Al treilea discurs al lui Elifaz
1Atunci Elifaz din Teman i‑a zis:
2„Poate un om să‑i fie de folos lui Dumnezeu?
Chiar cel mai înțelept Îi poate sluji la ceva?
3Ce bucurie are Cel Atotputernic dacă trăiești drept?
Ce câștigă El dacă sunt curate căile tale?
4Din cauză că ai teamă de Dumnezeu te mustră El
și intră la judecată cu tine?
5Nu este mare răutatea ta?
Nu sunt fără sfârșit nelegiuirile tale?
6N‑ai luat tu garanții de la frații tăi fără motiv?
Ai despuiat oameni de îmbrăcămintea lor.
7N‑ai dat apă celui însetat
și n‑ai vrut să dai pâine celui flămând,
8deși erai un om puternic și țara era a ta,
erai un om onorat; trăiai în ea.
9Tu ai trimis pe văduve cu mâinile goale
și ai zdrobit brațele celor orfani.
10De aceea ești înconjurat de curse
și te înspăimântă groaza dintr-odată.
11De aceea este atât de întuneric, încât nu poți vedea,
și te acoperă un șuvoi de ape.
12Nu este Dumnezeu în înălțimea cerurilor?
Privește cât de mărețe sunt cele mai înalte stele!
13Totuși, tu zici: «Ce știe Dumnezeu?
Poate El judeca prin negură deasă?
14Nori groși Îl înfășoară și astfel nu ne vede,
atunci când El umblă pe orizontul cerurilor.»
15Vei urma tu calea veche
pe care au urmat‑o cei nelegiuiți?
16Ei au fost smulși înainte de vreme;
temelia le‑a fost spălată de un șuvoi de apă.
17Ei I‑au zis lui Dumnezeu: «Pleacă de la noi!
Ce ne poate face Cel Atotputernic?»
18Totuși, El le‑a umplut casele de bunătăți.
Dar departe de mine sfatul celor răi!
19Cei drepți văd căderea lor și se bucură
și cel nevinovat își bate joc de ei, zicând:
20«Dușmanii noștri sunt nimiciți,
focul le mistuie bogăția!»
21Împrietenește‑te cu El, te rog, și fă pace;
în felul acesta, vei avea parte de bine.
22Primește, te rog, învățătura din gura Sa,
pune‑ți în inimă cuvintele Lui.
23Dacă te vei întoarce la Cel Atotputernic, vei fi ridicat.
Dacă vei îndepărta nedreptatea din cortul tău,
24dacă vei arunca aurul în țărână
și aurul de Ofir între pietrele uedurilor24 Vale sau albie de râu secată, situată într‑un ținut arid, care acumulează apele de pe versanți în timpul sezonului ploios, creând un pârâu temporar.,
25atunci Cel Atotputernic va fi aurul tău
și argintul tău cel mai prețios.
26Te vei bucura în Cel Atotputernic
și‑ți vei ridica fața spre Dumnezeu.
27Te vei ruga Lui și El te va auzi,
iar tu îți vei ține jurămintele.
28Ce vei hotărî se va împlini,
lumina va străluci pe căile tale.
29Când oamenii sunt smeriți, Tu spui: «Să fie ridicați!»
El va izbăvi pe cel cu privirea plecată.
30El îl va elibera chiar și pe cel ce nu este nevinovat;
el va scăpa datorită curăției mâinilor tale.“
وەڵامی سێیەمی ئەلیفاز
1ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:
2«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟
تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟
3ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟
ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟
4«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و
تۆ دەداتە دادگا؟
5ئایا خراپەکانت زۆر نین و
تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟
6بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و
جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.
7ئاوت نەدا بە تینوو و
ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،
8هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی،
کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.
9بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و
دەستی هەتیوانت شکاند.
10لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و
ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،
11لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و
لافاوێک داتدەپۆشێت.
12«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟
سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!
13بەڵام تۆ دەڵێیت: ”خودا چی دەزانێت؟
ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟
14هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت
کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“
15ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت
کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟
16ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا،
ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.
17ئەوانەی بە خودایان گوت: ”لێمان دوور بکەوە!
خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“
18بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی،
با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.
19ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن،
بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:
20”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و
سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“
21«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە،
بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.
22تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و
قسەکانی بخە دڵتەوە.
23ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە،
ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،
24ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و
زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،
25ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و
بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.
26بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت،
ڕووت لە خودا دەکەیت.
27نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت،
نەزرەکانت22:27 نەزر: داوا لە خودا دەکرێت بۆ ئەنجامدانی کارێک و پابەند دەکرێت بە مەرجێکەوە. ئەگەر خودا ئەو کارە بکات، ئەوا دەرئەنجام ئەمیش ئەو کارە ئەنجام دەدات کە پێیەوە پابەندی کردووە. بڕوانە سەرژمێری 21:2. بەجێدەهێنیت.
28بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت،
بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.
29کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت: ”هەڵیانبستێنەوە!“
ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.
30تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات،
بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»
