Uciderea idolatrilor
1După aceea a strigat cu glas tare în auzul urechilor mele, zicând: „Să se apropie străjerii cetății, fiecare cu arma lui de distrugere!“ 2Și iată că șase bărbați veneau dinspre drumul Porții de Sus, care este înspre nord, fiecare cu arma lui distrugătoare în mână. Între ei era un om îmbrăcat în haine de in, care avea la brâu o călimară. Ei au venit și s‑au oprit în apropierea altarului de bronz.
3Slava Dumnezeului lui Israel s‑a ridicat dintre heruvimii de unde era și a venit deasupra pragului Casei. Apoi El l‑a chemat pe bărbatul care era îmbrăcat în haine de in și care avea călimara la brâu. 4Domnul i‑a zis: „Străbate cetatea, străbate Ierusalimul și fă un semn pe frunțile celor ce suspină și gem din cauza tuturor urâciunilor care se săvârșesc în mijlocul ei.“
5Iar celorlalți le‑a zis în auzul urechilor mele: „Străbateți cetatea în urma lui și ucideți! Ochii voștri să nu arate milă și să nu cruțați pe nimeni! 6Bătrâni și tineri, fecioare, copii și femei, pe toți să‑i ucideți! Însă de toți aceia care au primit semnul să nu vă atingeți! Începeți chiar din Sfântul Meu Lăcaș!“ Așa că ei au început cu bătrânii care erau înaintea Casei.
7El le‑a zis: „Întinați Casa și umpleți‑i curțile cu morți! Porniți!“ Ei au pornit și au ucis prin cetate.
8În timp ce ucideau ei, eu am rămas singur.
Atunci m‑am aruncat cu fața la pământ și am strigat, zicând:
– Ah, Stăpâne Doamne! Vei distruge Tu toată rămășița lui Israel, revărsându‑Ți furia peste Ierusalim?
9El mi‑a zis:
– Nelegiuirea Casei lui Israel și Iuda este mare, este foarte mare. Țara este plină de vărsare de sânge, iar cetatea este plină de nedreptate, căci ei zic: „Domnul a părăsit țara și Domnul nu vede!“ 10De aceea nu voi avea milă de ei și nu‑i voi cruța, ci voi face să cadă asupra capului lor faptele lor.
11Și, iată, bărbatul îmbrăcat în haine de in și cu călimara la brâu s‑a întors cu următorul mesaj: „Am făcut cum ai poruncit!“
Gipamatay ang mga Nagsimba sa mga Dios-dios
1Unya nadungog ko ang Dios nga misulti sa makusog nga tingog, “Dali, kamo nga mga tawo nga magasilot niini nga siyudad sa Jerusalem, ug dad-a ang inyong mga armas.” 2Unya may nakita akong unom ka tawo nga misulod gikan sa amihan nga pultahan sa templo nga ang matag usa kanila may dalang armas. May kauban silang tawo nga nagsuot ug linen, ug nagtakin kinig sudlanan sa pangsulat. Mitindog sila kilid sa halaran nga bronsi. 3Ug unya ang gamhanan nga presensya sa Dios sa Israel mipaibabaw gikan sa mga cherubim diin kini nahimutang ug mibalhin sa pultahan sa templo. Unya gitawag sa Ginoo ang tawo nga nagsuot ug linen ug nagtakin ug mga himan sa pagsulat, 4ug giingnan, “Libota ang Jerusalem ug markahi ang agtang niadtong mga nagasubo tungod sa tanang mangil-ad nga mga butang nga ginahimo sulod sa siyudad.”
5Unya nadungog ko ang Dios nga miingon sa unom ka tawo, “Sunda ninyo siya ngadto sa siyudad ug pamatya ang mga tawo nga walay marka sa agtang. Ayaw gyud sila kaloy-i. 6Pamatya ninyo ang mga tigulang, mga batan-ong lalaki ug mga babaye nga putli, mga inahan, ug mga kabataan, apan ayaw hilabti ang mga may marka. Pagsugod kamo sa akong templo.” Busa giuna nilag pamatay ang mga tigdumala nga anaa sa atubangan sa templo.
7Unya miingon ang Dios kanila, “Pasipad-i ninyo ang templo pinaagi sa pagtapok sa mga patay nga lawas didto sa hawanan. Panglakaw na kamo.” Busa nanglakaw sila ug gipamatay ang mga tawo sa tibuok siyudad. 8Samtang gipamatay nila ang mga tawo, nahibilin ako nga nagainusara. Mihapa ako ug nanawag sa Dios, “O Ginoo nga Dios, hutdon mo ba ug pagpatay ang mga nahibilin sa Israel tungod sa imo nga kasuko sa Jerusalem?” 9Mitubag siya kanako, “Labihan na gyud ang sala sa katawhan sa Israel ug Juda. Labihan na ang pinatyanay, ug wala nay hustisya sa siyudad. Nagaingon pa sila, ‘Wala magtan-aw ang Ginoo kanato; gisalikway na niya ang Israel.’ 10Busa dili ko gyud sila kaloy-an, himuon ko hinuon kanila ang ilang gihimo sa uban.”
11Unya ang tawo nga nagsuot ug linen ug nagtakin sa sudlanan sa pangsulat mibalik ug miingon sa Ginoo, “Natuman ko na ang imo nga gisugo kanako.”