Псалам 141
Псалам Давидов.
1О, Господе, теби вапим: брзо мени дођи,
глас ми почуј када те дозивам!
2Молитва моја нек пред тобом као тамјан буде,
моје руке подигнуте ко вечерњи принос.
3О, Господе, пред уста ми стражу стави,
чувај врата усана мојих!
4Моме срцу не дај злој речи да скрене,
да се предам злоби са злобним људима;
не дај да се сладим сластима њиховим.
5Нек праведник милошћу удара ме;
нек ме кори, нек ми глава не одбије уље одабрано;
још увек се молим
против злих дела злотвора.
6Низ литицу бацише их њихове судије
што су чуле речи моје,
јер су милозвучне.
7Ко кад неко оре и по земљи рије,
расуте су кости наше све до ждрела Света мртвих.
8А ја теби, о, Господе Боже,
очи своје дижем;
ти си моје уточиште,
душу моју не сатири!
9Чувај ме, да ме не зграби замка
што су ми је поставили
и клопке злочинаца.
10У мреже своје нек падну злобници,
а ја нек их прођем!
Salmo 141
Salmo de David.
1Senhor, rogo-te,
ouve a minha oração, escuta-me!
2Recebe a minha oração,
como o fumo do incenso que sobe na tua presença,
e o levantar das minhas mãos
como um dos sacrifícios da tarde.
3Põe, ó Senhor, uma guarda à minha boca,
uma sentinela aos meus lábios.
4Não deixes que o meu coração se incline para o mal,
que se ocupe de coisas más,
que se junte com os que praticam a maldade,
participando nos seus gozos e excessos.
5Se tiver de ser castigado,
que seja por pessoas justas.
Se esses me repreenderem,
até isso considerarei como um benefício
que não deixarei de aceitar.
Quanto à gente perversa,
continuarei a orar contra as maldades deles!
6Os juízes deles ouvirão as minhas palavras
e saberão que são bem intencionadas.
7Assim como se sulca e lavra a terra,
assim também os nossos ossos são espalhados
ao abrir-se o mundo dos mortos.
8Mas eu espero a tua ajuda, Senhor, meu Deus;
confio em ti, não me desampares.
9Guarda-me das ciladas que me armam,
das ratoeiras que põem no meu caminho,
essa gente que pratica a iniquidade.
10Sejam eles a cair nas armadilhas que preparam
e que eu fique inteiramente livre deles!
