Judecată asupra conducătorilor lui Israel
1Apoi Duhul m‑a ridicat și m‑a dus la poarta de est a Casei Domnului, care era înspre răsărit. Și iată că la intrarea porții erau douăzeci și cinci de bărbați; printre ei i‑am văzut pe Iaazania, fiul lui Azur, și pe Pelatia, fiul lui Benaia, conducătorii poporului. 2Domnul mi‑a zis: „Fiul omului, aceștia sunt oamenii care plănuiesc nelegiuirea și dau sfaturi rele în cetatea aceasta. 3Ei zic: «Nu va fi oare în curând vremea potrivită pentru a zidi case?3 Sau: Nu este încă vremea potrivită pentru a zidi case! Sau, în context: Nu vom avea nevoie prea repede să zidim case, probabil în ideea că, având autoritate, pot obține orice casă doresc (vezi Mica 2:1-2). Cetatea este cazanul, iar noi suntem carnea!» 4De aceea profețește‑le, profețește, fiul omului!“
5Duhul Domnului a venit peste mine și mi‑a zis: „Spune: «Așa vorbește Domnul: ‘Voi, cei din Casa lui Israel, ziceți astfel, dar Eu vă cunosc gândurile. 6V‑ați înmulțit crimele în cetatea aceasta și i‑ați umplut străzile cu cei înjunghiați!’
7De aceea, așa vorbește Stăpânul Domn: ‘Morții pe care i‑ați întins în mijlocul cetății acesteia sunt carnea, iar cetatea este cazanul. Cât despre voi, vă voi scoate din mijlocul cetății. 8Vă temeți de sabie, dar sabie voi aduce peste voi, zice Stăpânul Domn. 9Vă voi scoate din mijlocul cetății, vă voi da pe mâna străinilor și Îmi voi împlini judecățile împotriva voastră. 10Veți cădea uciși de sabie, vă voi judeca la hotarul lui Israel și veți ști atunci că Eu sunt Domnul. 11Cetatea aceasta nu va fi cazanul vostru, iar voi nu veți fi carnea în mijlocul lui, ci vă voi judeca la hotarul lui Israel. 12Veți ști astfel că Eu sunt Domnul, ale Cărui hotărâri nu le‑ați urmat și ale Cărui judecăți nu le‑ați împlinit, ci ați făcut după judecățile neamurilor care sunt în jurul vostru.’»“
13În timp ce profețeam, Pelatia, fiul lui Benaia, a murit.
Atunci m‑am aruncat cu fața la pământ și am strigat cu glas tare, zicând:
– Ah, Stăpâne Doamne, vei face Tu să piară de tot chiar și rămășița lui Israel?
Promisiunea restaurării rămășiței
14Cuvântul Domnului mi‑a vorbit, zicând:
15– Fiul omului, frații tăi, frații tăi dintre rudele tale și toată Casa lui Israel din exil, toți aceștia sunt cei despre care locuitorii Ierusalimului zic: „S‑au îndepărtat de Domnul! Nouă ne‑a fost dată țara aceasta în stăpânire!“
16De aceea spune: „Așa vorbește Stăpânul Domn: «Deși i‑am dus departe printre neamuri și i‑am împrăștiat în țări străine, totuși le‑am fost prea puțin un Lăcaș Sfânt în țările în care au mers.»“
17De aceea să le spui: „Așa vorbește Stăpânul Domn: «Vă voi strânge dintre popoare, vă voi aduna din țările în care ați fost împrăștiați și vă voi da țara lui Israel.»
18Când vor sosi în ea, vor îndepărta de acolo toate spurcăciunile și toate urâciunile. 19Le voi da o inimă neîmpărțită și voi pune în ei un duh nou. Voi lua inima de piatră din trupul lor și le voi da o inimă de carne, 20ca astfel să urmeze hotărârile Mele, și totodată să păzească și să împlinească rânduielile Mele. Vor fi poporul Meu, iar Eu voi fi Dumnezeul lor. 21Cât despre aceia a căror inimă umblă după spurcăciunile și urâciunile lor, le voi răsplăti după căile lor, zice Stăpânul Domn.“
22După aceea, heruvimii și‑au ridicat aripile, însoțiți fiind de roțile care erau în apropierea lor; slava Dumnezeului lui Israel era deasupra lor. 23Slava Domnului s‑a ridicat din mijlocul cetății și s‑a oprit pe muntele de la răsăritul cetății. 24Duhul m‑a luat și m‑a dus într‑o vedenie, prin Duhul lui Dumnezeu, la exilații din Caldeea24 Babilonia [peste tot în carte]..
După ce a plecat de la mine vedenia pe care o văzusem, 25am istorisit exilaților toate cuvintele Domnului, pe care El mi le arătase.
Silotan sa Dios ang Jerusalem
1Gibayaw ako sa Espiritu ug gidala ngadto sa pultahan sa templo sa Ginoo nga nagaatuban nga sa sidlakan. Didto sa pultahan may 25 ka mga tawo, ug ang duha kanila mao si Jaazania nga anak ni Azur, ug si Pelatia nga anak ni Benaya—nga mga pangulo sa katawhan. 2Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, mao kini sila ang mga nagplano ug daotan ug nagahatag ug dili maayo nga tambag dinhi sa siyudad. 3Nagaingon sila, ‘Maayo kini nga panahon sa pagpatindog ug mga balay. Walay manghilabot kanato. Ang atong siyudad sama sa kaldero ug kita sama sa karne nga anaa sa sulod niini, dili kita maunsa.’ 4Busa tawo, ipropesiya batok kanila.”
5Unya gigamhan ako sa Espiritu sa Ginoo ug giingnan niya ako nga isulti kini: “Mao kini ang giingon sa Ginoo kaninyo, katawhan sa Israel, ‘Nahibalo ako kon unsa ang inyong ginahunahuna. 6Daghan ang inyong gipamatay niini nga siyudara ug nagkatag lang ang mga patay nga lawas sa kadalanan. 7Busa ako, ang Ginoo nga Dios, moingon kaninyo: Tinuod nga kini nga siyudara sama sa kaldero, apan ang mga patay nga lawas nga gikatag ninyo sa siyudad mao ang karne.11:7 karne: Maingon nga ang karne mao ang maayo nga bahin sa mananap, ang mga inosente nga mga tawo nga gipamatay mao ang maayo nga bahin sa nasod. Ug kamo abugon ko gikan niini nga siyudara. 8Nahadlok kamo sa gubat,11:8 gubat: sa literal, espada. apan pasulongon ko kaninyo ang inyong mga kaaway. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 9Abugon ko kamo gikan niini nga siyudara ug ipabihag sa mga langyaw, ug silotan ko kamo pinaagi kanila. 10Mangamatay kamo sa gubat sa akong pagsilot kaninyo didto sa utlanan sa Israel. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 11Kini nga siyudara dili mahimo nga sama sa kaldero alang kaninyo, ug kamo dili mahimo nga sama sa karne sulod niini. Kay silotan ko kamo didto sa utlanan sa Israel. 12Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. Himuon ko kini kay wala kamo motuman sa akong mga tulumanon ug mga lagda. Ang mga lagda hinuon sa uban nga mga nasod ang inyong gituman.’ ”
13Unya samtang nagasulti ako sa mensahe sa Dios, namatay si Pelatia nga anak ni Benaya. Unya mihapa ako ug misinggit sa makusog, “O Ginoo nga Dios, hutdon mo ba gyud ug laglag ang nahibilin nga mga Israelinhon?” 14Miingon ang Ginoo kanako, 15“Tawo, ang mga katawhan nga nahibilin sa Jerusalem nagsulti ug ingon niini mahitungod sa ilang mga kadugo nga binihag: ‘Halayo sila sa Ginoo, ug kini nga yutaa gihatag na sa Ginoo kanato aron atong panag-iyahan.’
16“Busa ingna ang kauban mo nga mga binihag nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Bisag gipabihag ko kamo ug gikatag ngadto sa uban nga mga kanasoran, ang akong presensya anaa gihapon uban kaninyo nianang mga lugara. 17Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga tigomon ko kamo pagbalik gikan sa mga nasod diin kamo nagkatag, ug ihatag ko pag-usab kaninyo ang yuta sa Israel. 18Sa inyong pagbalik sa inyong dapit, wagtangon ninyo ang tanang mangil-ad nga mga dios-dios. 19Bag-ohon ko ang inyong kasingkasing ug ang inyong hunahuna. Kuhaon ko ang kagahi sa inyong kasingkasing ug hatagan ko kamo ug kasingkasing nga masinugtanon kanako. 20Tumanon na ninyo ang akong mga sugo ug mga pagtulon-an. Mahimo kamo nga akong katawhan, ug ako mahimo nga inyong Dios. 21Apan kadtong nagasimba sa ilang mangil-ad nga mga dios-dios, silotan ko sumala sa ilang binuhatan. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.’ ”
22Unya milupad ang mga cherubim uban ang mga ligid sa kilid nila, ug ang gamhanan nga presensya sa Dios sa Israel anaa ibabaw kanila. 23Unya mikawan ang gamhanan nga presensya sa Ginoo gikan sa siyudad, ug nagpundo sa bukid sa sidlakang bahin sa siyudad. 24Unya nakita ko sa panan-awon nga gihatag kanako sa Espiritu sa Dios nga gibayaw niya ako ug gidala balik ngadto sa mga binihag sa Babylon. Ug unya nahanaw ang panan-awon nga akong nakita. 25Unya gisuginlan ko ang mga binihag sa tanang gipakita sa Ginoo kanako.
