Isaia 64 – NTLR & HTB

Nouă Traducere În Limba Română

Isaia 64:1-12

1O, de ai deschide cerurile și ai coborî!

Cum ar tremura munții înaintea Ta!

2Ca focul care aprinde vreascurile

sau face ca apa să fiarbă,

așa să‑Ți faci cunoscut Numele vrăjmașilor Tăi,

pentru ca neamurile să tremure înaintea Ta!

3Când ai făcut lucruri de temut,

la care nu ne așteptam,

când ai coborât,

munții s‑au cutremurat înaintea Ta.

4Încă din vechime nimeni n‑a auzit, nici n‑a pomenit,

și niciun ochi n‑a văzut

un alt Dumnezeu în afară de Tine,

Care să lucreze pentru cei ce‑L așteaptă.

5Tu vii în întâmpinarea celor ce,

cu bucurie, împlinesc dreptatea,

a celor ce, pe căile Tale, își aduc aminte de Tine.

Dar iată că Te‑ai mâniat,

pentru că am continuat să păcătuim împotriva lor.

Vom mai fi izbăviți?5 Sensul ultimelor trei versuri este nesigur.

6Toți am devenit ca niște necurați

și toate faptele noastre drepte sunt ca o haină mânjită.

Toți ne veștejim ca o frunză,

și nelegiuirile noastre ne mătură ca vântul.

7Nu este nimeni care să cheme Numele Tău

sau să încerce să se țină strâns de Tine,

căci Ți‑ai ascuns fața de noi,

și ne‑ai lăsat să pierim din cauza nelegiuirilor noastre.

8Dar Doamne, Tu ești Tatăl nostru!

Noi suntem lutul, iar Tu ești olarul nostru;

noi toți suntem lucrarea mâinii Tale.

9Nu Te mânia prea tare, Doamne!

Nu‑Ți aminti de nelegiuire pentru totdeauna!

Iată, privește, Te rugăm, la poporul Tău,

la noi toți!

10Cetățile Tale sfinte au devenit o pustie;

Sionul însuși este o pustie,

iar Ierusalimul o pustietate.

11Casa noastră sfântă și măreață,

în care părinții noștri Te lăudau,

a fost dată pradă flăcărilor

și toate lucrurile în care ne găseam plăcerea sunt ruine.

12După toate acestea,

Te vei abține Doamne?

Vei tăcea și ne vei umili atât de mult?

Het Boek

Jesaja 64:1-12

De Here als pottenbakker

1Och, als U eens de hemel openscheurde en naar beneden kwam! De bergen zouden schudden in uw aanwezigheid! 2Het verterende vuur van uw glorie zou de bossen platbranden en de oceanen laten droogkoken. De volken zouden voor U sidderen van angst, dan zouden uw vijanden erachter komen, waarom U zo geducht bent! 3Zo was het vroeger ook wanneer U naar beneden kwam, want U deed vreselijke dingen, die boven al onze vermoedens uitgingen en waar de bergen van schudden! 4Want wat niemand ooit heeft gezien of gehoord en wat niemand ooit heeft bedacht, dat heeft God allemaal klaar voor hen die op Hem wachten.

5U verwelkomt de mensen die graag goede dingen doen, die goddelijke wegen bewandelen. Maar wij zijn niet goddelijk, wij zondigen doorlopend en blijven dat heel ons leven doen. Daarom drukt uw toorn zwaar op ons. Hoe kunnen mensen als wij worden gered? 6Wij zijn allemaal besmet en bevlekt door de zonde. Als we onze mantels van gerechtigheid aantrekken, blijken het met bloed bevlekte kleren te zijn. Wij verdorren en vallen af als bladeren in de herfst. En als de wind blazen onze zonden ons weg. 7Toch roept niemand uw naam aan of smeekt U om genade. Daarom hebt U ons de rug toegekeerd en ons aan onze zonden uitgeleverd. 8En toch, Here, bent U onze vader. Wij zijn het klei en U bent de pottenbakker. Wij zijn allemaal gevormd door uw hand. 9Och, wees niet boos op ons, Here, en herinner U niet eeuwig onze zonden. Kijk en zie dat wij allemaal uw volk zijn. 10Uw heilige steden zijn verwoest, Jeruzalem is een troosteloze wildernis. 11Onze heilige, prachtige tempel, waar onze vaders U loofden, is platgebrand en alle mooie dingen zijn verwoest. 12Moet U ons nu nog uw hulp weigeren, Here, zelfs na dit alles? Zult U het stilzwijgen bewaren en ons blijven straffen?