Псалми 74 – NSP & APSD-CEB

New Serbian Translation

Псалми 74:1-23

Псалам 74

Асафова поучна песма.

1Зашто си нас, о, Боже, одбацио довека?

Зашто да се јарост твоја пуши на стадо твоје паше?

2Присети се своје заједнице што си је од давнина стекао,

племена свога наследства које си откупио –

горе Сион на којој си пребивао.

3Кораке своје окрени ка руинама вечним,

свему чему је наудио противник у Светињи.

4Душмани твоји ричу усред твог места састанка,

поставише заставе своје за знакове.

5Познати су као човек

што секиру на шипражје диже;

6и онда секиром и полугама

све резбарије ломи.

7Светилиште твоје до тла спалише,

опоганише Пребивалиште имена твог.

8У срцу су своме рекли: „Хајде да их сасвим потлачимо!“

Спалили су сва Божија места састанка у земљи.

9А наше знакове видели нисмо,

ни пророка још нема,

и никога с нама ко би знао – докле?

10Докле ће се, о, Боже, ругати душманин?

Хоће ли противник довека твоје име да презире?

11Зашто руку своју, баш своју десницу, повлачиш?

Из недара својих извуци је и сатри их!

12А Бог цар мој је од давнина,

посред земље спасоносна дела чини.

13Силом својом ти си море разделио,

у водама смрскао си главе морским неманима.

14Левијатану си главе раздробио,

народима уз обалу за храну си га дао.

15Ти си дао да набуја и врело и поток,

ти си непресушне пресушио реке.

16Твој је дан, баш као и ноћ;

ти си поставио и месец и сунце.

17Ти си земљи одредио сваку међу;

и лето и зиму начинио ти си.

18Сети се тог противника који те презире, Господе,

и безумних што презиру ти име.

19Не дај звери живот голубице своје,

довека не заборави на живот својих сиромаха.

20Погледај на савез,

јер се мрачни крајеви земље напунише местима насиља.

21Не дај угњетеном да се понижен врати,

нека име твоје славе и сиромах и убоги.

22Устани, о, Боже, свој случај одбрани!

Сети се презира безумног према теби од јутра до сутра.

23Не заборави глас душмана својих,

поклич што се непрестано диже,

оних што се против тебе буне.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 74:1-23

Salmo 7474:0 Salmo 74 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.

Pag-ampo alang sa Nasod sa Panahon sa Kalisod

1O Dios, nganong gisalikway mo man kami sa hingpit?

Nganong nasuko ka sa katawhan nga imong gibantayan?

2O Dios, hinumdomi ang imong katawhan nga gipili mo kaniadto nga mahimong imo ug giluwas aron imong panag-iyahon.

Hinumdomi ang Bukid sa Zion diin ikaw nagpuyo.

3Adtoa ug tan-awa ang padayon nga pagkaguba sa templo tungod sa gihimo sa mga kaaway.

4Nanghugyaw ang imong mga kaaway diha sa imong templo.74:4 templo: sa literal, sa dapit diin nakigkita ka kanamo.

Nagbutang sila didto ug mga bandera timailhan sa ilang pagdaog.

5Giguba nila ang templo nga daw sa namutol lang sila ug mga kahoy sa kakahoyan ginamit ang wasay.

6Gibungkag nila ang kinulitan nga mga kahoy sa templo gamit ang ilang mga wasay ug mga maso.

7Gisunog nila ang imong templo;

gipanamastamasan nila kining imong pinuy-anan.

8Miingon sila sa ilang kaugalingon nga laglagon nila kami sa hingpit.

Gisunog nila ang tanang dapit nga tigomanan sa pagsimba kanimo dinhi sa yuta sa Israel.

9Wala nay timailhan sa imong presensya dinhi kanamo;

wala nay propeta nga nahibilin,

ug walay nakahibalo kanamo kon kanus-a mahuman kining nangahitabo kanamo.

10O Dios, hangtod kanus-a magpadayon sa pagpakaulaw ang among mga kaaway kanimo?

Biay-biayon ka na lang ba nila hangtod sa kahangtoran?

11Nganong wala mo pa man sila siloti?

Nganong gipugngan mo man ang imong mga kamot?

Laglaga na sila!

12Ikaw, O Dios, ang among hari sukad pa kaniadto,

ug makadaghan na nga higayon nga giluwas mo ang mga tawo sa kalibotan.74:12 kalibotan: o, yuta sa Israel.

13Ikaw ang nagtunga sa dagat pinaagi sa imong gahom,

ug ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa dagkong mga mananap sa dagat.

14Ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa Leviatan ug nagpakaon sa iyang patayng lawas sa mga mananap nga nagpuyo sa kamingawan.

15Ikaw ang nagpatubod sa mga tuboran ug mga sapa.

Ikaw ang nagpahubas sa mga suba.

16Ikaw ang naghimo sa adlaw ug sa gabii,

ug ikaw ang nagpahimutang sa adlaw ug sa bulan sa ilang nahimutangan.

17Ikaw ang nagpahimutang sa tanang mga utlanan sa kalibotan,

ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.

18Hinumdomi, Ginoo, kon giunsa ka sa pagpakaulaw ug pagbiaybiay sa mga kaaway nga buang-buang.

19Ayaw itugyan ang imong katawhan nga sama sa salampati ngadto sa ilang mga kaaway nga sama sa bangis nga mga hayop.

Ayaw kalimti sa dayon ang imong katawhan nga dinaog-daog.

20Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo

kay nagagahom ang kadaotan diha sa mangitngit nga mga dapit sa kalibotan.

21Ayaw itugot nga maulawan ang mga dinaog-daog.

Hinaut pa nga dayegon ka sa mga kabos ug sa mga timawa.

22Sige na, O Dios, panalipdi ang imong kadungganan.

Hinumdomi kon giunsa ka sa pagsigeg pakaulaw sa mga buang-buang.

23Ayaw pasagdi ang walay undang nga singgit sa paghagit sa imong mga kaaway sa pagpakita sa ilang kasuko.