Јов
1А Јов је одговорио овим речима:
2„Још и данас је јетка моја жалопојка
и с муком се борим да не бих јечао.
3О, када бих знао где ћу да га нађем,
дошао бих до његовог места!
4Пред њим бих изложио свој случај,
доказима уста своја напунио.
5Да ми је да знам којим би ми речима одговорио;
да ми је да разумем шта би ми рекао.
6Да ли би се силом великом парничио са мном?
Не би, него би се заузео за ме.
7Онде би се праведник са њим расправио,
мој би ме судија заувек избавио.
8Гле, одем ли напред, њега нема;
ни позади њега не опажам.
9Не видим га ни на лево, тамо где делује;
не видим га ни на десно, када се окрене.
10Али он зна пут којим идем;
претапа ме да чист будем попут злата.
11По његовој стопи мој је корак ишао,
његовог сам се пута држао и нисам скретао.
12Заповест његових усана нисам напустио,
чувао сам речи његове више него хлеб насушни.
13Али он је једини и ко ће да га мења!
Шта год да пожели, он тако и чини.
14Науме ће своје, мени намењене, извршити,
а у њему још је таквог много чега.
15Зато сам преплашен од њега;
кад размишљам, јежим се од њега!
16Елем, Бог је моје срце смалаксао,
Свемоћни ме је престравио;
17ипак нисам био сатрт мраком,
нити ми је густа тама заклонила лице.
Jó
1Então Jó respondeu:
2“Até agora me queixo com amargura;
a mão dele23.2 Conforme a Septuaginta e a Versão Siríaca. O Texto Massorético diz a mão sobre mim. é pesada, a despeito de meu gemido.
3Se tão somente eu soubesse
onde encontrá-lo e como ir à sua habitação!
4Eu lhe apresentaria a minha causa
e encheria a minha boca de argumentos.
5Estudaria o que ele me respondesse
e analisaria o que me dissesse.
6Será que ele se oporia a mim com grande poder?
Não, ele não me faria acusações.
7O homem íntegro poderia apresentar-lhe sua causa;
eu seria liberto para sempre de quem me julga.
8“Mas, se vou para o oriente, lá ele não está;
se vou para o ocidente, não o encontro.
9Quando ele está em ação no norte, não o enxergo;
quando vai para o sul, nem sombra dele eu vejo!
10Mas ele conhece o caminho por onde ando;
se me puser à prova, aparecerei como o ouro.
11Meus pés seguiram de perto as suas pegadas;
mantive-me no seu caminho sem desviar-me.
12Não me afastei dos mandamentos dos seus lábios;
dei mais valor às palavras de sua boca
do que ao meu pão de cada dia.
13“Mas ele é ele!
Quem poderá fazer-lhe oposição? Ele faz o que quer.
14Executa o seu decreto contra mim
e tem muitos outros planos semelhantes.
15Por isso fico apavorado diante dele;
pensar nisso me enche de medo.
16Deus fez desmaiar o meu coração;
o Todo-poderoso causou-me pavor.
17Contudo, não fui silenciado pelas trevas,
pelas densas trevas que cobrem o meu rosto.
