Ангел со свитком
1Затем я увидел другого могучего ангела, спускающегося с небес. Он был окутан облаком, и над его головой сияла радуга. Его лицо было как солнце, а ноги – как огненные столбы10:1 Ср. Исх. 13:21-22; Иез. 1:26-28; Дан. 10:5-6; Мат. 17:2.. 2Ангел держал в руке маленький развернутый свиток. Он поставил правую ногу на море, а левую на сушу. 3Он закричал, и его крик напоминал рев льва, и от этого крика заговорили семь громов10:3 Ср. Ос. 11:10; Ам. 3:8.. 4Когда проговорили семь громов, я приготовился писать, но голос с небес сказал мне:
– Сохрани в тайне то, что сказали семь громов, не записывай этого10:4 Ср. Дан. 12:4, 9..
5Затем ангел, которого я видел стоящим одновременно на море и на суше, поднял правую руку к небу. 6Он поклялся вечно Живущим10:5-6 См. Втор. 32:40; Дан. 12:7., сотворившим небеса и то, что на них, землю и то, что на ней, и море с тем, что в нем10:6 См. Исх. 20:11; Неем. 9:6; Пс. 145:6..
– Промедления больше не будет! – сказал он. – 7Но в те дни, когда седьмой ангел будет готов протрубить, тогда скрытый план Божий будет полностью осуществлен, как Он и объявил об этом Своим слугам пророкам.
8Потом голос, который я слышал с небес, еще раз обратился ко мне:
– Пойди и возьми открытый свиток из руки ангела, стоящего на море и на суше.
9Я подошел к ангелу и попросил его дать мне этот маленький свиток. Ангел сказал мне:
– Возьми его и съешь. От него у тебя будет горько в желудке, но во рту он будет сладким, как мед.
10Я взял маленький свиток из руки ангела и съел его: во рту он был сладким, как мед, но в желудке потом была от него горечь10:9-10 Ср. Иез. 2:8–3:3.. 11Тогда мне было сказано:
– Тебе предстоит опять пророчествовать о судьбах многих народов, племен, языков и царей.
ทูตสวรรค์กับม้วนหนังสือเล็ก
1จากนั้นข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์ทรงฤทธิ์อีกองค์หนึ่งลงมาจากฟ้าสวรรค์ มีเมฆคลุมกาย มีรุ้งเหนือศีรษะ ใบหน้าดั่งดวงอาทิตย์ และขาดุจเสาที่มีไฟลุกโชติช่วง 2มือถือม้วนหนังสือเล็กๆ ซึ่งคลี่ออก เท้าขวายืนอยู่บนทะเล เท้าซ้ายเหยียบบนแผ่นดิน 3ทูตนั้นตะโกนเสียงดังดุจสิงห์คำราม เมื่อท่านตะโกนเสียงฟ้าร้องทั้งเจ็ดก็กล่าวตอบ 4เมื่อเสียงฟ้าร้องทั้งเจ็ดดังขึ้น ข้าพเจ้าขยับจะเขียนก็ได้ยินเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า “จงเก็บสิ่งที่ฟ้าร้องทั้งเจ็ดได้กล่าวไว้ให้เป็นความลับ อย่าเขียนลงไป”
5แล้วทูตสวรรค์ซึ่งข้าพเจ้าเห็นยืนอยู่บนทะเลและบนแผ่นดินนั้นก็ชูมือขวาขึ้นฟ้าสวรรค์ 6และปฏิญาณโดยอ้างพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดกาล ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และสรรพสิ่งในนั้น ผู้ทรงสร้างโลกกับสรรพสิ่งในนั้น ตลอดจนทะเลและสรรพสิ่งในนั้นว่า “จะไม่ล่าช้าอีกต่อไปแล้ว! 7แต่ในวันที่ทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดจะเป่าแตรนั้น แผนการอันล้ำลึกของพระเจ้าก็จะสำเร็จตามที่พระองค์ได้ทรงประกาศไว้แก่เหล่าผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์”
8แล้วเสียงจากสวรรค์นั้นกล่าวกับข้าพเจ้าอีกครั้งว่า “จงไปรับม้วนหนังสือที่คลี่ออกในมือทูตสวรรค์ผู้ยืนอยู่บนทะเลและบนแผ่นดินนั้นเถิด”
9ดังนั้นข้าพเจ้าจึงไปขอม้วนหนังสือเล็กๆ จากทูตนั้น เขากล่าวกับข้าพเจ้าว่า “จงรับไปกินเถิด มันจะทำให้ท้องของเจ้าเปรี้ยว แต่เมื่ออยู่ในปากของเจ้าจะหวานปานน้ำผึ้ง” 10ข้าพเจ้ารับม้วนหนังสือเล็กๆ จากมือทูตสวรรค์มากิน เมื่ออยู่ในปากของข้าพเจ้าก็มีรสหวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่เมื่อกลืนลงไปท้องของข้าพเจ้ากลับเปรี้ยว 11แล้วมีผู้บอกข้าพเจ้าว่า “เจ้าจะต้องเผยพระวจนะอีกเกี่ยวกับผู้คนหลายเผ่าพันธุ์ ชนชาติต่างๆ ภาษาทั้งหลาย และกษัตริย์จำนวนมาก”
