Псалам 132
Песма поклоничка.
1О, Господе, Давида се сети
и свих мука његових;
2како се Господу заклео
и заветовао Силном Јаковљевом:
3„У шатор дома свога нећу ући,
на постељу кревета свог нећу лећи;
4очима сна нећу дати,
ни капцима да се спусте;
5док не нађем место за Господа,
Пребивалиште Силном Јаковљевом!“
6Гле! Ми смо за то у Ефрати чули,
у пољима јаримским нашли смо га.
7Пођимо у Пребивалиште његово!
Поклонимо се код подножја његових ногу!
8Уздигни се, о, Господе, на место свог починка;
ти и Ковчег Силе твоје!
9Свештеници нек огрну правду,
твоји верни нек радосно кличу.
10Због Давида, слуге свога,
не окрећи се од лица свог помазаника.
11Давиду се истински заклео Господ
и порећи неће:
„Једног од твојих потомака
поставићу на твој престо.
12Ако синови твоји буду држали мој савез
и прописе моје, што ћу их учити,
и синови ће њихови довека седети
на престолу твоме.“
13Да, Господ је Сион изабрао,
за Пребивалиште своје пожелео га је:
14„Довека је ово место мог починка,
ту ћу да боравим јер сам тако пожелео.
15Шта му треба, даћу изобилно;
убоге му нахранићу хлебом.
16У спасење ћу му обући свештенике,
верни ће му подцикивати, клицати.
17Даћу да Давиду рог моћи узрасте,
светиљку ћу да поставим за свог помазаника.
18У срамоту ја завићу душмане његове,
а на њему његова ће круна да заблиста!“
1Een bedevaartslied.
Here, denk toch aan alle moeite
die David heeft doorstaan.
2Hoe hij heeft gezworen aan de Here
en een belofte heeft gedaan aan de machtige God van Jakob.
3Hij zei: ‘Ik meen het,
ik zal mijn huis niet meer binnengaan
en niet meer naar bed gaan,
4en ik zal de slaap niet vatten
5eer ik voor de Here een plaats heb gevonden,
waar Hij kan wonen.
Een woonplaats voor de machtige God van Jakob.’
6Weet u,
wij hoorden in Efrata al
over zijn woning spreken
en vonden haar in de velden van Jaär.
7Laten wij zijn huis binnengaan
en ons diep voor Hem buigen.
8Here, sta op en ga naar uw rustplaats,
U en de ark die spreekt van uw kracht.
9Laten uw priesters zich kleden in rechtvaardigheid
en uw volgelingen jubelen over uw grootheid.
10Keer U niet af van uw uitverkorene,
ter wille van uw dienaar David.
11De Here heeft David een kostbare belofte gedaan
die Hij nooit zal verbreken.
Hij zei: een van uw eigen nakomelingen
zal Ik koning maken.
12Als uw zonen zich aan mijn wet houden
en spreken over alles wat Ik hun leer,
zullen ook hun kinderen weer regeren.
13Want de Here heeft Jeruzalem uitgekozen.
Daar wilde Hij graag wonen.
14Hij zei: ‘Dit is de plaats
waar Ik altijd rust zal vinden.
Hier wil ik graag wonen.
15Het eten in deze stad zal Ik zegenen
en de armen die er wonen,
zal Ik volop te eten geven.
16De priesters van Jeruzalem
zullen mijn bevrijding kennen
en de gelovigen zullen blij jubelen.
17In Jeruzalem zal Ik David sterk maken.
Door hem die Ik uitkies,
zal het licht schijnen.
18Zijn vijanden zal Ik met schande overladen,
maar hij zelf zal een stralende kroon dragen.’
