Псалми 74 – NSP & HLGN

New Serbian Translation

Псалми 74:1-23

Псалам 74

Асафова поучна песма.

1Зашто си нас, о, Боже, одбацио довека?

Зашто да се јарост твоја пуши на стадо твоје паше?

2Присети се своје заједнице што си је од давнина стекао,

племена свога наследства које си откупио –

горе Сион на којој си пребивао.

3Кораке своје окрени ка руинама вечним,

свему чему је наудио противник у Светињи.

4Душмани твоји ричу усред твог места састанка,

поставише заставе своје за знакове.

5Познати су као човек

што секиру на шипражје диже;

6и онда секиром и полугама

све резбарије ломи.

7Светилиште твоје до тла спалише,

опоганише Пребивалиште имена твог.

8У срцу су своме рекли: „Хајде да их сасвим потлачимо!“

Спалили су сва Божија места састанка у земљи.

9А наше знакове видели нисмо,

ни пророка још нема,

и никога с нама ко би знао – докле?

10Докле ће се, о, Боже, ругати душманин?

Хоће ли противник довека твоје име да презире?

11Зашто руку своју, баш своју десницу, повлачиш?

Из недара својих извуци је и сатри их!

12А Бог цар мој је од давнина,

посред земље спасоносна дела чини.

13Силом својом ти си море разделио,

у водама смрскао си главе морским неманима.

14Левијатану си главе раздробио,

народима уз обалу за храну си га дао.

15Ти си дао да набуја и врело и поток,

ти си непресушне пресушио реке.

16Твој је дан, баш као и ноћ;

ти си поставио и месец и сунце.

17Ти си земљи одредио сваку међу;

и лето и зиму начинио ти си.

18Сети се тог противника који те презире, Господе,

и безумних што презиру ти име.

19Не дај звери живот голубице своје,

довека не заборави на живот својих сиромаха.

20Погледај на савез,

јер се мрачни крајеви земље напунише местима насиља.

21Не дај угњетеном да се понижен врати,

нека име твоје славе и сиромах и убоги.

22Устани, о, Боже, свој случај одбрани!

Сети се презира безумног према теби од јутра до сутра.

23Не заборави глас душмана својих,

поклич што се непрестано диже,

оних што се против тебе буне.

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 74:1-23

Salmo 74Salmo 74 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Pangamuyo para sa Nasyon sa Tion sang Kalisod

1O Dios, ngaa bala nga padayon mo kami nga ginasikway?

Ngaa akig ka sa katawhan nga imo ginabantayan?

2O Dios, dumduma ang imo katawhan nga ginpili mo sang una nga mangin imo kag ginluwas mo agod imo panag-iyahan.

Dumduma ang Bukid sang Zion nga sa diin nagapuyo ka.

3Kadtui bala kag tan-awa ang padayon nga pagkaguba sang templo tungod sang ginhimo sang mga kaaway.

4Naghinugyaw ang imo mga kaaway sa imo templo74:4 templo: sa literal, sa lugar nga sa diin nagapakigkita ka sa amon. sa pagpakita nga nagdaog sila kontra sa imo katawhan.

Nagbutang sila dira sang tanda sang ila pagdaog.

5Sa ila pagguba sa templo daw pareho sila sa mga tawo nga nagapang-utod sang mga kahoy sa kakahuyan paagi sa ila mga wasay.74:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.

6Ginwasak nila ang ginkortihan nga mga kahoy sang templo paagi sa ila mga wasay kag mga piko.

7Ginsunog nila ang imo templo;

ginhigkuan nila ining imo ginapuy-an.

8Nagsiling sila sa ila kaugalingon nga laglagon nila kami sing bug-os.

Ginsunog nila ang tanan nga ginatipunan sa pagsimba sa imo diri sa duta sang Israel.

9Nadula na ang tanda sang imo presensya sa amon;

wala na sing propeta nga nabilin,

kag wala sing may nakahibalo sa amon kon hasta san-o pa matapos ining nagakalatabo sa amon.

10O Dios, hasta san-o pa bala ang pagpakahuya sang amon mga kaaway sa imo?

Yagutaon ka na lang bala nila sa wala sing katapusan?

11Ngaa wala mo pa sila pagsiluti?

Pareho lang nga gintago mo ang imo kamot.

Laglaga na sila!

12Ikaw, O Dios, ang amon hari halin pa sang una,

kag madamo nga beses nga ginluwas mo ang mga tawo sa kalibutan.74:12 kalibutan: ukon, duta sang Israel.

13Ikaw ang nagtunga sang dagat paagi sa imo gahom,

kag ikaw ang nagdunot sang mga ulo sang dalagko nga mga sapat sa dagat.

14Ikaw ang nagdugmok sang mga ulo sang dragon nga Leviatan kag nagpakaon sang iya bangkay sa mga sapat nga nagaestar sa kamingawan.

15Ikaw ang nagpatubod sang mga tuburan kag mga ililigan sang tubig.

Ikaw ang nagpahubas sa mga suba nga wala nagakahubsan.

16Ikaw ang naghimo sang adlaw kag sang gab-i,

kag ikaw ang nagpahamtang sang adlaw kag sang bulan sa ila nahamtangan.

17Ikaw ang nagbutang sang tanan nga dulunan sa kalibutan,

kag ikaw ang naghimo sang tig-ilinit kag sang tigtulugnaw.

18Dumduma, Ginoo, kon paano ka ginpakahuy-an kag ginyaguta sang buang-buang nga mga kaaway.

19Ang imo katawhan nga daw pareho sa pating indi pag-itugyan sa ila mga kaaway nga daw pareho sa mabangis nga sapat.

Indi pagkalimti hasta san-o ang imo katawhan nga ginapigos.

20Dumduma ang imo kasugtanan sa amon,

kay madamo na nga pagpamintas ang ginahimo sa madulom nga mga lugar sa sini nga duta.

21Indi pag-itugot nga mahuy-an ang mga ginapigos.

Kabay pa nga dayawon ka sang mga kubos kag mga imol.

22Sige na, O Dios, depensahi ang imo dungog.

Dumduma kon paano ka ginapakahuy-an permi sang mga buang-buang.

23Indi pagpabay-i ang wala sing untat nga singgit sang imo mga kaaway sa pagpakita sang ila kaakig.