Robul Domnului
1Ascultați‑Mă, insule!
Luați aminte, popoare de departe!
Domnul M‑a chemat încă din pântec.
Încă din lăuntrul mamei Mele,
El Mi‑a amintit Numele.
2Mi‑a făcut gura ca o sabie ascuțită
și M‑a ascuns la umbra mâinii Sale;
M‑a făcut o săgeată lustruită
și M‑a ascuns în tolba Lui.
3El mi‑a zis: «Israel, Tu ești Robul Meu
prin Care Îmi voi arăta slava!»
4Dar Eu am zis: «Am trudit degeaba,
Mi‑am irosit puterea pentru nimic și fără niciun folos.
Totuși, dreptul Meu este la Domnul,
iar răsplata Mea este la Dumnezeul Meu.»
5Și acum Domnul vorbește,
El, Care M‑a întocmit încă din pântec să fiu Robul Său,
să‑l aduc pe Iacov înapoi la El,
astfel încât Israel să fie adunat la El.
Eu sunt onorat în ochii Domnului,
și Dumnezeul Meu a devenit tăria Mea.
6El zice: «Este prea puțin pentru Tine să fii Robul Meu
ca să ridici semințiile lui Iacov
și să‑i aduci înapoi pe supraviețuitorii lui Israel.
Te‑am pus o lumină pentru neamuri,
ca să fii mântuirea Mea până la marginea pământului!»“
7Așa vorbește Domnul,
Răscumpărătorul lui Israel și Sfântul său,
către Cel disprețuit și urât de popor,
către Robul stăpânitorilor:
„Regii vor vedea și se vor ridica,
iar conducătorii se vor pleca,
datorită Domnului, Care este credincios,
a Sfântului lui Israel, Care Te‑a ales.“
Restaurarea lui Israel
8Așa vorbește Domnul:
„La vremea îndurării Ți‑am răspuns
și în ziua mântuirii Te‑am ajutat.
Te‑am păzit și Te‑am făcut un legământ pentru popor,
pentru a reface țara
și a reîmpărți moștenirile pustiite,
9pentru a le zice captivilor: «Ieșiți!»,
iar celor din întuneric: «Arătați‑vă!»
Ei vor paște pe lângă drumuri,
iar pășunea lor va fi pe toate înălțimile pleșuve.
10Nu le va fi foame, nici nu le va fi sete,
arșița nu‑i va lovi, nici soarele,
căci Cel Ce Se îndură de ei îi va conduce
și îi va călăuzi pe lângă izvoare de apă.
11Voi preface toți munții Mei într‑un drum,
și străzile Mele vor fi înălțate.
12Iată‑i venind de departe –
unii dinspre nord, unii dinspre apus,
iar alții dinspre ținutul Syene12 Q; modernul Aswan, la frontiera de sud a Egiptului. TM: Sinim.“
13Strigați de bucurie, ceruri!
Bucură‑te, pământ!
Izbucniți în strigăte de bucurie, munților!
Căci Domnul Și‑a mângâiat poporul
și va avea îndurare față de cei asupriți ai Săi.
14Sionul însă a zis: „Domnul m‑a părăsit,
Stăpânul a uitat de mine.“
15„Dar oare poate o femeie să‑și uite copilul pe care‑l alăptează
sau să nu aibă milă de rodul pântecului său?
Și chiar dacă ea ar uita,
Eu nu te voi uita!
16Iată, te‑am încrustat în palmele Mele,
iar zidurile tale sunt totdeauna înaintea Mea.
17Fiii tăi se grăbesc să se întoarcă,
iar cei ce te‑au distrus și te‑au lăsat în ruină se îndepărtează de tine.
18Ridică‑ți ochii și privește în jur!
Toți fiii tăi se adună și vin la tine.
Viu sunt Eu, zice Domnul,
că‑i vei purta pe toți ca pe o podoabă,
te vei înfășura cu ei ca o mireasă.
19Pentru că ruinele, locurile tale pustii
și țara ta devastată
vor fi acum prea strâmte pentru locuitorii tăi,
iar cei ce te‑au devorat vor fi departe.
20Fiii de care ai fost lipsită
îți vor spune chiar în auzul tău:
«Locul este prea strâmt pentru mine;
fă‑mi mai mult loc ca să locuiesc!»
21Atunci vei zice în inima ta:
«Cine mi i‑a născut pe aceștia?
Eram fără copii și stearpă,
exilată și izgonită.
Cine i‑a crescut?
Iată, eram părăsită și singură;
de unde sunt aceștia?»“
22Așa vorbește Stăpânul Domn:
„Iată, voi face cu mâna semn neamurilor
și Îmi voi ridica steagul către popoare;
ele îți vor aduce fiii pe brațe,
iar fiicele îți vor fi purtate pe umerii lor.
23Regii lor vor fi îngrijitorii tăi,
iar reginele lor te vor alăpta.
Cu fețele plecate la pământ ți se vor închina
și vor linge țărâna de pe picioarele tale.
Atunci vei ști că Eu sunt Domnul,
iar cei ce nădăjduiesc în Mine nu vor fi făcuți de rușine.“
24Poate fi luată prada de la cel viteaz
sau pot fi eliberați captivii celui groaznic?
25Domnul însă vorbește astfel:
„Da, captivii celui viteaz vor fi luați,
iar prada celui groaznic va fi eliberată.
Eu voi lupta cu împotrivitorii tăi
și Eu îi voi mântui pe fiii tăi.
26Îi voi face pe asupritorii tăi să‑și mănânce propria carne
și se vor îmbăta cu sângele lor ca de must.
Atunci orice făptură va ști că Eu sunt Domnul,
Mântuitorul și Răscumpărătorul tău,
Puternicul lui Iacov.“
Ang Buluhaton sang Alagad sang Ginoo
1Pamati kamo sa akon, kamo nga ara sa malayo nga mga lugar.49:1 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat. Sa wala pa ako matawo gintawag na ako sang Ginoo nga mag-alagad sa iya. 2Ginhimo niya ang akon mga pulong nga pareho katalom sang espada. Ginprotektaran niya ako sang iya gahom. Ginhimo niya ako nga pareho sa mahining nga pana nga handa na nga gamiton. 3Nagsiling siya sa akon, “Israel, ikaw ang akon alagad. Paagi sa imo, padunggan ako sang mga tawo.” 4Pero nagsiling ako, “Ang akon pagpangabudlay wala man lang sing pulos; gin-usikan ko ang akon kusog sa wala sing kapuslanan.” Pero ginatugyan ko lang ini sa Ginoo nga akon Dios; siya ang magabalos sa akon mga ginhimo.
5Ang Ginoo amo ang naghimo sa akon nga mangin iya alagad agod pabalikon kag tipunon ko ang mga Israelinhon sa iya. Ginpadunggan ako sang Ginoo kag siya nga akon Dios amo ang nagahatag sa akon sang kusog. 6Nagsiling siya, “Ikaw nga akon alagad, may dako pa ako nga buluhaton nga ipabuhat sa imo, luwas sa pagpabalik mo sa mga Israelinhon nga akon ginaprotektaran. Himuon ko pa ikaw49:6 Himuon ko pa ikaw: ukon, Ginhimo ko ikaw. nga pareho sa suga nga magapasanag sa mga nasyon, agod nga paagi sa imo maangkon sang mga tawo sa bug-os nga kalibutan49:6 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. ang akon kaluwasan.”
7Nagsiling ang Ginoo, ang Manluluwas kag Balaan nga Dios sang Israel, sa tawo nga ginatamay kag ginakangil-aran sang mga nasyon, kag alagad sang mga pangulo, “Makita sang mga hari kon sin-o ka gid kag magatindog sila sa pagtahod sa imo. Ang mga pangulo magasaludo sa pagpadungog sa imo. Matabo ini tungod sa akon, ang Ginoo nga matutom, ang Balaan nga Dios sang Israel. Ako ang nagpili sa imo.”
Patindugon Liwat ang Jerusalem
8Amo ini ang ginsiling sang Ginoo: “Sa husto nga tion49:8 Sa husto nga tion: ukon, Sa tion nga ipakita ko ang akon kaayo. nga luwason ko ikaw, sabton kag buligan ko ikaw. Protektaran ko ikaw kag paagi sa imo mahimo ako sang kasugtanan sa mga tawo. Tukuron mo liwat ang duta sang Israel nga naguba, kag ihatag mo ini liwat sa akon katawhan. 9Magasiling ka sa mga Israelinhon nga ginbihag kag ginpriso sa madulom nga lugar, ‘Guwa kamo! Hilway na kamo!’
“Mangin pareho sila sa mga karnero nga magahalab sa higad sang mga alagyan ukon sa mga bukid nga mahawan sadto. 10Indi na sila paggutumon ukon pag-uhawon. Indi sila maano sang init sang adlaw ukon sang mainit nga hangin sang desierto. Kay ako nga nagakabalaka sa ila magatuytoy sa ila sa mga tuburan. 11Himuon ko nga dalan nila ang tanan ko nga mga bukid. Ang mataas nga mga lugar mangin karsada. 12Magaabot ang akon katawhan halin sa malayo—ang iban halin sa aminhan, ang iban sa nakatundan, kag ang iban pa gid halin sa Sinim.”49:12 Sinim: sa iban nga mga kopya sang Hebreo, Aswan, nga isa ka lugar sa bagatnan sang Egipto.
13Magkanta ka sa kalipay, O kalangitan! Magkalipay ka O kalibutan! Magkanta kamo nga mga bukid! Kay kaluoyan kag lipayon sang Ginoo ang iya katawhan nga nagaantos. 14Pero nagsiling ang katawhan sang Jerusalem,49:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. “Ginsikway na kami sang Ginoo; ginkalimtan na niya kami.”
15Pero nagsabat ang Ginoo, “Malipat bala ang isa ka iloy sa iya anak? Indi niya bala pagkabalak-an ang iya ginbata? Bisan malipat siya, indi gid ako malipat sa inyo!
16“O Jerusalem indi ko gid ikaw malimtan. Ginsulat ko ang imo ngalan sa akon mga palad. Ginahunahuna ko permi nga mapatindog liwat ang imo mga pader. 17Madali na lang mag-abot ang magapatindog liwat sa imo,49:17 magapatindog liwat sa imo: Amo ini sa iban nga dumaan nga mga teksto. Sa Hebreo, ang imo mga anak (ukon kaliwat). kag ang mga naglaglag sa imo magahalin na sa imo. 18Tan-awa sa imo palibot, ang imo katawhan nagatipon na kag nagapalapit sa imo. Ako, ang Ginoo nga buhi, nagasumpa nga ipabugal mo sila pareho sang pagpabugal sang kalaslon nga babayi sa mga alahas nga iya ginasuksok. 19Nalaglag ka kag nangin mamingaw, pero karon puy-an ka na sang imo katawhan, kag halos indi sila makaigo sa imo. Kag atong mga naglaglag sa imo magapalayo. 20Ang imo katawhan nga natawo sang panahon sang imo pagpangasubo49:20 panahon sang imo pagpangasubo: Ang buot silingon, ang panahon sang pagkalaglag sang Jerusalem kag pagkabihag sang katawhan sini. magasiling sa imo, ‘Tama ini kagamay nga lugar para sa amon. Kinahanglan namon ang mas dako pa nga lugar.’ 21Dayon masiling ka sa imo kaugalingon, ‘Sin-o bala ang nagbata sini sa ila para sa akon? Nagkalamatay ang kadam-an sang akon katawhan,49:21 katawhan: sa literal, mga anak. Amo man sa bersikulo 22. kag tungod sini nagpangasubo ako. Ang iban sa ila ginbihag sa iban nga lugar, kag nag-isahanon na lang ako. Gani diin ini sila naghalalin? Sin-o ang nagsagod sa ila?’ ”
22Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasyon, kag ibalik nila sa imo ang imo katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.49:22 nga daw sa mga bata nga ginakugos tungod nga buligan sila sang mga taga-Persia sa ila nga pagpauli. 23Magaalagad sa imo ang mga hari kag mga rayna; sila ang magaatipan sa imo. Magaluhod sila sa imo bilang pagtahod, kag magapasakop gid sila sa imo.49:23 magapasakop gid sila sa imo: sa literal, dilapan nila ang yab-ok sa imo mga tiil. Dayon mahibaluan mo nga ako amo ang Ginoo, kag ang mga nagasalig sa akon indi gid mapaslawan.”
24Makuha mo bala ang mga ginpang-agaw sang mapintas49:24 mapintas: Amo ini sa Dead Sea Scrolls, Syriac, kag Latin Vulgate. Sa Masoretic Text, matarong. nga mga soldado? Maluwas mo bala ang mga ginpangbihag nila?
25Pero amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Huo, maluwas mo ang mga ginpangbihag sang mapintas nga mga soldado kag makuha mo ang mga ginpang-agaw nila. Kay magapakig-away ako sa mga nagapakig-away sa imo kag luwason ko ang imo katawhan.49:25 katawhan: sa literal, mga anak. 26Ipakaon ko sa mga nagapigos sa imo ang ila kaugalingon nga lawas, kag daw sa mahubog sila sa ila kaugalingon nga dugo. Dayon mahibaluan sang tanan nga tawo nga ako amo ang Ginoo, ang imo Manluluwas kag Manughilway, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.”
