Псалми 139 – NSP & APSD-CEB

New Serbian Translation

Псалми 139:1-24

Псалам 139

Хоровођи. Давидов Псалам.

1О, Господе, ти ме проничеш

и теби сам познат!

2Знаш ме и кад седим и кад стојим,

познајеш ми мисли издалека.

3Посматраш ме док ходам, док лежим,

и свестан си свих мојих путева.

4Елем, још ми речи на језику нема,

а ти, ето, о, Господе, познајеш баш сваку!

5Обухваташ ме и спреда и страга,

руку своју на мене полажеш.

6Чудесно ми је то сазнање, узвишено,

немоћан сам да га схватим!

7Од твог Духа где да одем?

Од твог лица куда да побегнем?

8Дигнем ли се до небеса – ти си тамо;

спустим ли се у Свет мртвих – и тамо си!

9Винем ли се зориним крилима

и преселим на крај мора;

10и тамо ме рука твоја води,

придржава ме десница твоја.

11Све и да кажем –

„Тама ће ме свакако прекрити,

светло око мене ко ноћ ће постати“ –

12од тебе ме ни тама не скрива

и ноћ попут дана сија,

јер и тама ти је као светло!

13Да, ти си ми нутрину створио,

саткао ме у утроби мајке моје!

14Хвалићу те што сам такав саздан,

запањујуће диван,

што су ти дела чудесна;

а душа је моја тога добро свесна.

15Моје кости теби нису сакривене биле,

док сам био стваран на тајноме месту;

док сам био обликован у дубини земље.

16Очи су ме твоје ко заметак гледале;

у твојој су књизи записани дани моји одређени,

а да још ни један од њих постојао није!

17И како су ми драгоцене твоје мисли, Боже!

Како их је много кад се зброје!

18Да их бројим,

више их је него песка;

а када се пробудим,

још увек сам са тобом.

19О, Боже, кад би хтео зликовца да смакнеш!

Одлазите од мене, крвници!

20Они против тебе сплеткаре,

лажи о теби шире твоји противници.

21О, Господе, зар да не мрзим те што тебе мрзе?

Богобораца се гнушам!

22Мржњом крајњом ја их мрзим!

Душмани су они моји!

23Проникни ме, о, Боже! Срце ми упознај,

окушај ме, забринуте мисли моје сазнај!

24Види да ли идем путем застрањења

и води ме путем из давнина.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 139:1-24

Salmo 139139:0 Salmo 139 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.

Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios

1Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.

2Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.

Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.

3Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.

Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.

4Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.

5Anaa ka sa akong palibot,

ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.

6Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;

dili ko kini matugkad.

7Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?139:7 Espiritu: o, espiritu; o, gahom.

Makatago ba ako sa imong presensya?

8Kon mosaka ako sa langit, atua ka;

kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.

9Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,

10atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.

11Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,

ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,

12apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,

ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.

Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.

13Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.

Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.

14Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.

Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.

15Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.139:15 sulod… inahan: sa literal, sa kinahiladman sa yuta.

16Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.

Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.

17O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;139:17 dili… hunahuna: o, bililhon kaayo alang kanako ang imong mga katuyoan.

labihan kini kadaghan.

18Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.

Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.139:18 Sa akong pagmata… kanimo: o, Kon ihapon ko man gayod kining tanan, kinahanglan mabuhi ako ug sama kanimo kadugay.

19O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!

Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.

20Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.

Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.

21Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.

Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.

22Labihan gayod ang akong kapungot kanila;

giisip ko silang akong mga kaaway.

23Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.

Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.

24Tan-awa kon may nahimo ba akong daotan,

ug agaka ako sa dalan nga angay kong agian hangtod sa kahangtoran.