Ieremia 11 – NTLR & HLGN

Nouă Traducere În Limba Română

Ieremia 11:1-23

Legământul este încălcat

1Cuvântul spus lui Ieremia din partea Domnului:

2– Ascultă cuvintele acestui legământ și vorbește‑le oamenilor lui Iuda și locuitorilor Ierusalimului. 3Spune‑le: „Așa vorbește Domnul, Dumnezeul lui Israel: «Blestemat este omul care nu ascultă de cuvintele acestui legământ, 4pe care l‑am poruncit părinților voștri în ziua când i‑am scos din țara Egiptului, din cuptorul de fier. Eu le‑am zis: ‘Ascultați de glasul Meu și faceți tot ce v‑am poruncit și astfel veți fi poporul Meu, iar Eu voi fi Dumnezeul vostru. 5Atunci Îmi voi împlini jurământul pe care l‑am rostit față de părinții voștri, potrivit căruia le voi da o țară în care curge lapte și miere, cum vedeți astăzi.’»“

Eu am răspuns:

– Amin, Doamne!

6Domnul mi‑a zis:

– Vestește toate aceste cuvinte în cetățile lui Iuda și pe străzile Ierusalimului, zicând: „Ascultați de cuvintele acestui legământ și împliniți‑le! 7Căci pe părinții voștri i‑am avertizat stăruitor, din ziua când i‑am scos din țara Egiptului și până în ziua aceasta; i‑am avertizat dis‑de‑dimineață, zicând: «Ascultați de glasul Meu!» 8Dar ei nu M‑au ascultat și nu și‑au plecat urechea, ci au umblat fiecare în încăpățânarea inimii lor rele. De aceea am adus asupra lor toate cuvintele acestui legământ, pe care li le poruncisem să le împlinească și nu le‑au împlinit.“

9Apoi Domnul mi‑a zis:

– Este o uneltire între bărbații lui Iuda și locuitorii Ierusalimului. 10Ei s‑au întors la nelegiuirile celor dintâi părinți ai lor, care au refuzat să asculte cuvintele Mele, și s‑au dus după alți dumnezei ca să le slujească. Casa lui Israel și Casa lui Iuda au rupt legământul Meu, pe care‑l încheiasem cu părinții lor. 11De aceea, așa vorbește Domnul: „Iată, voi aduce peste ei o mare nenorocire de care nu vor putea scăpa. Vor striga la Mine, dar nu‑i voi asculta! 12Cetățile lui Iuda și locuitorii Ierusalimului se vor duce să‑i cheme pe dumnezeii cărora le aduc tămâie, dar aceștia nu‑i vor izbăvi în timpul nenorocirii. 13«Iuda, ai tot atâția dumnezei, câte cetăți ai! Și câte străzi are Ierusalimul, tot atâtea altare ați înălțat și voi rușinii, altare de tămâiere în cinstea lui Baal13 Zeul canaanit al fertilității; [peste tot în carte].

14Tu însă, nu mijloci pentru poporul acesta, nu înălța nici cereri, nici rugăciuni pentru el, căci nu‑i voi asculta când Mă vor chema în ziua nenorocirii lor.“

15„Ce face preaiubitul Meu în Casa Mea,

în timp ce face15 Sau: în care a făcut. o mulțime de planuri15 Sau: fapte. rele?

Ar putea oare carnea sfântă

să îndepărteze de la tine pedeapsa?

Căci atunci când faci răul, tu te bucuri!“

16Domnul ți‑a pus numele: «Măslin verde, înfloritor

și cu fructe frumoase.»

Dar, prin vuietul unei mari trosnituri,

El îi va da foc,

și ramurile lui vor fi zdrobite.

17Domnul Oștirilor, Care te‑a plantat, a decretat nenorocirea împotriva ta, din cauza răutății Casei lui Israel și a Casei lui Iuda, care M‑au provocat la mânie, arzând tămâie pentru Baal.“

Complot împotriva lui Ieremia

18Domnul m‑a înștiințat și eu am știut. Tu mi‑ai arătat atunci faptele lor. 19Dar eu eram ca un miel blând, dus la măcelărie și nu știam planurile rele pe care ei le făceau împotriva mea, zicând:

„Să distrugem pomul cu rodul lui,

să‑l ștergem de pe pământul celor vii,

ca să nu i se mai amintească numele.“

20Doamne al Oștirilor,

Care judeci cu dreptate,

Care cercetezi rărunchii și inima,

lasă‑mă să văd răzbunarea Ta asupra lor,

căci Ție Ți‑am încredințat cauza mea!

21„De aceea, așa vorbește Domnul împotriva oamenilor din Anatot, care caută să‑ți ia viața, zicând: «Nu profeți în Numele Domnului, căci vei muri ucis de mâna noastră!» 22De aceea, așa vorbește Domnul Oștirilor: «Iată, îi voi pedepsi – tinerii lor vor muri uciși de sabie, iar fiii și fiicele lor vor muri de foame. 23Nici măcar o rămășiță nu le va fi lăsată, căci voi aduce nenorocirea peste oamenii din Anatot, în anul când vor fi pedepsiți.»“

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 11:1-23

Wala Gintuman sang Juda ang Kasugtanan

1Nagsiling liwat ang Ginoo kay Jeremias, 2“Padumduma ang mga taga-Juda kag taga-Jerusalem sang mga tulumanon sang amon kasugtanan. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling nga pakamalauton ko ang tawo nga indi magtuman sa mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. 4Ini nga mga tulumanon ginpatuman ko sa inyo mga katigulangan sang ginpaguwa ko sila sa Egipto, ang lugar nga pareho sa nagadabadaba nga hurnohan nga tunawan sang salsalon. Nagsiling ako sa ila, ‘Kon tumanon ninyo ako kag ang tanan ko nga mga sugo, mangin katawhan ko kamo kag ako mangin Dios ninyo. 5Dayon tumanon ko ang akon ginsumpa sa inyo mga katigulangan nga hatagan ko sila sang maayo kag mapatubason nga duta11:5 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos.—ang duta nga inyo ginapanag-iyahan subong.’ ”

Nagsabat ako, “Kabay pa, Ginoo.”

6Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Isugid ini nga mga mensahi sa mga banwa sang Juda kag sa mga dalan sang Jerusalem: ‘Dumduma ninyo kag tumana ang mga tulumanon sa sini nga kasugtanan. 7Halin pa sang tion nga ginpaguwa ko ang inyo mga katigulangan sa Egipto hasta subong, liwat-liwat ko sila nga ginpaandaman nga tumanon nila ako. 8Pero wala gid sila magpamati ukon magsapak. Sa baylo, ginsunod nila ang katig-a sang ila malaot nga tagipusuon. Ginsugo ko sila nga tumanon nila ang kasugtanan, pero wala gid nila pagtumana. Gani ginpadal-an ko sila sang tanan nga pagpakamalaot nga nasulat sa sini nga kasugtanan.’ ”

9Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “May nagplano kontra sa akon sa mga pumuluyo sang Juda kag Jerusalem. 10Ginsunod nila ang mga sala sang ila mga katigulangan nga indi gid magpamati sa akon mga pulong. Nagsimba sila sa mga dios-dios. Pareho nga ginlapas sang katawhan sang Israel kag sang Juda ang kasugtanan nga ginhimo ko sa ila mga katigulangan. 11Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga padal-an ko sila sang kalaglagan nga indi nila malikawan. Bisan magpangayo pa sila sang bulig sa akon indi ko sila pagpamatian. 12Magapangayo na lang sila sang bulig sa mga dios-dios nga ila ginasunugan sang insenso, pero indi gid ini makabulig sa ila kon mag-abot na ang kalaglagan.

13“Kamo nga mga taga-Juda, kadamo gid sang inyo mga dios, pareho kadamo sang inyo mga banwa. Kag kon ano kadamo ang mga dalan sa Jerusalem amo man kadamo ang mga halaran nga inyo ginpatindog para sunugan sang insenso para sa makangilil-ad nga dios-dios nga si Baal.

14“Gani Jeremias, indi ka magpangamuyo para sa sini nga mga tawo. Indi ka magpakitluoy sa akon para sa ila, kay indi ko sila pagpamatian kon magpanawag sila sa akon sa tion sang ila kalisod. 15Ang katawhan nga akon ginhigugma naghimo sang madamo nga malaot nga mga butang. Ti, ano ang ila kinamatarong sa pagkadto sa akon templo? Makapugong bala ang ila mga halad sa kalaglagan nga magaabot sa ila? Kon maghimo sila sang kalautan nagakalipay pa sila!”

16Sang una anay ginapaanggid kamo sang Ginoo sa madabong nga kahoy sang olibo nga madamo sang maayo nga mga bunga. Pero sa singgit sang mabaskog nga tingog, sunugon niya kamo, kag ang inyo mga sanga indi na gid mapuslan. 17Ang Ginoo nga Makagagahom amo ang nagtukod sang Juda kag Israel, pero karon nagmando siya nga laglagon ini tungod sa malain nga inyo ginhimo. Ginpaakig ninyo siya paagi sa pagsunog ninyo sang insenso kay Baal.

Ang Plano Batok kay Jeremias

18Ginsugiran ako sang Ginoo sang plano sang mga kaaway kontra sa akon. 19Pareho ako sa isa ka mahagop nga karnero nga wala kahibalo nga ginadala na sa ilihawan. Wala ako kahibalo nga may plano gali sila sa pagpatay sa akon. Nagasiling sila, “Patyon ta siya pareho sang pagtapas sang kahoy nga may mga bunga, agod madula siya sa kalibutan kag malimtan na.”

20Pero nagpangamuyo ako, “O Ginoo nga Makagagahom, matarong ang imo paghukom, kag nahibaluan mo ang hunahuna kag tagipusuon sang tawo. Ipakita sa akon ang imo pagtimalos sa ila, kay gintugyan ko sa imo ang akon kaso.”

21-22Gusto sang katawhan sang Anatot nga patyon ako kon indi ako mag-untat sa pagsugid sang mensahi sang Ginoo. Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, “Pagasilutan ko sila. Magakalamatay sa inaway ang ila mga pamatan-on nga mga lalaki, kag magakalamatay sa gutom ang ila mga kabataan. 23Wala gid sing may mabilin nga buhi sa mga taga-Anatot, kay padal-an ko sila sang kalaglagan sa tion nga silutan sila.”