Авдијина визија
1Виђење Авдијино:
Овако Господ Бог каже о Едому:
Чули смо вест од Господа
и гласник је послан међу народе:
„Устаните! Дигнимо се у бој против њега!“
2„Ево, учинио сам те незнатним међу народима
и врло презреним.
3Дрскост срца твога те је обманула,
ти што живиш у раселини стене,
становниче горских висина.
Говориш у срцу своме:
’Ко да ме доле, на земљу сруши?!’
4Све и да се ко орао винеш,
своје гнездо међу звезде свијеш,
стровалићу те ја и оданде
– говори Господ.
5Ако ти лопови дођу
и по ноћи затирачи,
зар неће накрасти колико им треба?
Ако ти дођу берачи грожђа,
зар неће оставити за пабирчење?
Али ти ћеш бити похаран!
6О, како ће Исава да претресу!
Наћи ће му сва скривена блага.
7Све до границе потерали те сви твоји савезници.
Обманули су те, надвладали те твоји вајни пријатељи.
Ти што твој хлеб једу, испод тебе копају ти јаму,
а ти о томе појма немаш.
8Нећу ли оног дана – говори Господ –
сатрти мудраце едомске
и учене с горе Исавове?
9О, Темане, препашће се твоји ратници,
сви са горе Исавове биће побијени.
10Због насиља над Јаковом, братом твојим,
прекриће те стид
и довека сатрвен ћеш бити.
11Оног дана када си стајао по страни,
од дана кад су му туђинци благо заробили,
кад незнанци грунуше на врата његова
и за Јерусалим жреб бацаше,
ти си био као један од њих.
12Ниси смео да посматраш дан брата свога,
дан његове коби;
ниси смео да ликујеш над народом Јуде,
оног дана кад су разорени,
и злурадо да се цериш
на дан њиног јада.
13Ниси смео да прођеш кроз врата мог народа
у онај дан њихове пропасти.
Ниси смео да посматраш зло њихово
у тај кобни дан,
да се пружаш за њиховим благом
на дан њиног јада.
14Ниси смео да стојиш на раскршћима,
бегунце његове да убијаш,
да његове издајеш преживеле
у том дану јада.
15Близу је дан Господњи
свим народима.
Шта си чинио, чиниће се теби.
Обиће ти се о главу дела твоја.
16Јер, као што сте пили на мојој светој гори
и сви народи ће истрајно пити.
И пиће и гутаће
и биће као да их није било.
17А на гори Сион спасење ће бити
и биће она светиња,
а дом ће Јаковљев запосести поседе своје.
18Ватра ће постати дом Јаковљев,
дом Јосифов биће пламен,
а дом Исавов постаће стрњика.
И спалиће их, прогутаће их,
и неће се спасти нико
из дома Исавовог.“
Јер тако каже Господ.
19Они из Негева ће освојити гору Исавову,
а они из равнице Филистеју.
Освојиће и подручје Јефремово и подручје Самарије,
а Венијамин ће освојити Галад.
20И изгнаници са бедема народа израиљског
наследиће земљу Хананаца до Сарепте.
А изгнаници из Јерусалима,
који су у Сефарду, запосешће градове Негева.
21И изаћи ће избављени на гору Сион
да суде гори Исавовој
и Царство ће припадати Господу.
O Julgamento de Edom
1Visão de Obadias.
Assim diz o Soberano, o Senhor, a respeito de Edom:
Nós ouvimos uma mensagem do Senhor.
Um mensageiro foi enviado às nações para dizer:
“Levantem-se! Vamos atacar Edom!”
2“Veja! Eu tornarei você pequeno entre as nações.
Será completamente desprezado!
3A arrogância do seu coração o tem enganado,
você que vive nas cavidades das rochas3 Ou de Selá
e constrói sua morada no alto dos montes;
que diz a você mesmo:
‘Quem pode me derrubar?’
4Ainda que você suba tão alto como a águia
e faça o seu ninho entre as estrelas,
dali eu o derrubarei”, declara o Senhor.
5“Se ladrões o atacassem,
saqueadores no meio da noite
como você está destruído!—
não roubariam apenas quanto achassem suficiente?
Se os que colhem uvas chegassem a você,
não deixariam para trás pelo menos alguns cachos?
6Entretanto, como Esaú foi saqueado!
Como foram pilhados os seus tesouros ocultos!
7Empurram você para as fronteiras todos os seus aliados;
enganam você e o sobrepujarão os seus melhores amigos;
aqueles que comem com você para você armam ciladas”.
E Esaú não percebe nada!
8“Naquele dia”, declara o Senhor,
“destruirei os sábios de Edom,
e os mestres dos montes de Esaú.
9Então os seus guerreiros, ó Temã, ficarão apavorados
e serão eliminados todos os homens dos montes de Esaú.
10Por causa da violenta matança
que você fez contra o seu irmão Jacó,
você será coberto de vergonha
e eliminado para sempre.
11No dia em que você ficou por perto,
quando estrangeiros roubaram os bens dele,
e estranhos entraram por suas portas
e lançaram sortes sobre Jerusalém,
você fez exatamente como eles.
12Você não devia ter olhado com satisfação
o dia da desgraça de seu irmão;
nem ter se alegrado com a destruição do povo de Judá;
não devia ter falado com arrogância
no dia da sua aflição.
13Não devia ter entrado pelas portas do meu povo
no dia da sua calamidade;
nem devia ter ficado alegre com o sofrimento dele
no dia da sua ruína;
nem ter roubado a riqueza dele
no dia da sua desgraça.
14Não devia ter esperado nas encruzilhadas,
para matar os que conseguiram escapar;
nem ter entregado os sobreviventes
no dia da sua aflição.
15“Pois o dia do Senhor está próximo
para todas as nações.
Como você fez, assim será feito a você.
A maldade que você praticou recairá sobre você.
16Assim como vocês beberam do meu castigo
no meu santo monte,
também todas as nações16 Muitos manuscritos do Texto Massorético dizem todas as nações ao redor. beberão sem parar.
Beberão até o fim
e serão como se nunca tivessem existido.
17Mas no monte Sião estarão os que escaparam;
ele será santo
e a descendência de Jacó possuirá a sua herança.
18A descendência de Jacó será um fogo,
e a de José uma chama;
a descendência de Esaú será a palha.
Eles a incendiarão e a consumirão.
Não haverá sobreviventes da descendência de Esaú”,
declara o Senhor.
19Os do Neguebe se apossarão dos montes de Esaú,
e os da Sefelá19 Pequena faixa de terra de relevo variável entre a planície costeira e as montanhas. ocuparão a terra dos filisteus.
Eles tomarão posse dos campos de Efraim e de Samaria,
e Benjamim se apossará de Gileade.
20Os israelitas exilados se apossarão
do território dos cananeus até Sarepta;
os exilados de Jerusalém que estão em Sefarade
ocuparão as cidades do Neguebe.
21Os vencedores subirão ao21 Ou do monte Sião
para governar a montanha de Esaú.
E o reino será do Senhor.
