Сатана искушает Иисуса в пустыне
(Мат. 4:1-11; Мк. 1:12-13)
1Иисус, исполненный Святого Духа, возвратился с Иордана, и Дух повел Его в пустыню. 2Там Его сорок дней искушал дьявол. Все это время Иисус ничего не ел и под конец почувствовал голод. 3Тогда дьявол сказал Ему:
– Если Ты Сын Божий, то прикажи этому камню стать хлебом.
4Иисус ответил ему:
– Написано: «Не одним хлебом живет человек, но каждым словом Божьим4:4 Слова «но каждым словом Божьим» отсутствуют в древнейших рукописях Евангелия от Луки.»4:4 Втор. 8:3..
5Приведя Его на высокое место, он показал Ему в один миг все царства мира.
6И сказал Ему:
– Я передам Тебе всю их власть и славу, потому что они отданы мне, и я даю их кому захочу. 7Итак, если Ты поклонишься мне, все это будет Твоим.
8Иисус ответил:
– Написано: «Поклоняйся Господу, Богу твоему, и служи Ему одному!»4:8 Втор. 6:13.
9После этого дьявол привел Его в Иерусалим и поставил Его на самый верх храма.
– Если Ты Сын Божий, – сказал он, – то бросься отсюда вниз. 10Ведь написано же:
«Своим ангелам повелит о Тебе
охранять Тебя»,
11и «они понесут Тебя на руках,
чтобы ноги Твои не ударились о камень»4:10-11 Пс. 90:11-12..
12Иисус ответил ему:
– Сказано: «Не испытывай Господа, Бога твоего»4:12 Втор. 6:16..
13Когда дьявол окончил все искушения, он оставил Его на время.
Иисус начинает Свое служение
(Мат. 4:12-17; Мк. 1:14-15)
14Иисус возвратился в Галилею, исполненный силой Духа. Молва о Нем распространилась по всей округе. 15Он учил в синагогах, и все прославляли Его.
Назарет не принимает Иисуса
(Мат. 13:54-58; Мк. 6:1-6)
16Однажды Иисус пришел в Назарет, в город, где Он вырос, и в субботу, как обычно, Он отправился в синагогу. Там Иисус встал, чтобы читать. 17Ему подали свиток пророка Исаии, Он развернул его и нашел место, где было написано:
18«Дух Господа на Мне,
потому что Он помазал4:18 Помазал – посредством иудейского обряда помазания человек посвящался на определенное служение. Такого помазания удостаивались пророки, цари и священники. Меня
возвещать бедным Радостную Весть.
Он послал Меня провозглашать свободу пленникам,
прозрение слепым,
освободить угнетенных,
19возвещать год Господней милости»4:18-19 Ис. 61:1-2..
20Иисус свернул свиток, отдал его служителю и сел. Глаза всех в синагоге были прикованы к Нему. 21Он начал говорить:
– Сегодня, когда вы слушали, исполнились эти слова Писания.
22Все хвалили Его и удивлялись силе Его слов.
– Но разве Он не сын Иосифа? – спрашивали они.
23Иисус сказал им:
– Вы Мне, конечно, напомните пословицу: «Врач, исцели самого себя!» И скажете Мне: «Мы слышали, что Ты сотворил много чудес в Капернауме, сотвори же и здесь, у Себя на родине, что-либо подобное». 24Но говорю вам истину, ни одного пророка не принимают на его родине. 25Уверяю вас, что во времена Илии, когда три с половиной года не было дождя и по всей стране был ужасный голод, в Израиле было много вдов, 26однако Илия не был послан ни к одной из них, а лишь ко вдове в Сарепту4:26 Сарепта – финикийский город, находившийся на территории современного государства Ливан. В те времена там жили народности, не признававшие Бога. близ Сидона4:25-26 См. 3 Цар. 17.. 27Много было в Израиле прокаженных во времена пророка Елисея, однако ни один из них не был очищен, кроме сирийца Наамана4:27 См. 4 Цар. 5:1-14..
28Все в синагоге пришли в ярость, когда услышали это. 29Они вскочили, вытащили Иисуса за пределы города и привели к обрыву горы, на которой был построен город, чтобы сбросить Его вниз. 30Но Иисус прошел сквозь толпу и ушел.
Иисус изгоняет нечистого духа
(Мк. 1:21-28)
31Он пошел в галилейский город Капернаум и по субботам учил там народ. 32Люди изумлялись Его учению, потому что в Его словах ощущалась власть. 33В синагоге был человек, одержимый демоном, нечистым духом, и вдруг он громко закричал:
34– А-а-а! Что Ты хочешь от нас, Иисус из Назарета? Ты пришел, чтобы погубить нас? Я знаю, Кто Ты! Ты – Святой Божий!
35– Замолчи! – строго приказал Иисус. – Выйди из него!
Бросив человека перед всеми на землю, демон вышел из него, не причинив ему вреда. 36Все изумлялись и говорили друг другу:
– Что это такое? С такой властью и силой Он приказывает нечистым духам, и они выходят!
37Слух об Иисусе распространялся по всей округе.
Иисус исцеляет других
(Мат. 8:14-16; Мк. 1:29-34)
38Покинув синагогу, Иисус пошел в дом Симона. У тещи же Симона в это время был сильный жар, и Иисуса попросили помочь ей. 39Наклонившись над ней, Иисус приказал горячке покинуть женщину, и та оставила ее. Она сразу же встала и начала накрывать им на стол.
40Когда же солнце стало клониться к закату, все, у кого были больные различными болезнями, начали приносить их к Иисусу, и Он возлагал на каждого руки и исцелял их. 41Также и демоны выходили из многих людей с криком:
– Ты – Сын Бога!
Но Иисус запрещал им и не разрешал говорить, потому что они знали, что Он – Христос.
Иисус проповедует в Иудее
(Мк. 1:35-38)
42На рассвете Иисус вышел из города и пошел в безлюдное место. Люди стали искать Его, и когда нашли, то уговаривали остаться у них. 43Но Иисус сказал:
– Я должен возвещать Радостную Весть о Царстве Божьем и в других городах, ведь для этого Я и послан.
44И Он проповедовал в синагогах Иудеи.
Kuszenie Jezusa
1Po chrzcie, napełniony Duchem Świętym, Jezus opuścił okolice Jordanu. Duch poprowadził Go na pustynię, gdzie przebywał przez czterdzieści dni. Tam też kusił Go diabeł. 2Przez cały ten czas nic nie jadł, aż w końcu poczuł głód. 3Wtedy diabeł powiedział do Niego:
—Jeśli rzeczywiście jesteś Synem Bożym, rozkaż temu kamieniowi, aby zamienił się w chleb.
4—Pismo uczy: „Nie tylko chlebem żywi się człowiek”—odpowiedział Jezus.
5Następnie diabeł wziął Go na górę, skąd w mgnieniu oka pokazał Mu wszystkie królestwa świata 6i zaproponował:
—Dam Ci te wszystkie potężne królestwa świata z całym ich przepychem. Do mnie należą i mogę je dać, komu tylko zechcę. 7Jeśli oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje.
8—Pismo uczy: „Pokłon i cześć oddawał będziesz Bogu, swojemu Panu, i tylko Jemu będziesz posłuszny”—odrzekł na to Jezus.
9W końcu diabeł przeniósł Go do Jerozolimy i postawił na szczycie świątyni.
—Jeśli rzeczywiście jesteś Synem Bożym, skocz w dół—kusił. 10—Przecież Pismo mówi:
„Bóg rozkaże swoim aniołom,
aby chroniły Cię.
11I będą Cię nosić na rękach,
abyś nie skaleczył nogi o kamień”.
12—To samo Pismo uczy: „Nie będziesz wystawiał Boga na próbę”—odpowiedział Jezus.
13Diabeł widząc, że nic nie wskóra, na jakiś czas pozostawił Jezusa w spokoju.
Jezus odrzucony w Nazarecie
14Jezus, pełen mocy Ducha Świętego, powrócił do Galilei. 15Dzięki swoim wystąpieniom w synagogach stał się wkrótce znany w całej okolicy i wszyscy ludzie chwalili Go.
16Gdy przybył do rodzinnego Nazaretu, jak zwykle w szabat udał się do synagogi. Podczas nabożeństwa wstał, aby przeczytać tekst z Pisma. 17Podano Mu księgę proroka Izajasza, a On otworzył ją i przeczytał następujący fragment:
18—„Duch Pana jest ze Mną.
On wybrał Mnie,
abym przekazał biednym dobrą nowinę.
Posłał Mnie, abym ogłosił,
że więźniowie odzyskają wolność,
niewidomi—wzrok,
a zniewoleni będą uwolnieni od tych,
którzy ich gnębią.
19Mam również obwieścić wszystkim,
że nadszedł czas szczególnej łaski od Pana”.
20Potem zamknął księgę, oddał ją słudze i usiadł. A wszyscy obecni w synagodze z napięciem wpatrywali się w Niego. 21Wtedy zaczął mówić:
—Dziś jesteście świadkami spełnienia się tych słów!
22Słuchający byli pełni uznania, ale dziwili się, że wypowiedział tak niezwykłe słowa.
—Jak to możliwe?—zastanawiali się. —Przecież to syn Józefa!
23On jednak powiedział do nich:
—Być może przypomnicie mi przysłowie: „Lekarzu, wylecz najpierw samego siebie”. Powiecie też: „Tyle słyszeliśmy o cudach, których dokonałeś w Kafarnaum. Zrób coś i dla swojego rodzinnego miasta”. 24Posłuchajcie uważnie: Dotychczas żaden prorok nie cieszył się uznaniem w swojej własnej ojczyźnie. 25Chociaż wiele wdów żyło w Izraelu za czasów proroka Eliasza i wszystkie potrzebowały wsparcia w dniach głodu, gdy przez trzy i pół roku nie spadła ani jedna kropla deszczu, 26to Eliasz nie został posłany do żadnej z nich. Uczynił natomiast cud, aby pomóc obcej wdowie z Sarepty w Sydonie. 27W podobnej sytuacji był prorok Elizeusz, który uzdrowił Syryjczyka—Naamana, choć w Izraelu wielu trędowatych również potrzebowało pomocy.
28Na te słowa wszyscy siedzący w synagodze wpadli w szał. 29Zerwali się z miejsc, chwycili Jezusa i zaciągnęli na zbocze skalistego wzgórza z zamiarem strącenia Go w przepaść. 30On jednak przeszedł przez sam środek zbiegowiska i oddalił się.
Jezus wypędza złego ducha
31Stamtąd udał do galilejskiego miasteczka Kafarnaum i w szabat zaczął nauczać w synagodze. 32Słuchający Go byli pełni zdumienia, bo Jezus przemawiał jak ktoś, kto ma władzę nad ludźmi. 33Nagle jakiś człowiek, opanowany przez demona, zaczął wykrzykiwać:
34—Dlaczego nas niepokoisz, Jezusie z Nazaretu? Czy przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim jesteś! Świętym Synem Boga!
35—Milcz i wyjdź z tego człowieka!—rozkazał Jezus duchowi.
Ten powalił człowieka na ziemię i wyszedł, nie wyrządzając mu jednak żadnej krzywdy. 36Świadkowie tego zdarzenia oniemieli z wrażenia, a następnie komentowali to, co ujrzeli:
—W Jego słowach jest niesamowita moc—słuchają Go nawet złe duchy!
37A wieść o tym wydarzeniu lotem błyskawicy obiegła całą okolicę.
Jezus uzdrawia wielu chorych
38Jezus wyszedł z synagogi i udał się do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa Szymona miała akurat wysoką gorączkę. Prosili więc Go, aby ją uzdrowił. 39Jezus podszedł do chorej i rozkazał, aby gorączka ją opuściła. Temperatura natychmiast spadła, a teściowa wstała i przygotowała im posiłek.
40Wieczorem, już po zachodzie słońca, mieszkańcy miasteczka przyprowadzili do Jezusa wszystkich chorych, jacy tylko się tam znajdowali, a byli wśród nich cierpiący na wiele różnych dolegliwości. On zaś kładł na nich ręce i wszystkich uzdrawiał. 41A wiele demonów, na rozkaz Jezusa, opuściło swoje ofiary, wołając:
—Jesteś Synem Boga!
Demony wiedziały bowiem, że jest Mesjaszem. On jednak zakazywał im cokolwiek mówić.
42Następnego dnia, wczesnym rankiem, udał się na pustynię. Ludzie wszędzie Go szukali, a gdy Go znaleźli, prosili, by ich nie opuszczał i pozostał w Kafarnaum. 43On jednak odpowiedział im:
—Także w innych miastach muszę głosić dobrą nowinę o królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany.
44I wędrując po całej Judei, przemawiał w synagogach.
