Мирьям и Аарон завидуют Моисею
1Мирьям и Аарон порицали Моисея за жену кушитку12:1 Возможно, что жена Моисея была не из Куша, а из Кушана (Мадиан; ср. Авв. 3:7). В таком случае имеется в виду Циппора (см. Исх. 2:15-22). (потому что он женился на кушитке). 2Они говорили:
– Разве Господь говорил только с Моисеем? Разве Он не говорил и с нами?12:2 Или: «через Моисея? Разве не говорил Он и через нас?».
И Господь услышал это.
3А Моисей был очень кротким12:3 Или: «Моисей был в отчаянии»., самым кротким человеком на земле.
4Внезапно Господь сказал Моисею, Аарону и Мирьям:
– Выйдите втроем к шатру собрания, – и они вышли втроем.
5Господь сошел в облачном столбе. Он встал у входа в шатер, подозвал Аарона и Мирьям, и они вдвоем вышли вперед. 6Тогда Он сказал:
– Слушайте Мои слова!
Если есть среди вас Господень пророк,
то Я ему открываюсь в видениях,
говорю с ним в снах.
7Но не так со слугой Моим Моисеем;
он верен во всем Моем доме.
8С ним Я говорю лицом к лицу,
ясно, а не загадками;
он видит образ Господень.
Как же вы не побоялись
порицать Моего слугу Моисея?
9Господь разгневался на них и удалился.
10Когда облако поднялось от шатра, Мирьям покрылась проказой, как снегом. Аарон повернулся к ней и увидел, что она поражена проказой. 11Он сказал Моисею:
– Молю, мой господин, не наказывай нас за грех, который мы совершили в своем безумии. 12Не дай ей стать похожей на мертворожденного младенца, у которого уже истлела половина тела, когда он вышел из материнского чрева.
13И Моисей воззвал к Господу:
– Боже, прошу, исцели ее!
14Но Господь ответил Моисею:
– Если бы ее отец плюнул ей в лицо, разве не была бы она в бесчестии семь дней? Пусть ее выведут вне лагеря на семь дней; потом она сможет вернуться.
15Мирьям семь дней была заключена вне лагеря, и народ не трогался в путь, пока она не вернулась.
มิเรียมและอาโรนต่อต้านโมเสส
1มิเรียมกับอาโรนได้กล่าวโจมตีโมเสส เพราะโมเสสได้แต่งงานและมีภรรยาเป็นชาวคูช 2ทั้งสองพูดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านโมเสสเท่านั้นหรือ? พระองค์ไม่ได้ตรัสผ่านเราด้วยหรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงได้ยินสิ่งนี้
3(โมเสสนั้นเป็นคนถ่อมใจมาก ถ่อมใจยิ่งกว่าใครๆ ในโลก)
4ทันใดนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสส อาโรน และมิเรียมว่า “เจ้าทั้งสามจงออกมาที่เต็นท์นัดพบ” ดังนั้นพวกเขาจึงออกมา 5องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาในเสาเมฆ ทรงประทับยืนอยู่ตรงทางเข้าพลับพลา พระองค์ทรงเรียกอาโรนกับมิเรียม เมื่อทั้งสองก้าวมาข้างหน้า 6พระองค์ตรัสว่า “จงฟังถ้อยคำของเรา
“เมื่อผู้เผยพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในหมู่พวกเจ้า
เราสำแดงตัวเองแก่เขาในนิมิต
เราพูดกับเขาในความฝัน
7แต่กับโมเสสผู้รับใช้ของเราไม่เป็นเช่นนั้น
เขาซื่อสัตย์กว่าใครๆ ในนิเวศของเรา
8เราพูดกับเขาซึ่งๆ หน้า
อย่างชัดเจนและไม่เป็นปริศนา
เขาได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้า
ทำไมเจ้าจึงไม่กลัว
ที่จะพูดโจมตีโมเสสผู้รับใช้ของเรา?”
9พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นต่ออาโรนและมิเรียม แล้วพระองค์ก็เสด็จไป 10เมื่อเมฆที่อยู่เหนือพลับพลาลอยขึ้น มิเรียมก็เป็นโรคเรื้อน12:10 คำภาษาฮีบรูอาจหมายถึงโรคผิวหนังต่างๆ ไม่จำเป็นต้องหมายถึงโรคเรื้อนเท่านั้น เป็นด่างขาวดั่งหิมะ อาโรนหันไปเห็นมิเรียมเป็นโรคเรื้อน 11จึงกล่าวกับโมเสสว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า ได้โปรดอย่าถือโทษบาปที่เราทำไปโดยความโง่เขลานี้ 12ขออย่าให้มิเรียมเป็นเหมือนทารกที่แท้งตั้งแต่อยู่ในครรภ์และออกมาด้วยร่างกายที่ถูกกัดกินไปครึ่งหนึ่ง”
13โมเสสจึงร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่พระเจ้า โปรดรักษานางด้วยเถิด!”
14องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบโมเสสว่า “หากบิดาของนางถ่มน้ำลายใส่หน้านาง นางจะเป็นมลทินไปเจ็ดวันไม่ใช่หรือ? ฉะนั้นจงกักนางไว้นอกค่ายเจ็ดวัน แล้วจึงให้กลับเข้ามาได้” 15มิเรียมจึงถูกกักไว้นอกค่ายตลอดเจ็ดวัน และประชากรไม่ได้ออกเดินทางจนนางกลับเข้ามาอีก
16หลังจากนั้นพวกเขาออกเดินทางจากฮาเซโรท มาตั้งค่ายพักแรมในถิ่นกันดารปาราน
