Иеремия 15 – NRT & HLGN

New Russian Translation

Иеремия 15:1-21

1Господь сказал мне:

– Даже если бы встали предо Мной Моисей и Самуил, Мое сердце не обратилось бы к этому народу. Гони его от Меня прочь, пусть уходит! 2А если станут спрашивать тебя эти люди: «Куда нам идти?» – скажи им: «Так говорит Господь:

Обреченные на смерть – пусть умирают;

обреченные на меч – пусть идут под меч;

обреченные на голод – пусть голодают;

обреченные на плен – пусть уходят в плен».

3– Я нашлю на них четыре вида казней, – возвещает Господь, – меч, чтобы убивать, псов, чтобы терзать, и птиц небесных со зверями земными, чтобы пожирать и губить. 4Я сделаю их ужасом для всех царств на земле из-за того, что натворил в Иерусалиме иудейский царь Манассия15:4 См. 4 Цар. 21:1-18; 2 Пар. 33:1-9., сын Езекии.

5– Кто пожалеет тебя, Иерусалим?

Кто оплачет тебя?

Кто зайдет, чтобы узнать о твоих делах?

6Ты отверг Меня, –

возвещает Господь, –

отступил назад.

Свою руку на тебя подниму

и погублю тебя:

Я устал жалеть.

7Я провею их вилами

у ворот городов страны;

Я лишу их детей

и погублю Мой народ,

так как он не свернул с путей своих.

8Вдов у них станет больше,

чем песка в море.

В полдень Я наведу губителя

на матерей их юношей;

внезапно вселю в них

страх и смятение.

9Изнеможет родившая семерых

и испустит дух.

Зайдет ее солнце во время дневное;

она будет унижена и опозорена.

А всех уцелевших предам мечу

на глазах их врагов, –

возвещает Господь.

Жалоба Иеремии и ответ Господа

10– Горе мне, мать моя, что ты родила меня,

человека, что спорит и ссорится с целым светом.

Я не давал денег в рост и в долг не брал,

но всякий меня проклинает.

11Сказал Господь:

– Я непременно дам свободу тебе во благо,

Я непременно заставлю врагов молить тебя

во время беды и во время скорби.

12Может ли кто-нибудь сломать железо,

железо с севера15:12 Считалось, что лучшее железо привозится с севера. Здесь говорится о том, что Иудее будет невозможно отразить северного врага, Вавилон., или бронзу?

13Ваши богатства и сокровища

Я отдам на разграбление,

отдам бесплатно за все ваши грехи,

совершенные по всей вашей стране.

14Я отдам вас в рабство вашим врагам,

в страну, что вам незнакома,

так как вспыхнул огонь Моего гнева –

он будет пылать против вас.

15– Господи, Ты все знаешь;

вспомни меня, обрати на меня Свой взор!

Отомсти за меня гонителям.

Ты терпелив, не забирай меня;

Ты знаешь, что ради Тебя я выношу насмешки.

16Твои слова были найдены, и я съел их;

Твои слова стали моей радостью

и весельем моему сердцу,

ведь Твоим именем я наречен,

Господи, Боже Сил.

17Не сидел я в кругу насмешников

и не праздновал с ними;

я сидел одиноко под гнетом Твоей руки,

так как Ты наполнил меня гневом.

18Почему моя боль никак не уймется,

почему моя рана тяжка и неисцелима?

Неужели будешь Ты для меня ручьем ненадежным,

источником пересохшим?

19Так говорит Господь:

– Если покаешься, Я восставлю тебя

и сделаю тебя Своим слугой;

если будешь говорить важное, а не пустословить,

станешь Моими устами.

Пусть они сами к тебе обращаются,

а ты к ним не обращайся.

20Я сделаю тебя для этого народа

укрепленной стеной из бронзы;

они будут с тобой воевать,

но не одолеют,

потому что Я с тобой,

чтобы избавлять тебя и спасать, –

возвещает Господь. –

21Я спасу тебя от рук нечестивых

и выкуплю из рук безжалостных.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 15:1-21

Ang Silot para sa Katawhan sang Juda

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Bisan si Moises kag si Samuel pa ang magpakitluoy sa akon para sa sini nga mga tawo, indi ko gid sila pagkaluoyan. Gani ipalayo sila sa akon presensya. Pahalina sila! 2Kon magpamangkot sila kon sa diin sila pakadto, silinga sila nga amo ini ang akon ginasiling: Ang natalana nga mapatay, mapatay gid. Ang iban natalana nga mapatay sa inaway, kag ang iban sa gutom. Ang iban natalana nga bihagon. 3Ako, ang Ginoo, nagasiling nga padal-an ko sila sang apat ka klase sang manuglaglag: Pamatyon sila sa inaway, tabanon sang mga ido ang ila mga bangkay, kag ubuson sila kaon sang mga pispis, kag sang talunon nga mga sapat. 4Himuon ko sila nga makangilil-ad sa tanan nga ginharian sa kalibutan tungod sa ginhimo ni Manase (nga anak ni Hezekia) sa Jerusalem, sang siya ang hari sa Juda.

5Kamo nga katawhan sang Jerusalem, sin-o ayhan ang maluoy sa inyo? Sin-o ayhan ang magpangasubo para sa inyo? Kag sin-o ayhan ang magpamangkot kon ano na ang inyo kahimtangan? 6Ginsikway ninyo ako; permi kamo nagatalikod sa akon. Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga iuntay ko ang akon mga kamot sa paglaglag sa inyo. Natak-an na ako sa pagkaluoy sa inyo. 7Silutan ko kamo nga daw sa mga upa nga ginpahanginan sa mga puwertahan sang siyudad. Laglagon ko kamo kag ang inyo mga kabataan, tungod kay wala kamo magbiya sa inyo malaot nga pagginawi. 8Padamuon ko ang inyo mga balo nga babayi, nga daw mas madamo pa sang sa balas sa baybayon. Sa udtong-adlaw padal-an ko sang manuglaglag ang mga iloy sang inyo mga kabataan nga lalaki. Sa hinali magaabot sa ila ang kasubo kag kahadlok. 9Malipong kag haluson na makaginhawa ang iloy nga mapatyan sang pito ka anak nga lalaki. Ang iya mga anak pareho sang adlaw nga nagsalop sang temprano pa. Mahuy-an gid siya kay mawad-an siya sang mga anak. Kag ang mabilin nga buhi ipapatay ko pa sa ila mga kaaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Nagreklamo si Jeremias

10Kaluluoy gid sa akon! Kuntani wala na lang ako gintawo sang akon iloy. Ginakontra ako bisan diin sa bug-os nga Juda. Wala ako sing may gin-utangan ukon ginpautang, pero ginapakamalaot ako sang tanan. 11Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Sa pagkamatuod, mangin maayo ang tanan para sa imo. Magapangabay ang imo mga kaaway nga pangamuyuan mo sila sa tion sang kalisdanan kag kalalat-an.

12Subong nga wala sing may makabali sang kabilya nga salsalon ukon saway, wala man sing may makapierdi sang mga kaaway nga halin sa aminhan. 13Ipaagaw ko sa mga kaaway ang inyo mga manggad kag mga pagkabutang tungod sa tanan ninyo nga sala nga nahimo sa bug-os nga nasyon. 14Ipaulipon ko kamo sa inyo mga kaaway sa lugar nga wala ninyo mahibalui, kag ipaagom ko sa inyo ang akon kaakig nga pareho sang nagadabadaba nga kalayo.”

15Nagsiling si Jeremias, “O Ginoo, nahibaluan mo ang tanan! Dumduma kag buligi ako. Timalusi ang mga nagahingabot sa akon. Nakahibalo ako nga indi ka dali maakig, gani indi pagkuhaa ang akon kabuhi. Dumduma kon paano ako nag-antos sa kahuy-anan tungod sa imo. 16Sang naghambal ka sa akon, ginpamatian ko ikaw. Ang imo mga pulong amo ang akon kalipay, kay imo ako, O Ginoong Dios nga Makagagahom. 17Wala ako mag-upod sa iban sa pagpangalipay kag pagkinasadya. Nag-isahanon lang ako tungod nga nagpakighambal ka sa akon, kag ginsugiran mo ako sang imo kaakig. 18Ngaa bala nga wala sing katapusan ang akon kasakit? Ngaa bala nga indi na mag-ayo ang akon pilas? Indi na bala ini mabulong? Paslawon mo bala ako pareho sang sapa nga nagamala kon tingadlaw?”

19Gani nagsiling ang Ginoo sa akon, “Kon maghinulsol ka, pabalikon ko ikaw sa akon agod padayon ka nga makaalagad sa akon. Kon maghambal ka sang mapuslanon nga mga butang kag indi mga butang nga wala sing pulos, mangin manughambal ko ikaw. Kinahanglan nga sila ang magdangop sa imo, kag indi ikaw ang magdangop sa ila. 20Himuon ko ikaw nga pareho sang mapag-on nga pader nga saway sa sini nga mga tawo. Magapakig-away sila sa imo, pero indi sila makadaog sa imo, kay kaupod mo ako, kag protektaran kag luwason ko ikaw. 21Luwason ko gid ikaw sa mga kamot sang malaot kag mapintas nga mga tawo.”