Псалом 73
1Наставление Асафа.
О Боже, зачем Ты навсегда отверг нас?
Почему гнев Твой возгорелся на овец пастбищ Твоих?
2Вспомни народ, который Ты приобрел с давних времен,
который Ты искупил, чтобы он был Твоим наследием;
вспомни гору Сион, на которой Ты обитаешь.
3Направь Свои шаги к вековым развалинам –
все разрушил враг во святилище!
4Враги Твои рычали посреди собрания Твоего,
установили там свои знамена.
5Они размахивали своими топорами,
как дровосеки в густом лесу,
6без остатка разрушили резные стены
их секиры и бердыши.
7Они сожгли святилище Твое дотла,
осквернили они жилище имени Твоего.
8Решили они в сердце своем: «Уничтожим их полностью» –
и по всей стране сожгли все места,
где поклонялись мы Тебе.
9Знамений не видят наши глаза,
и не осталось пророков,
нет никого, кто знал бы,
когда этому наступит конец.
10О Боже, как долго еще будет враг глумиться,
и вечно ли будет противник оскорблять Твое имя?
11Почему Ты убираешь назад Свою руку, Свою правую руку?
Извлеки ее на них и порази их!
12Бог, мой Царь от начала,
Ты принес спасение на землю.
13Ты разделил Своей силою море,
Ты сокрушил головы морских чудовищ.
14Ты сокрушил головы Левиафана73:14 Левиафан – морское чудовище, символ враждебных Богу сил. См. Иов 40:20–41:26.,
жителям пустынь отдав его в пищу.
15Ты иссек источник и поток,
Ты иссушил бегущие реки.
16День и ночь – Твои; Ты создал солнце и луну.
17Ты определил границы земли,
сотворил лето и зиму.
18Вспомни, Господи, как глумится враг
и как безумный народ оскорбляет Твое имя.
19Не отдавай зверям душу Твоей горлицы;
жизней Твоих страдальцев не забудь никогда.
20Взгляни на Свой завет,
потому что насилие во всех темных уголках земли.
21Да не возвратится угнетенный с позором;
пусть бедный и нищий восхвалят Твое имя.
22Восстань, Боже, и защити Свое дело;
вспомни, как глупец оскорбляет Тебя целый день.
23Не забудь крика Своих врагов,
шума, который непрестанно поднимают противники Твои.
Salmo 7373 Salmo 73 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang awit na isinulat ni Asaf.
Ang Makatarungang Hatol ng Dios
1Tunay na mabuti ang Dios sa Israel,
lalo na sa mga taong malilinis ang puso.
2Ngunit ako, halos mawalan na ako ng pananampalataya.
3Nainggit ako nang makita ko na ang mayayabang at masasama ay umuunlad.
4Malulusog ang kanilang mga katawan
at hindi sila nahihirapan.
5Hindi sila naghihirap at nababagabag na tulad ng iba.
6Kaya ipinapakita nila ang kanilang kayabangan at kalupitan.73:6 ipinapakita … kalupitan: sa literal, nagsusuot sila ng kwintas ng kayabangan at damit ng kalupitan.
7Ang kanilang puso ay puno ng kasamaan,
at ang laging iniisip ay paggawa ng masama.
8Kinukutya nila at pinagsasabihan ng masama ang iba.
Mayayabang sila at nagbabantang manakit.
9Nagsasalita sila ng masama laban sa Dios at sa mga tao.
10Kaya kahit na ang mga mamamayan ng Dios ay lumilingon sa kanila at pinaniniwalaan ang mga sinasabi nila.
11Sinasabi nila, “Paano malalaman ng Dios?
Walang alam ang Kataas-taasang Dios.”
12Ganito ang buhay ng masasama:
wala nang problema, yumayaman pa.
13Bakit ganoon? Wala bang kabuluhan ang malinis kong pamumuhay at paglayo sa kasalanan?
14Nagdurusa ako buong araw.
Bawat umaga akoʼy inyong pinarurusahan.
15Kung sasabihin ko rin ang sinabi nila,
para na rin akong nagtraydor sa inyong mga mamamayan.
16Kaya sinikap kong unawain ang mga bagay na ito,
ngunit napakahirap.
17Pero nang pumunta ako sa inyong templo,
doon ko naunawaan ang kahihinatnan ng masama.
18Tunay na inilalagay nʼyo sila sa madulas na daan,
at ibinabagsak sa kapahamakan.
19Bigla silang mapapahamak;
mamamatay silang lahat at nakakatakot ang kanilang kahahantungan.
20Para silang isang panaginip na pagsapit ng umaga ay wala na.
Makakalimutan na sila kapag pinarusahan nʼyo na.
21Nang nasaktan ang aking damdamin at nagtanim ako ng sama ng loob,
22para akong naging hayop sa inyong paningin,
mangmang at hindi nakakaunawa.
23Ngunit patuloy akong lumapit sa inyo at inakay nʼyo ako.
24Ginagabayan ako ng inyong mga payo,
at pagkatapos ay tatanggapin nʼyo ako bilang isang pangunahing pandangal.
25Walang sinuman sa langit ang kailangan ko kundi kayo lamang.
At walang sinuman sa mundo ang hinahangad ko maliban sa inyo.
26Manghina man ang aking katawan at isipan, kayo, O Dios, ang aking kalakasan.
Kayo lang ang kailangan ko magpakailanman.
27Ang mga taong lumalayo sa inyo ay tiyak na mapapahamak.
Ang mga nagtaksil sa inyo ay lilipuling lahat.
28Ngunit ako, minabuti kong maging malapit sa Dios.
Kayo, Panginoong Dios, ang pinili kong kanlungan,
upang maihayag ko ang lahat ng inyong mga ginawa.
