Robul Domnului
1Iată, Robul Meu, pe Care Îl sprijin,
Alesul Meu, în Care sufletul Meu Își găsește plăcerea!
Voi pune Duhul Meu peste El,
iar El va aduce neamurilor judecata.
2Nu va striga, nici nu‑Și va ridica vocea
și nu‑Și va face glasul să fie auzit pe stradă.
3Nu va rupe trestia zdrobită
și nu va stinge mucul care încă mai fumegă,
ci cu credincioșie va aduce judecata.
4El nu va slăbi și nu va fi zdrobit,
până nu va așeza judecata pe pământ.
Și insulele vor aștepta Legea Lui.“
5Așa vorbește Dumnezeu, Domnul
Care a creat cerurile și le‑a întins,
Care a desfășurat pământul împreună cu resursele lui,
Care dă suflare oamenilor de pe el
și duh celor ce umblă pe el:
6„Eu, Domnul, Te‑am chemat prin dreptate.
Te voi ține de mână;
Te voi păzi și Te voi face
un legământ pentru popor
și o lumină pentru neamuri,
7ca să deschizi ochii orbilor,
să eliberezi pe prizonieri din captivitate
și din temniță pe cei ce stau în întuneric.
8Eu sunt Domnul. Acesta este Numele Meu!
Nu‑Mi voi da slava altuia
și nici lauda cuvenită Mie, chipurilor cioplite!
9Iată, cele dintâi lucruri s‑au împlinit
și acum vestesc altele noi;
înainte să se împlinească
vi le fac cunoscute.“
O cântare de laudă în cinstea Domnului
10Cântați Domnului o cântare nouă!
Cântați‑I laudele de la marginile pământului,
voi, care coborâți pe mare, și tot ceea ce este în ea,
insule și locuitorii lor!
11Să‑și ridice glasul pustia și cetățile ei,
așezările locuite de Chedar!
Să strige de bucurie locuitorii din Sela,
să strige de pe vârfurile munților!
12Să‑L slăvească pe Domnul
și să vestească lauda Lui pe insule!
13Domnul va înainta ca un viteaz;
asemenea unui războinic Își stârnește râvna:
strigă, scoate un strigăt de luptă
și triumfă asupra dușmanilor săi.
14„Am tăcut pentru multă vreme,
am păstrat tăcerea și M‑am abținut,
dar acum, ca o femeie care naște,
voi striga, voi gâfâi și voi geme.
15Voi pustii munții și dealurile,
le voi usca toată verdeața!
Voi preface râurile în insule15 Sau: țărmuri.
și voi seca iazurile!
16Îi voi duce pe orbi pe un drum necunoscut de ei,
pe cărări neștiute de ei îi voi conduce.
Voi preface întunericul dinaintea lor în lumină,
iar povârnișurile în loc neted.
Acestea sunt lucrurile pe care le voi face pentru ei;
nu‑i voi părăsi!
17Dar cei ce se încred în chipuri cioplite,
cei ce zic chipurilor turnate: «Voi sunteți dumnezeii noștri!»
vor da înapoi, vor fi acoperiți de rușine.
Neascultarea lui Israel
18Ascultați, surzilor!
Priviți, orbilor, și vedeți!
19Cine este orb, dacă nu robul Meu
și surd ca mesagerul pe care l‑am trimis?
Cine este orb precum cel aflat în legământ de pace cu Mine,
orb ca robul Domnului?
20Vezi multe lucruri, dar nu le iei în seamă;
ai deschis urechile, dar nu asculți cu adevărat.“
21Domnul a dorit, în numele dreptății Sale,
să‑Și înalțe Legea și s‑o facă glorioasă.
22Dar acest popor este prădat și jefuit;
prinși în capcană, în gropi sunt cu toții
și ascunși în temnițe;
au devenit o pradă pe care nu este nimeni s‑o scape,
ceva de jefuit despre care nimeni nu zice:
„Dă‑l înapoi!“
23Cine dintre voi însă va lua aminte la aceasta?
Cine va lua seama și va asculta pe viitor?
24Cine l‑a dat pe Iacov pradă tâlharilor
și pe Israel pe mâna jefuitorilor?
Oare nu Domnul,
împotriva Căruia am păcătuit?
Ei n‑au vrut să umble pe căile Lui
și să asculte de Legea Lui.
25De aceea a turnat peste ei văpaia mâniei Lui
și ferocitatea războiului;
i‑a înconjurat cu flăcări, dar tot n‑au înțeles;
i‑a mistuit, dar tot n‑au luat în seamă.
Ang Alagad sa Ginoo
1Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on. Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya. Gamhan ko siya sa akong Espiritu, ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod. 2Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan. 3Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,42:3 mga maluya sa pagtuo: o, mga gidaog-daog. kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo. Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya. 4Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan. Ang mga tawo sa mga isla nagahulat sa iyang mga pagtulon-an.” 5Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan. 6Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo sa pagpakita sa akong pagkamatarong. Tabangan ug panalipdan ko ikaw, ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo. Himuon ko ikaw nga suga ngadto sa mga nasod, 7aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan. 8Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan! Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios. 9Ang akong mga giingon kaniadto natuman na, ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”
Awit sa Pagdayeg sa Ginoo
10Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo! Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya, bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan. Dayga ninyo siya, kamo nga nagalawig sa dagat ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini, ug kamong nagapuyo sa mga isla. 11Dayga ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan ug kamong mga lumulupyo sa Kedar. Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela. Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid. 12Pasidunggi ug dayga ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla. 13Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog. Mosinggit siya sa pagsulong, ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway. 14Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako ug gipugngan ko ang akong kaugalingon. Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak. 15Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod, ug palayaon ko ang mga tanom niini. Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,42:15 malang yuta: sa Hebreo, mga isla. ug pahubsan ko ang mga katubigan. 16Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii. Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan, ug patagon ko ang mga libaong nga mga dapit nga ilang pagalaktan. Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway. 17Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios ug nagaila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios, mangikyas sa kaulaw.”
Ang Israel sama sa Bungol ug Buta
18Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan, “Kamong sama sa mga bungol ug buta, pamati kamo ug tan-aw! 19Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo, apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol. 20Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda. Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”
21Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,42:21 mapakita ang iyang pagkamatarong: o, luwason ang iyang katawhan. aron ang iyang kasugoan mapasidunggan. 22Apan karon ang iyang katawhan gikawatan, giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila. 23Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon? 24Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel? Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an? Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi ug wala nato tumana ang iyang kasugoan. 25Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihunahuna ug gitagad.
