Псалам 142
Давидова поучна песма, кад је био у пећини. Молитва.
1Гласом својим ја Господу вапим,
гласом својим ја Господа за милост преклињем.
2Жалопојку своју пред њега изливам,
муку своју њему образлажем.
3Када дух ми на измаку беше,
ти си знао стазу моју;
пут којим сам ишао,
на коме су ми замку поставили.
4Удесно погледај па види
да нико на ме не обраћа пажњу;
мени више уточишта нема,
нема никог да за мене мари.
5О, Господе, теби вапим! Говорим ти:
„Уточиште моје ти си
и наследство моје у земљи живих!“
6Јецај мој пажљиво почуј,
јер сам јадан преко сваке мере;
од тлачитеља ме ослободи,
јер за мене су прејаки.
7Душу моју из тамнице вади
па да хвалим име твоје;
па нека ме окруже праведни,
јер си мени благонаклон био!
Salmo 142142:0 Salmo 142 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” David sa dihang didto siya sa langub. Usa kini ka pag-ampo.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
1Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo.
Nagaampo ako nga kaloy-an mo.
2Gisulti ko kanimo ang akong mga reklamo ug mga kalisdanan.
3Kon mawad-an ako ug paglaom, anaa ikaw nga mogiya kanako.
Sa akong agianan may lit-ag nga gibutang ang akong mga kaaway.
4Tan-awa ang akong palibot, wala gayoy nagatabang kanako.
Walay nagapalipod ug nagakabalaka kanako.
5Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
ikaw lang gayod ang akong kinahanglan dinhi sa kalibotan.
6Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang,
kay wala na gayod akoy mahimo.
Luwasa ako sa mga tawong nagalutos kanako,
kay mas kusgan sila kay kanako.
7Pagawasa ako gikan sa pagkabilanggo
aron madayeg ko ikaw.
Unya mag-alirong kanako ang mga matarong
tungod kay maayo ka kanako.
