Израиљ се није вратио Богу
1Чујте ову реч, о, краве васанске које сте на брду Самарије,
што тлачите сиромаха, обарате убогога
и говорите мужевима: „Донесите нам да пијемо!“
2Господ Бог се заклео светошћу својом:
„Гле, ево долазе вам дани
када ће вас извлачити кукама,
а последње од вас удицама.
3Излазиће свака од вас,
равно напред, кроз пукотине
и разбацаће вас по Армону4,3 Или: по ђубришту.
– говори Господ.
4Дођите у Ветиљ и грешите,
а у Галгалу грешите још више.
Своје жртве јутром приносите
и трећег дана своје десетке.
5Захвалнице са квасцем приносите,
објавите добровољне жртве,
разгласите их, јер вам је то по вољи,
децо Израиљева
– говори Господ Бог.
6А ја сам вам дао чисте зубе4,6 Сликовити израз за недостатак хране. у свим вашим градовима,
оскудицу хлеба у свим местима вашим,
али ви ми се нисте вратили
– говори Господ.
7Још сам вам и кишу ускратио,
а било је три месеца пред жетву.
На један град сам послао кишу,
а на други нисам.
Послао сам кишу на једну њиву да је натопи,
а она која није натапана се осушила.
8Два су се, па и три града дотетурала до једног града да пију воде.
И нису се напили
и ви ми се нисте вратили
– говори Господ.
9Ударио сам медљиком и кукољем
баште ваше и ваше винограде,
ваше смокве и винограде ваше.
Појео их је скакавац,
али ви ми се нисте вратили
– говори Господ.
10И помор сам слао међу вас
као на Египат.
Мачем сам сасекао ваше младиће
са све вашим преотетим коњима.
Дао сам да вам се до носа подиже смрад вашег табора,
али ви ми се нисте вратили
– говори Господ.
11Затирао сам неке од вас
као што је Бог опустошио Содому и Гомору,
били сте као угарак извучен из ложишта,
али ви ми се нисте вратили
– говори Господ.
12Зато ћу тако да ти урадим, о, Израиљу!
И због тога што ћу да ти урадим,
припреми се да сретнеш свога Бога, о, Израиљу!“
13Јер, ево онога што је горе начинио,
што је ветар саздао
и јавио човеку мисао своју;
који зору у таму претвара
и хода по узвишењима земље –
име му је Господ, Бог над војскама!
Israel Manteve-se Rebelde
1Ouçam esta palavra, vocês, vacas de Basã que estão
no monte de Samaria,
vocês que oprimem os pobres
e esmagam os necessitados
e dizem aos senhores deles:
“Tragam bebidas e vamos beber!”
2O Senhor, o Soberano, jurou pela sua santidade:
“Certamente chegará o tempo
em que vocês serão levados com ganchos,
e os últimos de vocês com anzóis.
3Cada um de vocês sairá
pelas brechas do muro,
e serão atirados na direção do Harmom4.3 Ou atirados, ó montanha de opressão”,
declara o Senhor.
4“Vão a Betel e ponham-se a pecar;
vão a Gilgal e pequem ainda mais.
Ofereçam os seus sacrifícios cada manhã,
os seus dízimos no terceiro dia4.4 Ou a cada três anos.
5Queimem pão fermentado
como oferta de gratidão
e proclamem em toda parte
suas ofertas voluntárias;
anunciem-nas, israelitas,
pois é isso que vocês gostam de fazer”,
declara o Senhor, o Soberano.
6“Fui eu mesmo que dei a vocês
estômagos vazios4.6 Hebraico: dentes limpos. em cada cidade
e falta de alimentos em todo lugar,
e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,
declara o Senhor.
7“Também fui eu que retive a chuva
quando ainda faltavam
três meses para a colheita.
Mandei chuva a uma cidade,
mas não a outra.
Uma plantação teve chuva;
outra não teve e secou.
8Gente de duas ou três cidades
ia cambaleando de uma cidade a outra
em busca de água, sem matar a sede,
e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,
declara o Senhor.
9“Muitas vezes castiguei os seus jardins e as suas vinhas,
castiguei-os com pragas e ferrugem.
Gafanhotos devoraram as suas figueiras e as suas oliveiras,
e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,
declara o Senhor.
10“Enviei pragas contra vocês
como fiz com o Egito.
Matei os seus jovens à espada,
deixei que capturassem os seus cavalos.
Enchi os seus narizes
com o mau cheiro dos mortos
em seus acampamentos,
e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,
declara o Senhor.
11“Destruí algumas de suas cidades,
como destruí4.11 Hebraico: como Deus destruiu. Sodoma e Gomorra.
Ficaram como um tição tirado do fogo,
e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,
declara o Senhor.
12“Por isso, ainda o castigarei, ó Israel,
e, porque eu farei isto com você,
prepare-se para encontrar-se
com o seu Deus, ó Israel.”
13Aquele que forma os montes,
cria o vento e revela os seus pensamentos ao homem,
aquele que transforma a alvorada em trevas,
e pisa as montanhas da terra;
Senhor, Deus dos Exércitos, é o seu nome.
