1Пророштво речи Господње о Израиљу преко Малахије:
Израиљ сумња у Божију љубав
2„Волео сам вас – каже Господ.
А ви кажете: ’Како си нас волео?’
Зар Исав није Јаковљев брат? – говори Господ. Јакова сам заволео, 3а Исава замрзео и његову сам гору претворио у пустош, и његово наследство дао пустињским шакалима.“
4Јер Едом говори: „Сатрти смо, али ћемо се вратити и обновити рушевине.“ Овако каже Господ над војскама: „Они нека граде, а ја ћу да разграђујем, па ће их прозвати: опака земља, народ на који је Господ довека гневан. 5Видећете то својим очима, па ћете рећи: ’Велик Господ и изван граница Израиља!’
Кршење савеза нечистим жртвама
6Син поштује оца и слуга господара свог, а ако сам ја отац где је част за мене? Ако сам ја господар где је поштовање за мене?
То Господ над војскама каже вама, свештеници, који презирете моје име.
Али ви узвраћате: ’А како презиремо твоје име?’
7Ви доносите на мој жртвеник нечисти хлеб и још ме питате: ’Па како смо те онечистили?’ Тако што кажете: ’Господњи сто је презира вредан!’ 8Зар није зло када ми слепо приносите на жртву? Зар није зло када ми приносите сакато и болесно? Однеси то управитељу своме, хоће ли одобрити? Хоће ли те погледати? – каже Господ над војскама.“
9Вапите сад, молим вас, лицу Божијем, ви свештеници: „Смилуј нам се!“ „Па како да вас погледа са тим што вам је у рукама? – каже Господ над војскама.
10Који од вас ће да затвори врата да мој жртвеник не гори узалуд? Ја не уживам у вама – каже Господ над војскама – и из ваших руку не прихватам принос. 11Јер од изласка сунца па до његовог заласка моје је име велико међу народима. На сваком се месту у моје име приноси тамјан и чиста житна жртва јер је моје име велико међу народима – каже Господ над војскама.
12А ви то скрнавите када говорите: ’Господњи сто је нечист! Презира је вредна његова жртва, његова храна!’ 13Кажете: ’Ех, какво умарање!’ Уздишете због тога – каже Господ над војскама.
И још доносите украдене, сакате и болесне животиње као принос. Зар да прихватим то из ваших руку? – каже Господ. 14Нека је проклет препредењак који има мушко у свом стаду и који га заветује, али жртвује Господу сакато. Јер ја сам велики цар – каже Господ над војскама – и страшно је име моје међу народима!
1Mao kini ang mensahe sa Ginoo ngadto sa mga taga-Israel pinaagi kang Malakias.
Gihigugma sa Ginoo ang mga Israelinhon
2Miingon ang Ginoo, “Ginahigugma ko kamo. Apan naga-pangutana pa kamo, ‘Giunsa mo man kami paghigugma?’ Hinumdomi ninyo nga bisan managsoon si Esau ug si Jacob, gihigugma1:2 gihigugma: o, gipili. ko si Jacob 3apan si Esau wala. Gilumpag ko ang mga bukid ni Esau, busa nahimo na lang kining pinuy-anan sa mga ihalas nga mga iro.1:3 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.
4“Kon moingon ang mga Edomihanon,1:4 mga Edomihanon: o, mga kaliwat ni Esau. ‘Bisan pag nagun-ob ang among dapit, patindogon namo kini pag-usab,’ ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magaingon nga, ‘Bisan patindogon pa nila ang ilang dapit gun-ubon ko gihapon kini. Tawgon sila nga “daotang nasod” ug “mga katawhan nga kanunayng gikapungtan sa Ginoo.” 5Masaksihan gayod ninyo ang ilang pagkalaglag ug makaingon kamo, “Gamhanan ang Ginoo bisan sa gawas sa Israel.” ’ ”
Gibadlong sa Ginoo ang mga Pari
6Miingon ang Ginoo nga Makagagahom ngadto sa mga pari, “Ang anak nagatahod sa iyang amahan, ug ang ulipon nagatahod sa iyang agalon. Apan nganong ako nga inyong amahan ug agalon wala man ninyo tahora? Ginapasipalahan pa ninyo ako. Apan miingon pa gayod kamo, ‘Giunsa ka man namo pagpasipala?’ 7Gipasipalahan ninyo ako pinaagi sa paghalad ug hugaw1:7 hugaw: Ang buot ipasabot, dili takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad diha sa akong halaran. Apan mangutana pa kamo, ‘Sa unsang paagi namo gihugawan ang mga halad?’1:7 Sa unsang paagi… halad?: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, Sa unsang paagi ka namo gihugawan? Gihugawan ninyo ang inyong mga halad pinaagi sa pagsulti nga walay hinungdan ang akong halaran. 8Mao nga naghalad kamo ug mga mananap nga buta, bakol, o masakiton. Dili kana husto! Sulayi paghatag ang inyong gobernador sa sama niana nga matang sa mga mananap. Siguro gayod nga dili siya malipay kaninyo ug dili niya kamo pakitaag maayong pagtagad.”
9“Busa karon, kamong mga pari, hangyoa ninyo ang Dios nga kaloy-an kita. Apan niana nga matang sa mga halad nga ginahalad ninyo kaniya sigurado gayod nga dili niya kamo pakitaan ug kaayo. Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom.”
10Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Unta may usa kaninyong mga pari nga mosira sa mga pultahan sa akong templo, aron dili na kamo maghaling ug kalayo nga walay kapuslanan diha sa akong halaran. Dili ko dawaton ang inyong mga halad, tungod kay wala ako malipay kaninyo. 11Sa pagka-tinuod, ginadayeg ang akong ngalan sa mga nasod sa bisan asang bahin sa kalibotan.1:11 sa bisan… kalibotan: sa literal, sukad sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini. Bisan asang dapit nagasunog ang mga tawo ug insenso ug nagahalad ug hinlo1:11 hinlo: Ang buot ipasabot, takos nga ihalad sa Dios. nga mga halad kanako. 12Apan kamo, gipakaulawan ninyo ang akong ngalan pinaagi sa pag-ingon nga hugaw ang akong halaran1:12 ang akong halaran: o, ako. Mao usab sa bersikulo 13. ug walay kapuslanan ang mga gipanghalad didto. 13Ug nagaingon pa kamo nga napul-an na kamo sa paghalad kanako, ug gipakawalay-bili ninyo ang akong halaran. Mao kanay hinungdan nga ginahalaran lang ninyo ako ug mga mananap nga samaron,1:13 samaron: o, kinawat. bakol, o masakiton. Nagdahom ba kamo nga dawaton ko kini? 14Panghimaraoton ko ang limbongan, nga nagsaad nga maghalad siya ug maayo nga mananap apan ang iyang gihalad kanako may deperensya. Panghimaraoton ko siya kay ako ang gamhanan nga hari ug gikahadlokan sa kanasoran.” Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom.
