Суд над злим царевима Јуде
1Господ је овако рекао: „Сиђи до царевог двора у Јуди и тамо им објави ову реч. 2Реци: ’Чуј Господњу реч, царе Јудин, што седиш на Давидовом престолу – ти, твоје слуге и твој народ што улази на ова врата! 3Овако каже Господ: поступајте право и праведно. Од тлачитеља избављајте покраденог. Дошљака, сироче и удовицу не злостављајте и не тлачите. Не проливајте крв невиних на овом месту! 4Јер ако ово будете предано радили, тада ће на врата двора овог улазити цареви који седе на престолу Давидовом, на бојним колима и на коњима – они, њихове слуге и њихов народ. 5А не будете ли послушали ове речи, собом се заклињем – говори Господ – овај ће двор постати пустош!’“
6Јер овако каже Господ за двор Јудиног цара:
„Мени си ти као Галад и врх Ливана,
али ћу те стварно претворити у пустињу,
у градове расељене.
7Затирача спремам на тебе,
све до једног наоружаног!
Најбоље ће твоје кедрове посећи
и у ватру бацити.
8Многи ће народи пролазити поред овог града, па ће се међусобно питати: ’Зашто је Господ поступио овако са великим градом овим?’ 9И одговориће: ’Зато што су напустили савез Господа, Бога свога, па су се клањали другим боговима и служили су им.’“
10Не оплакујте мртвог и не жалите за њим!
Него горко јецајте за оним што одлази,
да се више не врати
и не види свој родни крај.
11Овако каже Господ о Салуму22,11 Друго име цара Јоахаза., сину Јудиног цара Јосије, постављеном на место свог оца Јосије и који је отишао из овог места: „Он се никада више неће вратити. 12Тамо где су га одвели, у изгнанство, тамо ће и да умре. Ову земљу он никада више неће видети.
13Тешко ономе што кућу неправедно кући,
и одаје горње, али не по правди;
коме сународник ради без накнаде
и који не даје трудбенику плату.
14Јер тај каже: ’Сазидаћу себи кућу повелику
и простране горње собе.’
Отвориће за себе прозоре,
па кедром облаже и црвеним боји.
15Зар ти владаш
да би се кедровином разметао?
Зар твој отац није и јео и пио,
зар није праведно и правично радио,
па му је било добро?
16Бранио је сиромаха и убогог.
И онда је било добро.
Не значи ли то познавати мене?
– говори Господ.
17Али твоје очи и твоје срце
не теже ничем сем непоштеном добитку
и проливању крви невинога,
да би тлачио и изнуђивао.“
18Овако каже Господ о Јоакиму, сину Јудиног цара Јосије:
„Неће за њим зажалити:
’Јао, брате мој! Јао, сестро!’
Неће за њим зажалити:
’Јао, господару! Јао његово величанство!’
19Сахраниће га као што магарца сахрањују.
Одвући ће га и бацити
подаље од врата Јерусалима.
20Попни се на Ливан и вичи!
На Васану гласом зајечи
и завичи са Аварима,
јер су сатрвени сви твоји љубавници.
21А ја сам ти говорио у твом благостању,
а ти си рекао: ’Нећу да слушам!’
И то ти је био пут још од младости твоје –
да не слушаш мој глас.
22Свим твојим пастирима ветар пастир ће да буде,
а и твоји љубавници ће отићи у изгнанство.
А онда ћеш се баш застидети и понижен ћеш бити
због свих својих зала.
23Ти што седиш на ’Ливану’,
угнежден у кедровину:
како ћеш стењати кад те спопадну трудови
и бол као породиљу!
24Живота ми мога – говори Господ – све да Хонија22,24 Јехонија., син Јудиног цара Јоакима, буде и печатни прстен на десној руци мојој, и оданде ћу те стргнути. 25Предаћу те у руке онима који ти о глави раде, у руке оних од којих стрепиш, у руке вавилонског цара Навуходоносора и у руке Халдејаца. 26Избацићу и тебе и мајку твоју која те родила у другу земљу, тамо где се нисте родили. И тамо ћете умрети. 27А у земљу у коју им душа жуди да се врати, вратити се неће.“
28Је ли крчаг презрен и полупан овај човек Хонија?
Или је посуда коју нико неће?
Зашто су одбачени и он и његово потомство,
истерани у земљу која им је туђа?
29О, земљо! О, земљо!
О, земљо, чуј реч Господњу!
30Овако каже Господ:
„Запиши: овај човек је као без порода
и неће напредовати за живота свога.
Неће напредовати нико од његових потомака,
нико неће седети на престолу Давидовом
да би поново владао Јудом.
Juízo sobre os Reis Maus
1Assim diz o Senhor: “Desça ao palácio do rei de Judá e proclame ali esta mensagem: 2Ouve a palavra do Senhor, ó rei de Judá, tu que te assentas no trono de Davi; tu, teus conselheiros e teu povo, que passa por estas portas”. 3Assim diz o Senhor: “Administrem a justiça e o direito: livrem o explorado das mãos do opressor. Não oprimam nem maltratem o estrangeiro, o órfão ou a viúva; nem derramem sangue inocente neste lugar. 4Porque, se vocês tiverem o cuidado de cumprir essas ordens, então os reis que se assentarem no trono de Davi entrarão pelas portas deste palácio em carruagens e cavalos, em companhia de seus conselheiros e de seu povo. 5Mas, se vocês desobedecerem a essas ordens”, declara o Senhor, “juro por mim mesmo que este palácio ficará deserto”.
6Porque assim diz o Senhor a respeito do palácio real de Judá:
“Apesar de você ser para mim como Gileade
e como o topo do Líbano,
certamente farei de você um deserto,
uma cidade desabitada.
7Prepararei destruidores contra você,
cada um com as suas armas;
eles cortarão o melhor dos seus cedros
e o lançarão ao fogo.
8“De numerosas nações muitos passarão por esta cidade e perguntarão uns aos outros: ‘Por que o Senhor fez uma coisa dessas a esta grande cidade?’ 9E lhes responderão: ‘Foi porque abandonaram a aliança do Senhor, do seu Deus, e adoraram outros deuses e prestaram-lhes culto’ ”.
10Não chorem pelo rei morto
nem lamentem sua perda.
Chorem amargamente, porém,
por aquele que está indo para o exílio,
porque jamais voltará
nem verá sua terra natal.
11Porque assim diz o Senhor acerca de Salum, rei de Judá, sucessor de seu pai Josias, que partiu deste lugar: “Ele jamais voltará. 12Morrerá no lugar para onde o levaram prisioneiro; não verá novamente esta terra.
13“Ai daquele que constrói o seu palácio por meios corruptos,
seus aposentos, pela injustiça,
fazendo os seus compatriotas trabalharem por nada,
sem pagar-lhes o devido salário.
14Ele diz: ‘Construirei para mim
um grande palácio, com aposentos espaçosos’.
Faz amplas janelas, reveste o palácio de cedro
e pinta-o de vermelho.
15“Você acha que acumular cedro faz de você um rei?
O seu pai não teve comida e bebida?
Ele fez o que era justo e certo,
e tudo ia bem com ele.
16Ele defendeu a causa do pobre e do necessitado,
e, assim, tudo corria bem.
Não é isso que significa conhecer-me?”,
declara o Senhor.
17“Mas você não vê nem pensa noutra coisa
além de lucro desonesto,
derramar sangue inocente,
opressão e extorsão”.
18Portanto, assim diz o Senhor a respeito de Jeoaquim, filho de Josias, rei de Judá:
“Não se lamentarão por ele, clamando:
‘Ah, meu irmão!’ ou
‘Ah, minha irmã!’
Nem se lamentarão, clamando:
‘Ah, meu senhor!’ ou
‘Ah, sua majestade!’
19Ele terá o enterro de um jumento:
arrastado e lançado
fora das portas de Jerusalém!
20“Jerusalém, suba ao Líbano e clame,
seja ouvida a sua voz em Basã,
clame desde Abarim,
pois todos os seus aliados foram esmagados.
21Eu a adverti quando você se sentia segura,
mas você não quis ouvir-me.
Esse foi sempre o seu procedimento,
pois desde a sua juventude você não me obedece.
22O vento conduzirá para longe
todos os governantes que conduzem você,
e os seus aliados irão para o exílio.
Então você será envergonhada e humilhada
por causa de todas as suas maldades.
23Você, que está entronizada no Líbano22.23 Isto é, no palácio de Jerusalém (veja 1Rs 7.2).,
que está aninhada em prédios de cedro,
como você gemerá quando vierem as dores de parto,
dores como as de uma mulher que está para dar à luz!
24“Juro pelo meu nome”, diz o Senhor, “que ainda que você, Joaquim22.24 Hebraico: Conias, variante de Joaquim; também no versículo 28., filho de Jeoaquim, rei de Judá, fosse um anel de selar em minha mão direita, eu o arrancaria. 25Eu o entregarei nas mãos daqueles que querem tirar a sua vida; daqueles que você teme, nas mãos de Nabucodonosor, rei da Babilônia, e dos babilônios. 26Expulsarei você e sua mãe, a mulher que o deu à luz, para um outro país, onde vocês não nasceram e no qual ambos morrerão. 27Jamais retornarão à terra para a qual anseiam voltar”.
28É Joaquim um vaso desprezível e quebrado,
um utensílio que ninguém quer?
Por que ele e os seus descendentes serão expulsos e lançados
num país que não conhecem?
29Ó terra, terra, terra,
ouça a palavra do Senhor!
30Assim diz o Senhor:
“Registrem esse homem como homem sem filhos.
Ele não prosperará em toda a sua vida;
nenhum dos seus descendentes prosperará
nem se assentará no trono de Davi
nem governará em Judá.
