Књига пророка Језекиља 47 – NSP & HOF

New Serbian Translation

Књига пророка Језекиља 47:1-23

Вода која извире испод Дома

1Потом ме је довео на улаз Дома, и гле, вода је извирала испод прага Дома према истоку, јер је Дом био окренут према истоку. Вода је истицала испод десне стране Дома, јужно од жртвеника. 2Затим ме је извео кроз северна врата водећи ме около, са спољне стране, према спољашњим вратима, путем који гледа на исток. И гле, вода је куљала с десне стране.

3Када је човек пошао на исток са мерачким ужетом у руци, измерио је хиљаду лаката47,3 Око 500 m., па ме је провео кроз воду; вода је била до чланака. 4Затим је измерио још хиљаду лаката, па ме је превео преко воде. Вода ми је била до колена. Опет је измерио хиљаду лаката и превео ме преко воде. Вода ми је била до појаса. 5Када је измерио још хиљаду, нисам могао да пређем реку, јер је вода толико надошла да је морало да се плива; није могла да се пређе.

6Тада ме је упитао: „Јеси ли видео то, сине човечији?“ Онда ме је повео и вратио на обалу реке. 7Када сам се вратио, видео сам на обали реке, с обе стране, веома много стабала. 8Човек ми рече: „Ове воде теку у источни крај и спуштају се у Араву, па се уливају у море47,8 Мртво море.. Када се улију у море, воде оздрављају. 9И куда год река дође, свако живо биће које се миче оживљава. Тада ће бити веома много риба, јер кад ове воде дођу морске воде ће оздравити. Где ова река дође, све ће оживети. 10Рибари ће стајати дуж мора од Ен-Гедија до Ен-Еглајима; то ће бити место где ће се сушити мреже. Биће тамо веома много свакојаких риба, као риба у Великом мору. 11Ипак, његове баре и мочваре неће оздравити; из њих ће се добијати со. 12А крај реке, на обе њене обале, рашће свакојака воћна стабла. Њихово лишће неће венути, нити ће им плодови нестајати, него ће рађати нови род сваког месеца, јер им воде долазе из Светилишта. Његови плодови биће за јело, а његово лишће за лек.“

Границе земље

13Говори Господ Бог: „Ово су границе по којима ћете поделити земљу у наслеђе међу дванаест племена Израиља: Јосифу два дела. 14Поделите је подједнако, пошто сам се заклео да ћу је дати вашим оцима, и ова земља ће вам припасти у наследство.

15Ово је граница земље:

На северу, од Великог мора преко Етлона и Лево-Амата, до Седада, 16Вироте, Сиврајима, који је на граници између Дамаска и Амата; Асар-Атихон, који је на авранској граници. 17Тако ће се граница протезати од мора до Асар-Енана, која је на северној граници Дамаска, са аматском границом на северу. То ће бити северна граница.

18На источној страни, граница ће се пружати између Аврана и Дамаска, и између Галада и Израиљеве земље, с Јорданом као границом, све до Источног мора и Тамара. То ће бити источна граница.

19На јужној страни, граница ће се пружати према југу од Тамара до вода Мериве кадиске, дуж потока и Великог мора. То ће бити јужна граница.

20На западу граница ће бити Велико море, од те међе па до Лево-Амата. То ће бити западна граница.

21Поделите земљу међу собом по Израиљевим племенима. 22Земљу поделите у наследство међу собом и међу странцима који бораве међу вама, и који су изродили децу међу вама. Опходите се према њима као према домаћима, Израиљцима. Нека и они приме део у наследство са Израиљевим племенима. 23Нека се странцу да земља у оном племену у којем борави – говори Господ Бог.

Hoffnung für Alle

Hesekiel 47:1-23

Der Fluss, der aus dem Tempel kommt

1Dann führte mich der Mann noch einmal zum Eingang des Tempelgebäudes, der nach Osten lag. Dort entdeckte ich, dass Wasser unter der Schwelle hervorquoll. Erst floss es ein Stück an der Vorderseite des Tempels entlang, dann südlich am Altar vorbei und weiter nach Osten. 2Der Mann verließ mit mir den Tempelbezirk durch das Nordtor des äußeren Vorhofs, und wir gingen an der Außenmauer entlang bis zum Osttor. Ich sah, wie das Wasser an der Südseite des Torgebäudes hervorströmte.

3Wir folgten dem Wasserlauf in östlicher Richtung; nachdem der Mann mit seiner Messlatte 500 Meter ausgemessen hatte, ließ er mich an dieser Stelle durch das Wasser gehen. Es war bloß knöcheltief. 4Wieder maß er 500 Meter aus, und jetzt reichte es mir schon bis an die Knie. Nach weiteren 500 Metern stand ich bis zur Hüfte im Wasser. 5Ein letztes Mal folgte ich dem Mann 500 Meter, und nun war das Wasser zu einem tiefen Fluss geworden, durch den ich nicht mehr gehen konnte. Man konnte nur noch hindurchschwimmen.

6Der Mann fragte mich: »Hast du das gesehen, du Mensch?« Dann brachte er mich wieder ans Ufer zurück.

7Ich sah, dass auf beiden Seiten des Flusses sehr viele Bäume standen. 8Der Mann sagte zu mir: »Dieser Fluss fließt weiter nach Osten in das Gebiet oberhalb der Jordan-Ebene, dann durchquert er die Ebene und mündet schließlich ins Tote Meer. Dort verwandelt er das Salzwasser in gesundes Süßwasser. 9Überall wohin der Fluss kommt, da schenkt er Leben. Ja, durch ihn wird das Wasser des Toten Meeres gesund, so dass es darin von Tieren wimmelt. 10Am Ufer des Meeres leben dann Fischer, von En-Gedi bis En-Eglajim breiten sie ihre Netze zum Trocknen aus. Fische aller Art wird es wieder dort geben, so zahlreich wie im Mittelmeer. 11Nur in den Sümpfen und Teichen rund um das Tote Meer wird kein Süßwasser sein. Aus ihnen soll man auch in Zukunft Salz gewinnen können. 12An beiden Ufern des Flusses wachsen alle Arten von Obstbäumen. Ihre Blätter verwelken nie, und sie tragen immerfort reiche Frucht. Denn der Fluss, der ihren Wurzeln Wasser gibt, kommt aus dem Heiligtum. Monat für Monat bringen sie neue, wohlschmeckende Früchte hervor, und ihre Blätter dienen den Menschen als Heilmittel.«

Die Grenzen Israels

13Dann sprach Gott, der Herr, zu mir: »Ich will dir die Grenzen des Landes beschreiben, das ihr unter die zwölf Stämme Israels aufteilen sollt. Dabei stehen den Nachkommen von Josef zwei Gebiete zu. 14Euren Vorfahren habe ich geschworen, ihnen dieses Land zu schenken. Darum sollt ihr es für immer behalten und an eure Nachkommen weitervererben. Teilt es so unter euch auf, dass jeder Stamm sein eigenes Gebiet erhält!

15Die Nordgrenze des Landes verläuft vom Mittelmeer ostwärts in Richtung der Städte Hetlon, Lebo-Hamat und Zedad, 16dann weiter nach Berota47,16 So nach der griechischen Übersetzung (vgl. Kapitel 48,1). Der hebräische Text lautet: … über Zedad, Lebo, Hamat, Berota. und Sibrajim, das an der Grenze zwischen dem Herrschaftsbereich von Damaskus und dem von Hamat liegt. Dann führt sie zur Stadt Hazar-Enan47,16 So nach der griechischen Übersetzung (vgl. Vers 17). Der hebräische Text lautet: Hazar-Tikon. am Rand des Haurangebirges. 17Nördlich dieser Linie vom Mittelmeer bis nach Hazar-Enan liegt der Herrschaftsbereich von Damaskus und von Hamat.

18Die Ostgrenze beginnt dort, wo das Gebiet von Damaskus an das Haurangebirge grenzt. Von dort an bildet der Jordan die Grenze zwischen dem Land Israel im Westen und der Landschaft Gilead im Osten, bis hinunter zur Stadt Tamar am Toten Meer47,18 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: im Osten, das sollt ihr messen..

19Die Südgrenze verläuft von Tamar bis zu der Quelle Meriba bei Kadesch und von dort weiter zu dem Bach, der die Grenze nach Ägypten bildet und ins Mittelmeer mündet.

20Die Westgrenze bildet das Mittelmeer bis hinauf nach Lebo-Hamat.

21Teilt dieses Land unter die Stämme Israels auf. 22Ihr sollt es für immer besitzen und an eure Nachkommen weitervererben. Jede Familie bekommt ihren Anteil durch das Los zugewiesen; dabei sollen die Fremden, die unter euch leben und ihre Kinder bei euch großziehen, genauso berücksichtigt werden. Wenn das Land der einzelnen Stämme aufgeteilt wird, dann behandelt die Fremden und ihre Familien wie euresgleichen. 23In dem Stammesgebiet, wo sie wohnen, steht ihnen ihr eigener Anteil zu. Ich, Gott, der Herr, will es so.«