Иеремия 17 – NRT & HLGN

New Russian Translation

Иеремия 17:1-27

Грех и наказание Иудеи

1– Грех Иудеи начертан железным резцом,

вырезан алмазным острием

на их окаменевших сердцах

и на рогах их жертвенников.

2Даже их дети помнят

эти жертвенники и столбы Ашеры17:2 Это культовые символы вавилонско-ханаанской богини Ашеры. Ашера считалась матерью богов и людей, владычицей моря и всего сущего.

у тенистых деревьев,

на высоких холмах

3и на горах страны.

Твои богатства и все твои сокровища

Я отдам на разграбление,

вместе с твоими святилищами на возвышенностях

за грехи, наводнившие всю страну.

4По своей же вине ты теряешь удел,

который Я тебе дал.

Я отдам тебя в рабство твоим врагам,

в страну, которая тебе незнакома;

потому что вы разожгли огонь Моего гнева –

он будет пылать вовеки.

Господь – надежда для праведника

5Так говорит Господь:

– Проклят полагающийся на смертного,

делающий своей опорой плоть

и отвращающий свое сердце от Господа.

6Он будет как куст в пустыне;

не увидит, как явится благо.

Будет жить в обожженной зноем пустыне,

в соленой земле, где никто не живет.

7Благословен полагающийся на Господа,

чье упование – Господь.

8Он будет как дерево, посаженное у воды,

что корни свои простирает к реке.

Не боится оно, что настанет зной;

листья его пребудут зелеными.

Не тревожится в год засушливый

и плодоносить не перестанет.

9Сердце лукавее всего

и неисцелимо –

кто в силах понять его?

10– Я, Господь, проникаю в сердце

и испытываю разум,

чтобы каждому воздать по поступкам,

по плодам его рук.

11Как куропатка сидит на яйцах,

которых она не несла,

так и тот, кто копит богатство нечестно:

в середине его жизненного пути оно уйдет от него,

и в конце он окажется глупцом.

12– Славный престол, вознесенный извечно, –

вот место Святыни нашей.

13Господь, надежда Израиля,

всякий, кто оставит Тебя, будет опозорен;

кто от Тебя отвернется,

уподобится именам, написанным на прахе,

потому что оставил Господа,

источник живой воды.

14Исцели меня, Господи, и я буду исцелен;

спаси меня, и я буду спасен,

потому что я славлю Тебя.

15Все твердят мне:

«Где слово Господне?

Пусть исполнится!»

16Не бежал я от того, чтобы быть пастухом у Тебя;

Ты знаешь, рокового дня я не желал.

То, что сходило с моих уст, Тебе открыто.

17Не будь ужасом для меня;

Ты – убежище мое в день бедствия.

18Пусть покроются позором мои гонители,

но меня от позора сохрани;

пусть их терзает страх,

а меня защити от страха.

Пошли им день бедствия,

сокруши их тяжким ударом.

Святость субботы

19Так сказал мне Господь:

– Пойди и встань у Народных ворот, через которые входят и выходят цари Иудеи, а потом иди и встань у других ворот Иерусалима. 20Скажи им: «Слушайте слово Господне, цари Иудеи, и весь народ Иудеи, и все жители Иерусалима, кто ходит через эти ворота. 21Так говорит Господь: Если любите жизнь, смотрите, не носите ношу в субботу17:21 Суббота – седьмой день недели у иудеев. День, посвященный Господу. В этот день, согласно повелению Господа, израильский народ отдыхал и совершал определенные ритуальные жертвоприношения. После разрушения храма Господа (в 586 г. до н. э.) израильтяне стали собираться в (синагогах), чтобы возносить хвалу Господу и слушать Его слово (см. Исх. 20:10; Втор. 5:12-15; Лев. 23:3). В этот день запрещалось работать (Исх. 31:15), разводить огонь (Исх. 35:3), готовить пищу (Исх. 16:23), носить ношу и т. д. Этот день был прообразом того покоя, который был обещан Господом всем верующим (см. Евр. 4:3-10). и не проносите их через ворота Иерусалима. 22Не выносите ношу из своих домов и не делайте никакой работы в субботу – храните субботу священной, как Я повелел вашим предкам, 23которые, однако, не слушали, и не внимали, и были упрямы. Они не слушали и не принимали наставления. 24Но если вы будете слушаться Меня, – возвещает Господь, – и не станете проносить ношу через ворота этого города в субботу, а станете хранить субботу священной, не делая в этот день никакой работы, 25то через ворота этого города будут входить цари, которые сидят на престоле Давида, и их приближенные. Будут проезжать в колесницах и на конях цари и их приближенные, народ Иудеи и жители Иерусалима, и город этот вечно будет населен жителями. 26Из городов Иудеи, из окрестностей Иерусалима, из земель Вениамина, с западных предгорий, с нагорий и из Негева будут приходить люди со всесожжениями и жертвами, хлебными приношениями, ладаном и благодарственными дарами для дома Господня. 27Но если вы не послушаетесь Меня, не будете соблюдать святость субботы и будете проносить ношу, входя через ворота Иерусалима в субботу, то Я зажгу в воротах Иерусалима неугасимое пламя, которое уничтожит его дворцы».

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 17:1-27

Ang Sala sang Juda kag ang Silot sa Iya

1Nagsiling ang Ginoo, “Kamo nga katawhan sang Juda, ang inyo mga sala gin-inggreb sa inyo matig-a nga mga tagipusuon, pareho sang mga pulong nga gin-inggreb sa bato ukon sa mga sulosungay nga mga pamusod sang inyo mga halaran. 2Bisan ang inyo mga kabataan nagasimba sa inyo mga halaran kag sa mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera sa idalom sang madabong nga mga kahoy kag sa ibabaw sang mga bukid, 3pati na sa mga bukid sa uma. Gani ipakuha ko sa inyo mga kaaway ang inyo mga manggad kag mga pagkabutang, pati na ang inyo mga simbahan sa mataas nga mga lugar, tungod sa sala nga nahimo sang bug-os ninyo nga nasyon. 4Madula sa inyo ang duta nga ginhatag ko sa inyo. Ipaulipon ko kamo sa inyo mga kaaway sa duta nga wala ninyo mahibalui, tungod kay ginpaakig gid ninyo ako pareho sang nagadabadaba nga kalayo nga indi mapatay.”

5Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Pakamalauton ko ang tawo nga nagabiya sa akon kag nagasalig sa tawo lang. 6Pareho siya sa kahoy-kahoy sa desierto nga wala sing maayo nga palaabuton. Magaestar siya sa mamala kag maasin nga duta nga wala sing may nagaestar. 7Pero bulahan ang tawo nga nagasalig sa akon, nga ang iya paglaom ara lang sa akon. 8Pareho siya sa kahoy nga gintanom sa higad sang sapa, nga nagapangalapkap ang iya mga gamot pakadto sa tubig. Ini nga kahoy wala mahadlok kon mag-abot ang tig-ilinit ukon ang malawig nga tingadlaw. Ang iya mga dahon permi lang berde kag wala untat ang iya pagpamunga.

9“Dayaon gid ang tagipusuon sang tawo kag puwerte gid kalaot. Wala sing may makatungkad kon daw ano gid ini kalaot. 10Pero ako, ang Ginoo, nakahibalo kon ano ang ara sa tagipusuon kag hunahuna sang tawo. Balusan ko ang kada isa suno sa iya pagginawi kag mga binuhatan. 11Ang tawo nga nakaangkon sang manggad sa malain nga paagi pareho siya sang pispis nga naglumlom sa itlog nga indi iya. Sa ulihi, sa tunga-tunga sang iya pagpangabuhi, madula ang iya manggad kag magaguwa nga buang-buang siya.”

12O Ginoo, ang imo templo amo ang imo matahom nga trono halin pa sang una. 13Ikaw Ginoo, ang paglaom sang Israel. Mahuy-an gid ang tanan nga nagabiya sa imo. Ilubong gid sila sa idalom sang duta, kay ginsikway nila ikaw, ang tuburan nga nagahatag sang kabuhi.

14O Ginoo, ayuha ako kag magaayo ako; luwasa ako kag maluwas ako. Kay ikaw ang akon ginadayaw. 15Nagasiling ang mga tawo sa akon, “Diin na atong ginasiling sang Ginoo? Ngaa nga wala pa ini matabo?” 16O Ginoo, wala ako magpatumbaya sa akon buluhaton bilang manugbantay sang imo katawhan. Wala gid ako nagpilit sa imo nga padal-an sila sang kalaglagan. Nahibaluan mo ang akon mga ginsiling. 17Indi ako pagpahadluka, kay ikaw ang akon dalangpan sa tion sang kalaglagan. 18Pakahuy-i kag pahadluka ang mga nagahingabot sa akon, pero ako iya indi. Padal-i sila sang kalaglagan agod malaglag sila sing bug-os.

Ang Adlaw nga Inugpahuway

19Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Magtindog ka sa mga puwertahan sang Jerusalem. Didto ka mag-una tindog sa puwertahan nga ginaagyan sang mga hari sang Juda, kag dayon sa iban pa nga puwertahan. 20Kag silinga ang mga tawo, ‘Pamatii ninyo ang mensahi sang Ginoo, kamo nga mga hari kag katawhan sang Juda, kag kamo tanan nga nagaestar sa Jerusalem nga nagaagi sa sini nga mga puwertahan. 21Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Kon ginahatagan ninyo sang bili ang inyo kaugalingon, indi kamo magdala sang inyo mga balaligya sa puwertahan sang Jerusalem sa Adlaw nga Inugpahuway. 22Huo, indi gid kamo mag-obra ukon magdala sang inyo mga balaligya halin sa inyo nga balay sa sini nga adlaw. Kabiga ninyo ini nga isa ka pinasahi nga adlaw. Ginmando ko ini sa inyo mga katigulangan, 23pero wala gid sila magpamati sa akon. Mga matig-a sila sang ulo! Indi nila pagbatunon ang akon pagdisiplina sa ila. 24Pero kon magtuman lang kamo sa akon, nga indi kamo mag-obra ukon magdala sang inyo mga balaligya sa mga puwertahan sang Jerusalem sa Adlaw nga Inugpahuway, kundi kabigon ninyo ini nga isa ka pinasahi nga adlaw, 25pakamaayuhon ko kamo. May ara gid permi nga hari nga magagahom diri sa Jerusalem nga kaliwat ni David. Magasakay ang hari kag ang iya mga opisyal sa mga karwahe kag mga kabayo kag magaparada pasulod sa mga puwertahan sang siyudad, kaupod sang katawhan sang Juda kag Jerusalem. Kag ini nga siyudad sang Jerusalem pagaestaran hasta san-o. 26Magasimba ang mga tawo sa templo sang Ginoo halin sa mga lugar sa palibot sang Jerusalem kag sa mga banwa sang Juda kag Benjamin, kag halin sa mga bulobukid sa nakatundan,17:26 mga bulobukid sa nakatundan: sa Hebreo, Shefela. sa mga kabukiran, kag sa Negev. Magadala sila sa templo sang mga halad nga ginasunog kag sang iban pa nga mga halad, pareho sang halad nga regalo, halad sa pagpasalamat, kag mga insenso. 27Pero kon indi kamo magsunod sa akon kag indi ninyo pagkabigon nga pinasahi nga adlaw ang Adlaw nga Inugpahuway, kag magdala kamo sang inyo mga balaligya sa mga puwertahan sang Jerusalem sa sina nga adlaw, pagasunugon ko ang mga puwertahan sang Jerusalem pati ang mabakod nga mga parte sang sini nga siyudad, kag wala gid sing may makapatay sa sini nga kalayo.’ ”