Пролог
1В земле Уц жил человек по имени Иов. Этот человек был непорочен и праведен, жил в страхе перед Богом и сторонился зла. 2У него родилось семеро сыновей и три дочери. 3Во владении у него было семь тысяч овец, три тысячи верблюдов, пятьсот пар волов и пятьсот ослиц, а еще великое множество слуг. Он был славнее всех жителей Востока.
4Его сыновья сходились, чтобы пировать по очереди в домах друг у друга, и приглашали трех своих сестер, чтобы есть и пить вместе с ними. 5Когда время пиров истекало, Иов посылал за ними и освящал их. Рано утром он возносил за каждого из них всесожжение, думая: «Быть может, мои сыновья согрешили и оскорбили Бога в своем сердце». Так Иов поступал постоянно.
Сатана клевещет на Иова
6Однажды сыновья Божьи пришли, чтобы предстать перед Господом, и с ними пришел сатана1:6 Сатана – это имя переводится как «противник», «обвинитель».. 7Господь спросил сатану:
– Откуда ты пришел?
Сатана ответил Господу:
– Я скитался по земле и обошел ее всю.
8Господь сказал сатане:
– Приметил ли ты Моего слугу Иова? Нет на земле такого человека, как он: непорочного и праведного, кто живет в страхе перед Богом и сторонится зла.
9– Разве даром Иов боится Бога? – ответил Господу сатана. – 10Разве не Ты оградил его самого, его домашних и все его добро? Ты благословил дело его рук, и его стада и отары заполонили землю. 11Но протяни руку и порази все, что у него есть, – и он проклянет Тебя прямо в лицо.
12Господь сказал сатане:
– Хорошо, все, что у него есть, в твоих руках, но на него самого руки не поднимай.
И сатана ушел от Господа.
Первое испытание Иова
13Однажды, когда сыновья и дочери Иова пировали и пили вино в доме у старшего из братьев, 14к Иову пришел вестник и сказал:
15– Волы пахали и ослицы паслись неподалеку, когда напали шевеяне и угнали их. Они предали слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!
16Он еще говорил, когда пришел другой вестник и сказал:
– Божий огонь пал с небес и сжег овец и слуг, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!
17Он еще говорил, когда пришел третий вестник и сказал:
– Халдеи собрались в три отряда, набросились на стадо твоих верблюдов и угнали их. Они предали всех слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!
18Он еще говорил, когда пришел еще один вестник и сказал:
– Твои сыновья и дочери пировали и пили вино в доме у старшего брата, 19как вдруг страшный вихрь примчался из пустыни и пошатнул дом с четырех углов. Дом рухнул на них, и все они погибли, а я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом.
Иов славит Господа
20Тогда Иов встал, разорвал на себе одежду и обрил голову. Он пал на землю, простерся ниц 21и сказал:
– Нагим я вышел из чрева матери,
нагим из него и уйду1:21 Из него и уйду – букв.: «туда и вернусь»..
Господь даровал, Господь и отнял –
да будет имя Господне благословенно.
22Во всем этом Иов не согрешил и не обвинил Бога в несправедливости к нему.
سەرەتا: ژیانی ئەیوب پێش تاقیکردنەوە
1پیاوێک هەبوو لە خاکی عوچ ناوی ئەیوب بوو، کەسێکی ڕاست و بێ کەموکوڕی بوو، لەخواترس بوو، خۆی لە خراپە لا دەدا. 2حەوت کوڕ و سێ کچی هەبوو. 3مەڕوماڵاتەکەشی، حەوت هەزار مەڕ و سێ هەزار وشتر و پێنج سەد جووت مانگا و پێنج سەد ماکەر بوو، خزمەتکارەکانیشی زۆر زۆر بوون، ئەیوب لەنێو هەموو خەڵکی ڕۆژهەڵاتدا مەزنترین کەس بوو.
4کوڕەکانیشی بە نۆرە هەر جارەی لە ماڵی یەکێکیان خوانیان ساز دەکرد، سێ خوشکەکەیان بانگهێشت دەکرد بۆ ئەوەی لەگەڵیان بخۆن و بخۆنەوە. 5کاتێک کە ڕۆژانی خوان سازکردنەکە دەسووڕایەوە، ئەیوب بەدوایاندا دەینارد و پیرۆزی دەکردن، بۆ ڕۆژی پاشتر بەیانی زوو هەڵدەستا و بەپێی ژمارەیان قوربانی سووتاندنی پێشکەش دەکرد، چونکە ئەیوب دەیگوت: «ڕەنگە منداڵەکانم گوناهیان کردبێت و لە دڵیاندا نەفرەتیان لە خودا کردبێت.» ئەیوب بە بەردەوامی ئەم کارەی دەکرد.
یەکەم تاقیکردنەوەی ئەیوب
6ئەوە بوو ڕۆژێکیان فریشتەکان1:6 عیبری: کوڕانی خودا، لێرە و لە 2:1. بڕوانە پەیدابوون 6:2. هاتن بۆ ئەوەی لەبەردەم یەزدان بوەستن، شەیتانیش لەگەڵیان هات. 7جا یەزدان بە شەیتانی فەرموو: «لەکوێوە هاتیت؟»
شەیتانیش وەڵامی یەزدانی دایەوە: «لە گەڕان لەسەر زەوی و هاتوچۆکردن تێیدا.»
8یەزدانیش بە شەیتانی فەرموو: «خۆ چاوت نەبڕیوەتە سەر ئەیوبی بەندەم؟ لە زەویدا کەس نییە وەک ئەو، کەسێکی وا ڕاست و بێ کەموکوڕی، لەخواترسە و لە خراپە لادەدات.»
9شەیتانیش وەڵامی یەزدانی دایەوە: «ئایا ئەیوب بەخۆڕایی لەخواترسە؟ 10ئایا لەبەر ئەوە نییە کە تۆ لە دەوری خۆی و ماڵەکەی و هەرچی هەیەتی لە هەموو لایەکەوە پەرژینت لێ داوە؟ کارەکانی دەستی ئەوت بەرەکەتدار کردووە، جا مەڕوماڵاتی بەناو زەویدا بڵاو بووەتەوە، 11بەڵام ئێستا دەست درێژبکە و لە هەموو ئەوە بدە کە هەیەتی، بزانە چۆن بەرەو ڕوو نەفرەتت لێ دەکات.»
12جا یەزدان بە شەیتانی فەرموو: «ئەوەتا هەرچی هەیەتی لە دەستی تۆدایە، بەڵام دەست بۆ خۆی مەبە.»
ئینجا شەیتان لەبەردەم یەزدان چووە دەرەوە.
13ئەوە بوو ڕۆژێکیان کوڕ و کچەکانی لە ماڵی برا گەورەکەیان دەیانخوارد و شەرابیان دەخواردەوە. 14نێردراوێک بۆ لای ئەیوب هات و گوتی: «مانگاکان جووتیان دەکرد و ماکەرەکانیش لەلایانەوە دەلەوەڕان، 15سەبئییەکان بەسەریاندا دان و بردیانن، خزمەتکارەکانیان دایە بەر شمشێر، تەنها من دەرباز بووم هەتا هەواڵت بدەمێ!»
16هێشتا ئەم قسەی دەکرد، یەکێکی دیکە هات و گوتی: «ئاگری خودا لە ئاسمانەوە هاتە خوارەوە و مەڕەکان و خزمەتکارەکانی سووتاند، تەنها من دەرباز بووم هەتا هەواڵت بدەمێ!»
17هێشتا ئەم قسەی دەکرد، یەکێکی دیکە هات و گوتی: «کلدانییەکان بە سێ کۆمەڵەوە پەلاماری وشترەکانیان دا و بردیانن، خزمەتکارەکانیان دایە بەر شمشێر، تەنها من دەرباز بووم هەتا هەواڵت بدەمێ!»
18هێشتا ئەم قسەی دەکرد، یەکێکی دیکە هات و گوتی: «کوڕ و کچەکانت لە ماڵی برا گەورەکەیان دەیانخوارد و شەرابیان دەخواردەوە، 19لەناکاو بایەکی بەهێز لە چۆڵەوانییەوە هات و لە هەر چوار گۆشەی ماڵەکەی دا و ماڵەکە بەسەر خزمەتکارەکاندا داڕما و مردن، تەنها من دەرباز بووم هەتا هەواڵت بدەمێ!»
20جا ئەیوب هەستا و کەواکەی دادڕی و سەری خۆی ڕنییەوە و کەوتە سەر زەوی و کڕنۆشی برد، 21گوتی:
«بە ڕووتی لە سکی دایکمەوە هاتووم و
بە ڕووتیش دەگەڕێمەوە ئەوێ.
یەزدان دای و یەزدانیش بردییەوە،
ستایش بۆ ناوی یەزدان.»
22لەگەڵ هەموو ئەمانەشدا ئەیوب گوناهی نەکرد و خودای خەتابار نەکرد.
