În toate zilele nazireatului său să fie sfânt pentru Domnul. 9Dar dacă un om moare pe neașteptate lângă el și astfel își pângărește capul care a fost consacrat, va trebui să‑și radă capul în ziua curățirii lui; să și‑l radă în ziua a șaptea. 10Apoi, în ziua a opta, să aducă preotului, la intrarea în Cortul Întâlnirii, două turturele sau doi pui de porumbel. 11Preotul s‑o aducă pe una ca jertfă pentru păcat, iar pe cealaltă ca ardere‑de‑tot și să facă ispășire pentru nazireu cu privire la păcatul făcut din cauza mortului. În aceeași zi, nazireul să‑și consacre11 Lit.: sfințească. Verbul poate avea sensul de a pune pe cineva/ceva într‑o stare specială (fizic sau spiritual), a consacra, a pune deoparte pentru Dumnezeu (uneori printr‑un ritual de ungere cu ulei sau sânge, spălare și/sau rugăciune ori declarație publică). capul. 12Să dedice din nou Domnului zilele sale ca nazireu și să aducă un miel de un an ca jertfă pentru vină. De zilele dinainte nu se va ține seama pentru că nazireatul său a fost pângărit.
13Iată care este legea nazireului în ziua când se vor împlini zilele lui de nazireat: să fie adus la intrarea Cortului Întâlnirii. 14Să aducă Domnului ofranda sa: un miel de un an, fără meteahnă, ca ardere‑de‑tot, o mielușea de un an, fără meteahnă, ca jertfă pentru păcat, un berbec fără meteahnă, ca jertfă de pace14, 17-18 Adesea tradus prin jertfă de comuniune sau jertfă de mulțumire, deoarece poartă și aceste sensuri., 15un coș cu azime, turte din făină aleasă, amestecată cu untdelemn, turte nedospite stropite cu untdelemn, împreună cu darul lor de mâncare și jertfele lor de băutură. 16Preotul să le aducă înaintea Domnului, împreună cu jertfa lui pentru păcat și arderea lui de tot. 17Să aducă berbecul ca jertfă de pace în cinstea Domnului alături de coșul cu azime. Apoi preotul să aducă și darul lui de mâncare și jertfa lui de băutură. 18Nazireul să‑și radă, la intrarea Cortului Întâlnirii, capul consacrat, să ia părul capului său care a fost consacrat și să‑l pună pe focul care este sub jertfa de pace. 19Preotul să ia unul din membrele din față ale berbecului, după ce l‑a fiert, precum și o turtă nedospită din coș și o azimă și să le pună în mâinile nazireului, după ce acesta și‑a ras capul consacrat. 20Preotul să le legene ca jertfă legănată înaintea Domnului. Acestea sunt sfinte și aparțin preotului, împreună cu pieptul adus ca jertfă legănată și spata adusă drept contribuție. După aceea nazireul poate să bea vin.
21Aceasta este legea pentru nazireul care face un jurământ. Așa să‑și aducă el ofranda Domnului pentru nazireatul său, în afară de ceea ce poate dărui de la sine. Să facă potrivit cu jurământul pe care l‑a făcut, urmând legea nazireatului său.»“
Binecuvântarea poporului de către preoți
22Domnul i‑a vorbit lui Moise, zicând: 23„Vorbește lui Aaron și fiilor săi și spune‑le: «Așa să‑i binecuvântați pe fiii lui Israel. Să le spuneți:
24‘Domnul să te binecuvânteze
și să te păzească!
25Domnul să facă să strălucească fața Lui peste tine
și să‑Și arate bunăvoința față de tine!
26Domnul să‑Și înalțe fața peste tine
și să‑ți dea pacea!’
27Așa să pui Numele Meu peste fiii lui Israel, și Eu îi voi binecuvânta.»“
Ang Pagsulundan Parte sa mga Tawo nga Gindedikar sa Pag-alagad sa Dios
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga kon ang isa ka lalaki ukon babayi maghimo sang isa ka espesyal nga panaad nga idedikar niya ang iya kaugalingon sa pag-alagad sa akon bilang Nazareo,6:2 Nazareo: buot silingon, gindedikar. Tan-awa man ang Lista sang mga Pulong sa likod. 3kinahanglan indi siya mag-inom sang bino nga halin sa ubas kag sang iban pa nga makahulubog nga mga ilimnon. Indi man siya mag-usar sang langgaw nga halin sa ubas kag sang langgaw nga halin sa iban pa nga makahulubog nga mga ilimnon. Indi man siya mag-inom sang duga sang ubas, ukon magkaon sang ubas ukon pasas. 4Samtang isa siya ka Nazareo, kinahanglan nga indi gid siya magkaon sang bisan ano nga naghalin sa ubas, bisan gani sang liso ukon panit sini.
5“Indi man niya pagpaguntingan ang iya buhok samtang wala pa matapos ang iya panaad sa pag-alagad sa Ginoo. Kinahanglan nga iseparar siya para sa Ginoo hasta matapos ang tion sang iya panaad. Gani pabay-an lang niya nga maglaba ang iya buhok. 6Kag samtang wala pa matapos ang iya panaad sa pag-alagad sa Ginoo, kinahanglan nga indi siya magpalapit sa patay, 7bisan iya pa ini nga amay, iloy, ukon utod. Indi gid niya paghigkuan ang iya kaugalingon tungod sa ila. Kay ang iya buhok simbolo sang pagdedikar niya sang iya kabuhi sa Dios.6:7 Kinabatasan sadto ang pagpakalbo bilang pagpakita sang pagpangasubo sa napatay. Gani indi puwede nga himuon ini sang isa ka Nazareo. 8Gani sa bug-os nga tion sang iya pagdedikar sang iya kabuhi, ginseparar siya para sa Ginoo.
9“Kon may napatay gulpi sa iya tupad, kag tungod sini nadagtaan ang iya buhok6:9 buhok: sa Hebreo, ulo. nga simbolo sang iya pagdedikar sa Ginoo, kinahanglan nga maghulat siya sang pito ka adlaw, kag dayon pakiskisan niya ang iya buhok. Ang ikapito nga adlaw amo ang adlaw sang iya pagpakatinlo. 10Dayon sa ikawalo nga adlaw, kinahanglan nga magdala siya sang duha ka pating ukon duha ka tukmo sa pari didto dampi sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan. 11Ang isa ihalad sang pari bilang halad sa pagpakatinlo kag ang isa bilang halad nga ginasunog. Sa sini nga paagi matubos ang tawo sa iya sala nga nakatandog siya sang patay. Sa sina mismo nga adlaw, idedikar niya liwat ang iya kaugalingon6:11 kaugalingon: sa Hebreo, ulo. kag patubuon niya liwat ang iya buhok. 12Ang nagligad nga mga inadlaw sang iya pag-alagad sa Ginoo indi pag-isipon nga bahin sang iya pagtuman sang iya panaad, tungod kay nadagtaan siya paagi sa pagtandog sang patay. Kinahanglan nga idedikar niya liwat ang iya kaugalingon hasta matapos ang iya panaad, kag magdala siya sang lalaki nga karnero bilang bayad sa iya nga sala.
13“Amo ini ang iya himuon kon matapos na niya ang iya panaad bilang Nazareo: Kinahanglan nga magkadto siya sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan. 14Maghalad siya didto sa Ginoo sining masunod nga mga sapat nga wala sing deperensya: isa ka bataon nga karnero nga lalaki nga isa ka tuig bilang halad nga ginasunog, isa ka babayi nga karnero nga isa man ka tuig bilang halad sa pagpakatinlo, kag isa ka gulang nga karnero nga lalaki bilang halad nga para sa maayo nga relasyon. 15Luwas sini, maghalad man siya sang mga halad nga regalo, mga halad nga ilimnon, kag isa ka basket nga tinapay nga wala sing inugpahabok, nga hinimo halin sa maayo nga klase nga harina. Ang iban nga mga tinapay madamol nga ginmikslahan sang mantika, kag ang iban manipis nga ginlamhitan sang mantika.
16“Ang pari amo ang magahalad sini sa Ginoo: Ihalad niya ang halad sa pagpakatinlo kag ang halad nga ginasunog; 17dayon ihalad man niya ang lalaki nga karnero bilang halad nga para sa maayo nga relasyon kaupod ang isa ka basket nga tinapay nga wala sing inugpahabok. Kag ihalad man niya ang mga halad nga regalo kag ang mga halad nga ilimnon.
18“Dayon, pakiskisan sang Nazareo ang iya buhok nga simbolo sang pagdedikar niya sang iya kabuhi sa Ginoo, didto sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan. Sunugon niya dayon ini sa kalayo nga ginasunugan sang halad nga para sa maayo nga relasyon. 19Pagkatapos sini, ibutang sang pari sa kamot sang Nazareo ang abaga sang karnero nga ginlaga kag ang manipis kag madamol nga mga tinapay nga wala sing inugpahabok nga halin sa basket. 20Dayon kuhaon ini sang pari kag bayawon sa presensya sang Ginoo bilang halad nga ginabayaw. Balaan ini nga bahin sang halad, kag iya na ini sang pari, pati ang dughan kag paa sang karnero nga ginbayaw man sa Ginoo. Pagkatapos sini, puwede na makainom sang bino ang Nazareo.
21“Amo ina ang pagsulundan para sa isa ka Nazareo. Pero kon magpromisa ang isa ka Nazareo nga maghalad siya sa Ginoo nga sobra sa ginapatuman sa iya panaad bilang isa ka Nazareo, dapat tumanon gid niya ini.”
Ang Bendisyon sang mga Pari
22Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 23“Silinga si Aaron kag ang iya mga anak nga lalaki nga amo ini ang ila isiling kon magbendisyon sila sa mga Israelinhon:
24‘Kabay pa nga pakamaayuhon kamo sang Ginoo.
25Kabay pa nga ipakita sang Ginoo ang iya kaayo kag kaluoy sa inyo.
26Kag kabay pa nga magmaalwan ang Ginoo sa inyo kag hatagan niya kamo sang maayo nga kahimtangan.’
27“Sa sini nga paagi mapahayag nila sa mga Israelinhon kon sin-o ako, kag pakamaayuhon ko sila.”
