Јаковљево завештање
1Јаков затим позва своје остале синове и рече: „Окупите се да вам кажем шта ће се збити са вама у последњим данима.
2Окупите се и чујте, синови Јаковљеви,
чујте оца свога Израиља.
3Рувиме, првенче мој,
ти си моја снага,
први плод си моје мужевности.
Достојанством друге надмашујеш,
а по снази равна ти нема.
4Ипак, необуздан као бујица,
ти првенац нећеш више бити.
Јер на лежај свога оца си се попео,
на постељу си се моју попео
и тако је оскрнавио.
5Симеун и Левије браћа су рођена,
мачеви њихови оруђе су насиља.
6На већања њихова ја не силазио,
нити у савез са њима улазио.
Јер у срџби људе су побили,
из обести волове сакатили.
7Проклет био гнев њихов
јер је прежесток,
и јарост њихова,
јер је преокрутна!
Зато ћу их разделити по Јакову
и расејати по Израиљу.
8Јудо! Браћа ће те твоја славити;
рука ће твоја бити на врату непријатеља твојих,
браћа твоја теби ће се клањати.
9Јудо, лавићу!
Од плена си, сине, сит отишао;
као лав је полегао,
као лавица се испружио.
Ко сме њега да изазива?
10Жезло се царско од Јуде одвојити неће,
ни палица владарска од његових ногу,
док не дође онај коме припада,49,10 Или: док не дође онај коме припада данак, или све док не дође Силом.
коме ће се народи покорити.
11Своје магаре за лозу привезује,
ждребе магарице за чокот лозе.
Своју одећу у вину пере,
своју хаљину у крви од вина.
12Очи су му мутне од вина,
зуби су му бели од млека.
13Завулон ће живети на обали мора,
уточиште биће бродовима,
до Сидона биће му граница.
14Исахар је магарац кошчати
што под својим самаром49,14 Или: у тору. лежи.
15Видеће он да је одмориште згодно
а земља прелепа,
па ће своја леђа под терет ставити,
и на службу ропску ће пристати.
16Дан ће своме народу судити;
он је као свако племе Израиљево.
17Нек Дан буде змија на путу,
љута гуја покрај стазе
што ће коња за пету ујести,
а коњаник његов наузнак ће пасти.
18Твоме се спасењу надам, Господе!
19Гада ће нападати пљачкаши,
но он ће им за петама бити.
20У Асира обиље је хране,
за цареве даваће посластице.
21Нефталим је кошута слободна,
која дивну ланад млади.49,21 Или: Нефталим је крошњато дрво, што пушта дивне гране.
22Јосиф је лоза родна,
лоза родна крај извора,
која гране преко зида пружа.49,22 Или: Јосиф је дивљи магарац крај извора, дивљи магарац на обронку.
23Љуто су га стрелци напали,
стрелама се на њега окомили,
24али лук он чврсто запет држи,
мишице му крепке, ојачале,
руком Бога, Јаког Јаковљевог,
заслугом Пастира, Стене Израиља,
25Богом твога оца, који ти помаже,
Свемоћним који те благосиља
благословима одозго с небеса,
благословима одоздо из бездана,
благословима дојења и рађања.
26Благослови твога оца
од благослова древних планина су обилнији49,26 Или: од благослова мојих предака.,
од обиља вечних брда издашнији.
Нек се они спусте на главу Јосифову,
на теме посвећеног међу браћом.
27Венијамин је вук грабљиви,
јутром једе ловину,
а навече дели плен.“
28То су сва Израиљева племена, њих дванаест. Ово им је њихов отац рекао кад их је благосиљао. Свакога од њих је благословио посебним благословом.
Јаковљева смрт
29Затим им је заповедио: „Ускоро ћу се придружити своме народу. Сахраните ме са мојим прецима у пећину која се налази на пољу Ефрона Хетита. 30То је пећина на пољу Макпели, према Мамрији у хананској земљи, коју је Аврахам, заједно с пољем, купио од Ефрона Хетита за место сахрањивања. 31Тамо су сахрањени Аврахам и његова жена Сара, тамо су сахрањени Исак и његова жена Ревека, а тамо сам сахранио и Лију. 32Поље и пећина на њему су купљени од потомака Хетита.“
33Кад је Јаков дао ова упутства својим синовима, привукао је своје ноге на постељу и издахнуо, придруживши се тако своме народу.
ยาโคบอวยพรบรรดาบุตรชาย
(ฉธบ.33:1-29)
1ยาโคบจึงเรียกบุตรชายทั้งหมดมากล่าวว่า “ล้อมวงกันเข้ามาเถิด เราจะบอกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพวกเจ้าในภายภาคหน้า
2“จงล้อมวงกันเข้ามาฟังเรา ลูกๆ ของยาโคบเอ๋ย
มาฟังอิสราเอลพ่อของเจ้าเถิด
3“รูเบน เจ้าเป็นลูกหัวปีของเรา
เจ้าเป็นอำนาจและเป็นผลแรกแห่งพละกำลังของเรา
เจ้าเป็นยอดแห่งเกียรติยศและพลังอำนาจ
4แต่เจ้าบ้าระห่ำเหมือนน้ำเชี่ยว เจ้าจะไม่ได้เป็นยอดอีกต่อไป
เพราะเจ้าล่วงล้ำเข้าไปถึงเตียงของพ่อ
เข้าไปถึงที่นอนของเรา และทำให้ที่นั่นแปดเปื้อนมลทิน
5“สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกัน
ดาบ49:5 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนของพวกเขาเป็นอาวุธเพื่อทำการอำมหิต
6อย่าให้เราเป็นพวกเดียวกันกับเขา
อย่าให้เราเข้าร่วมในที่ชุมนุมของพวกเขา
เพราะพวกเขาฆ่าคนเมื่อพวกเขาโกรธ
และตัดเอ็นขาวัวผู้เล่นตามความพอใจของเขา
7คำสาปแช่งจะตกอยู่แก่ความโกรธกริ้วอันเหี้ยมเกรียมของเขา
และตกอยู่แก่ความเดือดดาลอันโหดร้ายของเขา!
เราจะทำให้พวกเขาปะปนไปทั่วดินแดนของยาโคบ
และให้พวกเขากระจัดกระจายไปทั่วอิสราเอล
8“ยูดาห์49:8 คำว่ายูดาห์มีเสียงคล้ายและอาจมาจากคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าสรรเสริญเอ๋ย พี่น้องของเจ้าจะสรรเสริญเจ้า
มือของเจ้าจะขย้ำที่คอของศัตรู
พี่น้องร่วมสายโลหิตจะก้มกราบเจ้า
9ยูดาห์เอ๋ย เจ้าคือลูกสิงโต
ลูกของเราเอ๋ย เจ้ากลับมาจากกินเหยื่อ
เขาหมอบลงเหมือนราชสีห์
เขาเอนลงอย่างนางสิงห์ ใครจะกล้าไปแหย่เขาได้?
10คทาจะไม่พ้นจากมือของยูดาห์
อำนาจปกครองจะไม่ขาดไปจากเชื้อสายของเขา
จนกว่าบุคคลผู้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริงจะมาถึง49:10 หรือจนกว่าชิโลห์จะมาหรือจนกว่าคนที่เป็นเจ้าของบรรณาการจะมาถึง
บรรดาชนชาติจะเชื่อฟังผู้นั้น
11เขาจะผูกลาไว้ที่เถาองุ่น
ผูกลูกลาไว้ที่กิ่งที่ดีที่สุด
เขาจะซักล้างอาภรณ์ของตนในเหล้าองุ่น
ซักเสื้อผ้าในน้ำองุ่นสีเลือด
12ตาของเขาแวววาวกว่าเหล้าองุ่น
ฟันของเขาขาวยิ่งกว่าน้ำนม49:12 หรือตาของเขาจะเป็นสีหม่นจากเหล้าองุ่น / ฟันของเขาขาวจากน้ำนม
13“เศบูลุนจะอาศัยอยู่ริมฝั่งทะเล
และกลายเป็นท่าเทียบเรือ
ชายแดนของเขาจะขยายไปจนจดไซดอน
14“อิสสาคาร์เป็นเหมือนลาที่แข็งแรง
นอนลงทั้งที่แบกถุงสัมภาระทั้งสองอยู่49:14 หรือหมอบลงท่ามกลางฝูงแกะ
15เมื่อเขาเห็นว่าที่พักพิงดี
และแผ่นดินน่าอภิรมย์เพียงไร
เขาก็จะย่อบ่าของตนลงแบกภาระ
และยอมเป็นทาสรับใช้
16“ดาน49:16 ในที่นี้แปลว่าเขาให้ความเป็นธรรมจะให้ความเป็นธรรมแก่พลเมืองของตน
เหมือนให้แก่เผ่าอื่นๆ ในอิสราเอล
17เขาจะเป็นเหมือนงูตามริมทาง
เหมือนงูพิษที่อยู่ตามถนน
มันจะฉกส้นเท้าม้า
ให้คนขี่ตกจากหลังม้า
18“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์รอคอยการช่วยกู้ของพระองค์
19“กองโจรจะเข้าโจมตีกาด49:19 แปลว่าโจมตีและกองโจรก็ได้
แต่กาดจะโต้ตอบและดักตีส้นเท้าคนเหล่านั้น
20“อาหารของอาเชอร์อุดมสมบูรณ์
เขาจะเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศที่คู่ควรกับกษัตริย์
21“นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อยเป็นอิสระ
ตกลูกอ่อนน่ารักมากมาย49:21 หรือเขาเปล่งถ้อยคำไพเราะ
22“โยเซฟเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผล
เป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลอยู่ใกล้น้ำพุ
กิ่งเถาของมันเลื้อยข้ามกำแพง49:22 หรือโยเซฟเป็นลูกลาป่า / เป็นลูกลาป่าใกล้น้ำพุ / ลาป่าที่อยู่บนเนินเขาขั้นบันได
23พลธนูโจมตีเขาด้วยความเคียดแค้น
ยิงเข้าใส่เขาด้วยใจเกลียดชัง
24แต่ธนูของเขานิ่งไม่สั่นไหว
แขนของเขาแข็งแรงไม่อ่อนล้า49:23,24 หรือพลธนูจะโจมตี… / จะยิงเข้าใส่… / แต่ธนูของเขาจะนิ่งไม่สั่นไหว / แขนของเขาจะแข็งแรงไม่อ่อนล้า
เนื่องด้วยพระหัตถ์ขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ
เนื่องด้วยพระผู้เลี้ยง พระศิลาของอิสราเอล
25เนื่องด้วยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้า
เนื่องด้วยองค์ทรงฤทธิ์ผู้ทรงอวยพรเจ้า
ด้วยพรแห่งสวรรค์เบื้องบน
พรแห่งที่ลึกเบื้องล่าง
พรแห่งอ้อมอกและครรภ์
26พรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่
กว่าพรแห่งภูเขาดึกดำบรรพ์
กว่า49:26 หรือแห่งบรรพบุรุษของข้า / ยิ่งใหญ่เท่ากับความอุดมแห่งเนินเขาเก่าแก่
ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟ
อยู่บนกระหม่อมของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่ามกลาง49:26 หรือผู้ที่แยกจากพี่น้องของเจ้า
27“เบนยามินเป็นสุนัขป่าที่หิวโซ
ในตอนเช้าเขาขย้ำเหยื่อ
ในตอนเย็นเขาแบ่งของที่ยึดมาได้”
28ทั้งหมดนี้คืออิสราเอลสิบสองเผ่า และนี่เป็นคำพูดของยาโคบบิดาของพวกเขาเมื่ออวยพรลูกๆ โดยให้พรแต่ละคนตามที่เขาเห็นควร
ยาโคบสิ้นชีวิต
29แล้วยาโคบก็สั่งพวกเขาว่า “เรากำลังจะถูกรวบไปอยู่กับคนของเรา จงฝังเราไว้ร่วมกับบรรพบุรุษในถ้ำซึ่งอยู่ในทุ่งของเอโฟรนชาวฮิตไทต์ 30ถ้ำนี้อยู่ในทุ่งมัคเปลาห์ใกล้มัมเรในคานาอัน ที่อับราฮัมได้ซื้อพร้อมกับทุ่งนาจากเอโฟรนชาวฮิตไทต์เพื่อเป็นสุสาน 31ที่นั่นเป็นที่ฝังอับราฮัมกับซาราห์ภรรยาของเขา เป็นที่ฝังอิสอัคกับเรเบคาห์ภรรยาของเขา และเป็นที่ซึ่งเราได้ฝังเลอาห์ไว้ 32ทุ่งนาและถ้ำนั้นซื้อมาจากคนฮิตไทต์49:32 หรือลูกหลานทั้งหลายของเฮท”
33เมื่อยาโคบสั่งเสียลูกชายทั้งหลายของเขาจบแล้วก็ยกเท้าขึ้นนอนลงบนที่นอน แล้วเขาก็สิ้นใจ ถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา
