Иона 1 – NRT & APSD-CEB

New Russian Translation

Иона 1:1-16

Иона бежит от Господа

1К Ионе, сыну Амиттая, было слово Господне:

2– Собирайся, ступай в великий город Ниневию и проповедуй там, потому что его злодеяния дошли до Меня.

3Но Иона собрался бежать от Господа в Таршиш1:3 Таршиш – возможно это финикийская колония в Испании (по представлениям древних евреев чуть ли не край земли). Другими словами, Иона бежал в противоположную сторону от Ниневии.. Он отправился в Яффу, нашел уходящий в Таршиш корабль и, заплатив за проезд, сел на него, чтобы уплыть с ними от Господа.

4Но Господь навел на море страшный ветер, и поднялся такой сильный шторм, что корабль был готов разбиться. 5Все моряки перепугались, и каждый принялся взывать к своему богу. Они побросали в море всю кладь, какая была на корабле, чтобы облегчить его.

А Иона спустился в трюм, лег там и уснул крепким сном. 6Капитан пришел к нему и сказал:

– Что ты спишь? Вставай, воззови к своему Богу! Может быть, Он позаботится о нас, и мы не погибнем.

7Моряки говорили друг другу:

– Давайте кинем жребий и узнаем, за кого нам эта беда.

Они бросили жребий, и жребий пал на Иону.

8Тогда они спросили его:

– Скажи нам, кто виновник этой беды? Каково твое ремесло? Откуда ты держишь путь? Из какой ты страны? Из какого народа?

9Он ответил:

– Я еврей и поклоняюсь Господу, Богу небес, Который создал море и сушу.

10Они очень перепугались и спросили:

– Что же ты наделал?

(Они знали, что он бежит от Господа: он уже рассказал им об этом.)

11А море бушевало все сильнее и сильнее, и тогда они спросили его:

– Что нам сделать с тобой, чтобы море утихло перед нами?

12– Возьмите меня и бросьте в море, – ответил он, – и оно утихнет перед вами. Я знаю, что этот страшный шторм обрушился на вас из-за меня.

13Однако они принялись грести изо всех сил, чтобы пристать к берегу, но им это не удавалось, потому что море бушевало еще сильнее. 14Тогда они стали призывать Господа:

– Господи, не дай нам погибнуть за жизнь этого человека. Не взыскивай с нас за убийство невинного, ведь Ты, Господь, делаешь то, что угодно Тебе.

15Потом они взяли Иону, бросили его за борт, и бушевавшее море утихло. 16Моряки ужасно испугались Господа, принесли Господу жертву и дали обеты.

Ang Pulong Sa Dios

Jonas 1:1-17

Wala Motuman si Jonas sa Ginoo

1Usa ka higayon niana, miingon ang Ginoo kang Jonas nga anak ni Amitai, 2“Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug ipadayag ang silot alang sa mga katawhan didto tungod kay midangat na kanako ang ilang kadaotan.” 3Apan miadto hinuon si Jonas sa Tarshish aron sa pag-ikyas sa Ginoo.1:3 pag-ikyas sa Ginoo: Tingali ang buot ipasabot, magpahilayo sa dapit diin nakigsulti ang Ginoo kaniya; o, magpahilayo sa Israel diin nagpadayag ang Ginoo sa iyang presensya sa templo. Milugsong siya sa Jopa ug nakakita siya didto ug barko nga mobiyahe paingon sa Tarshish. Busa mibayad siya sa plite ug misakay aron mahilayo sa Ginoo.

4Sa dihang naglawig na sila, nagpadala ang Ginoo ug kusog nga hangin sa dagat. Miunos ug kusog hangtod nga murag maguba na ang barko. 5Busa nangahadlok ang mga tripulante, ug ang matag usa kanila nagpakitabang sa ilang mga dios. Gipanglabay nila ang mga karga sa dagat aron mogaan ang barko.

Nakanaog na kaniadto si Jonas sa ubos nga bahin sa barko ug naghigda didto hangtod nga nahinanok siya pag-ayo. 6Unya miadto kaniya ang kapitan sa barko ug miingon, “Nakahimo ka pa sa pagtulog? Bangon, ug pangayo ug tabang sa imong dios! Basin pa ug malooy siya kanato, ug tabangan niya kita nga dili kita mangamatay.”

7Unya nagaingnanay ang mga tripulante, “Dali magripa kita aron mahibaloan nato kon kinsa ang hinungdan niining katalagman nga midangat kanato.” Busa nagripa sila, ug si Jonas ang natungnan. 8Unya miingon sila kaniya, “Palihog, sultihi kami kon nganong midangat kining katalagman kanato, ug unsa ang imong trabaho ug taga-asa ka. Sultihi kami kon unsa ang imong nasod ug kaliwat.” 9Mitubag si Jonas, “Usa ako ka Hebreohanon ug nagsimba ako sa Ginoo, ang Dios sa langit1:9 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan. nga naghimo sa dagat ug sa yuta.” 10Gisultihan sila ni Jonas nga miikyas siya sa Ginoo. Busa nangahadlok pag-ayo ang mga tripulante. Miingon sila kaniya, “Unsa kining imong gibuhat?”

11Sa dihang midagko ang mga balod, miingon ang mga tripulante kang Jonas, “Unsay among buhaton kanimo aron mokalma ang dagat ug dili na makaperwisyo kanamo?” 12Mitubag siya kanila, “Alsaha ninyo ako ug itambog sa dagat aron molinaw kini. Nasayod ako nga ako ang hinungdan kon nganong midangat kaninyo kining kusog nga bagyo.” 13Apan wala nila gisunod si Jonas; naningkamot hinuon sila pagbugsay aron makaabot sa baybayon. Apan wala nila kini mahimo kay misamot pa gayod paghapak kanila ang kusog nga mga balod. 14Busa nanawag sila sa Ginoo. “O Ginoo, nagapakilooy kami kanimo, ayaw kami siloti tungod sa among pagahimuon kang Jonas. Ayaw kami paningli sa pagpatay sa usa ka inosenteng tawo tungod kay nasayod kami nga kining nahitabo imong pagbuot.” 15Busa gialsa nila si Jonas ug gitambog sa dagat, ug diha-diha milinaw ang dagat. 16Tungod niini, nahadlok gayod pag-ayo sa Ginoo ang mga tawo. Busa naghatag sila ug mga halad ug naghimo ug panaad kaniya.

17Nagpadala ang Ginoo ug dako nga isda sa paglamoy kang Jonas, ug didto siya sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.