Скакавци, огањ и висак
1Ово ми је показао Господ Бог. Гле, саздао је скакавце кад пролећни усеви почињу да ничу. И гле, то су усеви након царске косидбе! 2И тако су попасли све биље по земљи, а ја сам рекао: „О, Господе Боже, молим те опрости! Али, како ће се дићи Јаков кад је тако нејак?“
3Господ се сажалио због овог.
„Неће тако бити“ – рекао је Господ.
4Ово ми је показао Господ Бог. Гле, Господ Бог је позвао огањ да суди и он прогута големи бездан и прогута поље. 5А ја сам рекао: „О, Господе Боже, молим те опрости! Али, како ће се дићи Јаков кад је тако нејак?“
6Господ се сажалио због овог.
„Неће ни ово тако бити“ – рекао је Господ.
7Ово ми је показао Господ Бог. Гле, Господ је стајао на зиду прављеном по виску, а у руци му је био висак. 8И рекао ми је Господ: „Амосе, шта видиш?“
Одговорио сам: „Висак.“
Господ узврати: „Ево, постављам висак усред свог народа Израиља и више им не попуштам.
9Опустеће Исакове узвишице
и светилишта Израиљева ће се срушити.
А ја ћу мачем да устанем на дом Јеровоамов.“
Амос и Амасија
10Амасија, свештеник из Ветиља, је поручио Јеровоаму, цару Израиља: „Знаш, против тебе се уротио Амос усред дома Израиљевог. Земља не може да трпи његове речи! 11Ево шта каже Амос:
’Јеровоам ће скончати од мача,
а Израиљ из своје земље
сигурно иде у изгнанство.’“
12Амасија је рекао Амосу: „Одлази, видеоче! Бежи у Јудину земљу па тамо једи хлеба и пророкуј! 13А у Ветиљу не смеш више да пророкујеш јер је ово царево светилиште и престоница суверена.“
14Амос је одговорио Амасији речима: „Нисам био ни пророк ни пророков син. Био сам сточар и дивље смокве сам гајио. 15Господ ме је узео од стада и рекао ми је Господ: ’Иди, пророкуј Израиљу, мом народу.’ 16И сада чуј Господњу реч: ти кажеш:
’Не пророкуј против Израиља
и не жвали против дома Исаковог.’
17Зато овако каже Господ:
’Жена ће ти постати градска блудница,
а синови твоји и твоје ћерке ће пасти од мача.
Твоје ће се имање ужетом премерити и разделити,
а ти ћеш умрети на нечистом тлу.
А Израиљ ће сигурно из своје земље
отићи у изгнанство.’“
Gafanhotos, fogo e um fio de prumo
1Isto é o que o Senhor Deus me mostrou numa visão: Estava a preparar uma vasta praga de gafanhotos para destruir as principais searas que cresceram depois da primeira ceifa e que tinham sido entregues como o imposto devido ao rei. 2Tudo comeram, completamente. Então disse: “Ó Senhor Deus, perdoa ao teu povo! Se te voltares contra Israel, que esperança poderá haver? Israel é tão pequeno!”
3Então o Senhor reteve-se e não deu cumprimento à visão. “Não o farei!”, disse-me.
4Depois o Senhor Deus mostrou-me um grande fogo que preparara para os castigar, o qual secava até as águas e queimava a terra inteira. 5Eu disse então: “Ó Senhor Deus, não faças tal coisa! Se te voltares contra eles, que outra esperança poderão ter? Jacob não tem força nenhuma!”
6O Senhor Deus desistiu também deste plano: “Também não farei isso!”
7Então fez-me ver o seguinte: o Senhor estava em pé junto dum muro, com um fio de prumo, verificando se estava perfeitamente direito. 8E o Senhor perguntou-me: “Amós, que vês tu?”
“Um fio de prumo.”
“Hei de testar o meu povo com um fio de prumo. E desta vez não hei de desistir do meu castigo. 9Os altares dos ídolos onde os descendentes de Isaque adoraram, assim como os santuários em Israel, hão de ser destruídos; destruirei igualmente a dinastia do rei Jeroboão por meio da guerra.”
Amós e Amazias
10Mas quando Amazias, o sacerdote de Betel, ouviu o que Amós estava a dizer, mandou com urgência uma mensagem ao rei Jeroboão: “Amós é um traidor da nossa nação; está a conspirar a tua morte; isto é intolerável, pois suscitará a revolta em toda a terra. 11Ele diz que tu serás morto e que Israel será levado em cativeiro para o exílio.”
12Amazias ordenou a Amós: “Sai daqui para fora, tu, ó vidente! Vai lá para a terra de Judá fazer as tuas profecias e come ali o pão que ganhaste com as tuas palavras! 13Não nos incomodes mais com as tuas visões aqui, em Betel, onde está o templo do rei!”
14Mas Amós respondeu-lhe: “Eu não era um profeta. Eu não pertenço à família dos profetas. Eu guardava vacas e colhia das figueiras bravas figos silvestres. 15Contudo, o Senhor tirou-me de andar atrás dos rebanhos e disse-me: ‘Vai e profetiza ao meu povo de Israel!’
16Por isso, ouve esta mensagem do Senhor para ti. Tu dizes: ‘Não profetizes contra Israel nem fales contra a casa de Isaque!’ 17Mas o Senhor responde: ‘A tua mulher se prostituirá nesta mesma cidade, os teus filhos e filhas serão mortos e a terra toda dividida. Tu próprio acabarás por morrer numa terra pagã; o povo de Israel será exilado, lá longe da sua terra.’ ”
