Un cer nou și un pământ nou
1Apoi am văzut un cer nou și un pământ nou, căci primul cer și primul pământ trecuseră, și nici marea nu mai era. 2Și am văzut cetatea cea sfântă, Noul Ierusalim, coborând din cer, de la Dumnezeu, pregătită ca o mireasă împodobită pentru soțul ei. 3Am auzit un glas puternic ieșind de la tron și zicând: „Iată Cortul lui Dumnezeu cu oamenii! El Își va întinde Cortul în mijlocul lor3 O reminiscență a pasajelor din Ex. 25:8; 40:34-35., iar ei vor fi poporul3 Unele mss conțin: popoarele. Lui. Și Dumnezeu Însuși va fi cu ei și va fi Dumnezeul lor. 4El va șterge orice lacrimă din ochii lor și moartea nu va mai fi. Nu va mai fi nici jale, nici strigăt, nici durere, pentru că lucrurile dintâi s‑au dus.“
5Cel Ce ședea pe tron a zis: „Iată, Eu fac toate lucrurile noi!“ A mai zis: „Scrie, pentru că aceste cuvinte sunt demne de încredere și adevărate!“ 6Apoi mi‑a zis: „S‑a sfârșit! Eu sunt Alfa și Omega6 Vezi nota de la 1:8., Începutul și Sfârșitul. Celui ce îi este sete îi voi da să bea fără plată din izvorul apei vieții. 7Cel ce învinge, va moșteni aceste lucruri, și Eu voi fi Dumnezeul Lui, iar el va fi fiul Meu. 8Cât despre lași, necredincioși, scârboși, ucigași, curvari, vrăjitori, închinători la idoli și toți mincinoșii, partea lor este în lacul care arde cu foc și sulf, care este moartea a doua.“
Noul Ierusalim9 Pentru pasajul din 21:9–22:5, vezi și Eze. 40–48.
9Unul dintre cei șapte îngeri, care au avut cele șapte vase pline cu ultimele șapte urgii, a venit și a vorbit cu mine, zicând: „Vino! Îți voi arăta mireasa, soția Mielului!“ 10M‑a dus în Duhul pe un munte mare și înalt și mi‑a arătat cetatea cea sfântă, Ierusalimul, coborând din cer, de la Dumnezeu. 11Ea avea slava lui Dumnezeu, iar strălucirea ei era ca a unei pietre deosebit de prețioasă, ca un jasp, strălucind asemenea cristalului. 12Avea un zid mare și înalt, avea douăsprezece porți, iar la porți – doisprezece îngeri. Pe ele erau scrise numele celor douăsprezece seminții ale fiilor lui Israel. 13Trei porți erau spre răsărit, trei porți spre nord, trei porți spre sud și trei porți spre apus. 14Zidul cetății avea douăsprezece temelii și pe ele erau cele douăsprezece nume ale celor doisprezece apostoli ai Mielului.
15Cel care a vorbit cu mine avea o trestie de aur pentru măsurat, ca să măsoare cetatea, porțile și zidul ei. 16Cetatea era așezată în formă de pătrat, lungimea ei fiind la fel cu lățimea. A măsurat cetatea cu trestia și era de douăsprezece mii de stadii16 O stadie (gr.: stadios) măsura aproximativ 185 m. Prin urmare, cetatea avea aproximativ 2200 km. De observat că în textul grecesc numărul este un multiplu de 12.. Lungimea, lățimea și înălțimea erau la fel. 17A măsurat și zidul și era de o sută patruzeci și patru de coți17 Aproximativ 72 m. De observat că în textul grecesc numărul este un multiplu de 12. În text nu se specifică dacă este vorba de înălțimea sau de grosimea zidului., după unitatea de măsură a omului, căci pe aceasta o folosea îngerul. 18Zidul era construit din jasp, iar cetatea era din aur curat, ca sticla curată. 19Temeliile zidului cetății erau decorate cu tot felul de pietre prețioase. Prima temelie era de jasp, a doua – de safir, a treia – de calcedonie, a patra – de smarald, 20a cincea – de sardonix, a șasea – de sardiu, a șaptea – de crisolit, a opta – de beril, a noua – de topaz, a zecea – de crisopraz, a unsprezecea – de iacint, a douăsprezecea – de ametist.20 Identificarea exactă a anumitor pietre este nesigură. 21Cele douăsprezece porți erau douăsprezece perle; fiecare poartă era dintr‑o singură perlă. Strada cetății era din aur curat, ca sticla transparentă.
22N‑am văzut niciun templu în cetate, pentru că Domnul Dumnezeu – Cel Atotputernic – și Mielul sunt Templul ei. 23Cetatea nu are nevoie nici de soare, nici de lună, ca să‑i dea lumină, pentru că o luminează slava lui Dumnezeu, iar Mielul este candela ei. 24Neamurile vor umbla în lumina ei, iar regii pământului își vor aduce slava în ea. 25Porțile ei nu vor fi închise niciodată ziua și acolo nu va fi noapte. 26Slava și cinstea neamurilor vor fi aduse în ea. 27Nimic întinat nu va intra în ea și nimeni care trăiește în spurcăciune și minciună, ci doar cei care sunt scriși în Cartea Vieții Mielului.
Ang Bag-o nga Langit ug ang Bag-o nga Yuta
1Human niadto, nakita ko ang bag-o nga langit ug ang bag-o nga yuta, tungod kay ang daan nga langit ug ang daan nga yuta apil ang dagat nawala na. 2Ug nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga gipakanaog sa Dios gikan sa langit. Kini nga siyudad andam na gayod, sama sa kaslonon nga babaye nga nakabistig pangkasal ug andam na sa pagsugat sa iyang pamanhonon. 3Unya, aduna akoy nadungog nga kusog nga tingog gikan sa trono nga nagaingon, “Karon, ang puloy-anan sa Dios anaa na sa mga tawo! Magpuyo siya uban kanila, ug sila mahimong iya nang mga tawo. Ang Dios mismo mahimong ilang kauban [ug ilang Dios]. 4Pahiran niya ang ilang mga luha. Wala nay kamatayon, kasubo, paghilak, o kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nanglabay na.”
5Unya miingon ang nagalingkod didto sa trono, “Karon, gibag-o ko na ang tanang mga butang!” Ug miingon siya kanako, “Isulat kini nga mga pulong tungod kay tinuod kini ug masaligan.” 6Ug midugang siya sa pag-ingon, “Ang tanan natuman na! Ako ang Alpha ug ang Omega, nga ang buot ipasabot, ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. Kon adunay giuhaw, paimnon ko siya nga walay bayad, sa tubig nga gikan sa tuboran nga nagahatag ug kinabuhi. 7Ang mga nagmadinaugon buhaton ko nga akong mga anak ug ako mahimong ilang Dios. 8Apan ang mga nangahadlok nga mosunod kanako, ang mga wala nagatuo kanako, ang mga nagabuhat ug malaw-ay, ang mga mamumuno, ang mga nakighilawas gawas sa kaminyoon, ang mga salamangkiro, ang mga nagasimba sa mga dios-dios, ug ang tanang mga bakakon—ang lugar nga alang kanila mao ang linaw nga nagadilaab ug kalayo nga may asupre. Mao kini ang gitawag nga ikaduhang kamatayon.”
Ang Bag-ong Jerusalem
9Unya, miduol kanako ang usa niadtong pito ka anghel nga nagdalag mga yahong nga gisudlan sa pito ka kataposan nga mga katalagman. Miingon siya, “Dali, ipakita ko kanimo ang babaye nga pangasaw-onon sa Karnero.” 10Unya gigamhan ako sa Espiritu Santo ug gidala sa anghel sa kinatumyan sa taas kaayong bukid. Ug gipakita niya kanako ang Jerusalem, ang Balaan nga Siyudad, nga gipakanaog sa Dios gikan sa langit. 11Silaw kining tan-awon tungod sa gahom sa Dios, ug migilak sama sa mahalong bato nga haspe, nga sama katin-aw sa kristal. 12Gilibotan ang siyudad sa taas ug lig-on nga paril, nga adunay 12 ka pultahan, ug sa matag pultahan may usa ka anghel nga nagabantay. Nakasulat usab didto sa mga pultahan ang mga ngalan sa 12 ka tribo sa Israel. 13May tulo ka pultahan sa matag kilid sa paril: tulo sa sidlakan, tulo sa amihan, tulo sa habagatan ug tulo sa kasadpan. 14Ang paril sa siyudad gipatindog sa 12 ka patukoranan nga gisulatan sa mga ngalan sa 12 ka mga apostoles sa Karnero.
15Ang anghel nga nagsulti kanako adunay dala nga sukdanan nga bulawan aron isukod sa siyudad lakip ang iyang mga pultahan ug ang iyang mga paril. 16Kwadrado gayod ang siyudad, managsama ang iyang katas-on ug ang iyang gilapdon. Gisukod sa anghel ang siyudad, ug ang katas-on niini bali 2,400 ka kilometro, ug ang iyang kalapdon ug ang iyang katas-on sama usab sa iyang kahabugon. 17Gisukod usab sa anghel ang paril, ug bali 64 ka metros ang iyang kabag-on.21:17 kabag-on: o, kalawomon; 64 ka metros: sa literal, 144 ka cubits. (Ang gigamit sa anghel nga sukdanan mao usab ang ordinaryo nga sukdanan nga gigamit natong mga tawo.) 18Ang paril bato nga haspe, ug ang siyudad mismo puro bulawan ug tin-aw sama sa kristal. 19Ang mga bato nga patukoranan sa paril gidayandayanan sa tanang matang sa mahalong mga bato. Ang una nga patukoranan bato nga haspe, ang ikaduha sapiro, ang ikatulo kalsedonia, ang ikaupat esmeralda, 20ang ikalima sardonika, ang ikaunom kornalina, ang ikapito krisolito, ang ikawalo berilo, ang ikasiyam topasio, ang ikanapulo krisopraso, ang ika-11 hasinto, ang ika-12 amatista. 21Ang 12 ka pultahan perlas, kay ang matag pultahan gibuhat gikan sa usa ka dakong perlas. Ang karsada sa siyudad purong bulawan ug tin-aw sama sa kristal.
22Wala akoy nakita nga templo sa siyudad tungod kay ang iyang templo mao ang Ginoong Dios mismo nga makagagahom ug ang Karnero. 23Wala usab kinahanglana ang adlaw ug ang bulan niini nga siyudad, tungod kay ang gahom sa Dios nagasidlak didto, ug ang Karnero mao ang iyang suga. 24Mahayagan ang mga tawo sa kalibotan sa iyang suga, ug dad-on sa mga hari sa tibuok kalibotan ang ilang bahandi didto. 25Kanunayng abli ang pultahan sa siyudad; dili na gayod sirad-an kay wala nay gabii didto. 26Dalhon diha sa siyudad ang mga maanindot ug mahalon nga mga butang sa mga nasod. 27Apan dili makasulod didto ang bisan unsa nga dili hinlo sa atubangan sa Dios, si bisan kinsa nga nagabuhat sa makauulaw nga mga binuhatan, ug ang mga bakakon. Ang makasulod lang didto mao ang mga tawo kansang ngalan nahisulat sa libro sa Karnero, nga gilistahan sa mga nakaangkon ug kinabuhi nga walay kataposan.
